[RPG] tempus viator • 1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 1 juli 2012 - 16:44 ]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Note;

We beginnen bij op de avond waar het experiment van de jongeren fout liep.
Het experiment zelf, is een soort van oude magie die de jongeren uit wilde testen, alleen verliep het niet zoals gepland.
De jongeren zien dus wel een lichtflits en worden omver geblazen en voor ze het beseffen, staan de middeleeuwse personages in het midden van de kamer.
Vanaf dat moment, verzinnen jullie zelf iets.
Succes iedereen

[ bericht aangepast op 27 juni 2012 - 13:54 ]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[Oké, ik wacht ff tot een ander middeleeuws persoontje antwoord ;$
Weet eventjes niets om te beginnen..]

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

[mijn topics]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

{Mijn topics}

Don't be like the rest of them, darling

Ethan Drews

Ik zwaai nog naar mijn vader, die aan de andere kant van het land staat te werken. Glimlachend draait de man zijn rug weer naar me toe. Het is bloedheet, maar de oogst moet gebeuren. Opeens voel ik het wazig worden in mijn hoofd. Waarschijnlijk is de zon te heet, ik moet echt even wat gaan drinken. Hoe dichter ik bij de boerderij kom, hoe verder weg hij lijkt te zijn. Halverwege mijn weg, zak ik in. Alles begint ineens voor mijn gezicht te draaien en ik weet zeker dat het de hitte moet zijn. Ik probeer mezelf rustig te krijgen, maar het werkt niet, want het beeld glipt langzaam weg.

Cyrille Flynn

Ik ruik de magie, die in de lucht hangt. Een oeroude magie hangt hier ergens in de lucht. Het hele kasteel ruikt ernaar. Ik volg de lucht met mijn neus en voor even wordt alles zwart. Geschokt kom ik overeind. Een enorme hoofdpijn heeft zich meester van mijn hoofd gemaakt. Als ik op kijk, zie ik een enorm aantal mensen overeind staan, naar mij kijkend. Er liggen nog meer mensen op de grond, maar ik schijn de eerste zijn die overeind gekomen is. IEHW!! Wat is dit? Waar was mijn kasteel? Wat deed ik hier bij die vieze beesten in huis? Voor me staan een aantal mensen in rare kleding. Het is donker in de kamer, maar door mijn magie kan ik ze perfect zien.

[zo goed? Ik vond het een beetje moeilijk te beginnen ]

[ bericht aangepast op 27 juni 2012 - 14:17 ]

It's never gonna happen, Guys.

Grace Sawyer

Wanneer ik een felle flits in mijn gezicht kreeg, stak ik mijn armen omhoog om niet verblind te raken.
Veel tijd om te denken had ik niet aangezien ik van het ene moment op de anderen met mijn rug tegen de muur smakte en naar beneden schoof.
De zuurstof werd even uit mijn longen geperst terwijl ik pijnlijk recht krabbelde en probeerde te wennen aan de plotse duisternis.
"Is iedereen in orde?" Vroeg ik terwijl ik opzoek ging naar de lichtknop. "Verdorie, wat was dat?"
Wanneer ik de lichtschakelaar eindelijk had gevonden, viel mijn mond zowat open door wat ik daar aantrof.
Een groep mensen in vreemde kledij stonden in het midden van de kamer en ze keken net zo verrast als mij.
"Jongens, dit is niet goed."



Mirabelle Jocelyn Talbot

Het enige wat ik me nog kon herinneren, was dat ik met Clarisse, mijn voogd stond te praten voordat ik plots in een totaal andere omgeving was.
Een meisje met vuurrood haar keek me verbaasd aan en al snel deed ik verschrikt een stap achteruit.
"Wat is dit voor magie?" Vroeg ik nadat ik mijn ogen door de kamer liet glijden.
Alles was zo anders dan ik gewoon was en het schrikte me eigenlijk best af.
Nu pas merkte ik dat ik niet alleen was en dat er nog middeleeuwse mensen in het midden van de kamer stonden.
"Wie zijn jullie?" Vroeg ik aan de vreemd uitziende mensen en hoopte dat ze me verstonden.

[ bericht aangepast op 27 juni 2012 - 14:15 ]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[Oh wacht.. Ik moet mijn stukje nu even iets aanpassen.. ]

It's never gonna happen, Guys.

Elric Derun

Ik ren over de daken heen terwijl ik een koets volg met goud erin, ik lach waarna die stopt voor een van de poorten. Nu is het mijn kans om toe te slaan, net voordat ik van het dak af wil springen voel ik allemaal steken in mijn lichaam, ik val van het dak af en land op de grond, waneer ik om mij heen kijk merk ik dat ik niet meer in het dorp ben maar in een raare kamer.

Tanlor Cardiel

Ik kijk over het land wat ik bezit, ik lach even en haal het boekje uit het zakje wat om mijn nek hangt. Ik balder het door waarna de letters over de pagina's heen dansen, ik stop hem terug waarneer ik een vreemde verstoring voel. Ik kijk om mij heen en langzaam mindert mijn zicht, iets of iemand speelt met magie, ik voel het gewoon. Nog geen seconde later sta ik op een raare vloer, ik kijk naar de mensen die naast mij staan en dan naar de mensen die voor mij staan. Hier klopt iets niet, hier is iets goed fout gegaan.

[ bericht aangepast op 27 juni 2012 - 14:19 ]

Anthony Everfire

Een felle flits. Ik voelde de armen van mijn kleine zusje strak om mij heen. Ze was bang. Ik ook, maar ik liet het niet merken. Ik hield mij groot voor mijn zusje. Ik wreef in mijn ogen toen ik de nieuwe omgeving zag. Ik was niet meer thuis. De armen van Emmelie gingen om mij vandaan. Ook zij keek verward de ruimte rond.

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

[kennen de mensen uit de middeleeuwen elkaar wel gewoon?]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Cyrille Flynn

Opeens wordt de kamer fel verlicht en ik moet knipperen met mijn ogen, voordat ik eindelijk aan her felle licht gewend ben. Hoe konden ze zomaar zoveel licht tevoorschijn toveren? Ik zie dat de rest van de mensen ook overeind zijn gekomen en we staren met zijn allen iedereen aan. Wat was dit voor vloek? Welk persoon vond het leuk me zo te kwellen? *Oehoe*. Azul, mijn kerkuil streek neer op mijn schouder. Oh gelukkig! Hij was in ieder geval in de buurt. Zachtjes strijk ik de mooie vogel over zijn buik, terwijl ik afwachtend kijk naar de andere mensen in deze vreemde kamer.

It's never gonna happen, Guys.

Cecily Amelia Chauncey
Ik ben net met mijn broer aan het praten als ik duizelig begin te worden. Met mijn handen wrijf ik even over mijn slapen en vanuit mijn ooghoeken zie ik dat mijn broer me bezorgd aankijkt. Dan zak ik door mijn benen en wordt mijn gezichtsveld zwart. Een paar seconden later word ik al weer wakker maar mijn broer is verdwenen. In plaats daarvan lig ik op de grond in een vreemde kamer. Ik zucht opgelucht als ik een paar bekenden zie maar die opluchting verdwijnt meteen als ik de andere mensen zie. Ze dragen rare kleren. De meisjes dragen zelfs broeken! Er verschijnt een lichte frons op mijn gezicht en langzaam kom ik overeind. Dit is niet mogelijk. Je kan niet in een paar seconden ineens op een hele andere plekken zijn. Ik kijk de vreemde mensen argwanend aan. Ze zijn vast heksen en tovenaars.
'Jongens, dit is niet goed,' zegt een meisje met rood haar.
'Wie zijn jullie?' vraagt Mirabelle dan aan hun.
'Het zou me niks verbazen als ze heksen zijn,' mompel ik.

[Ik schrijf zo iets met Will]

[ bericht aangepast op 27 juni 2012 - 14:27 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Bisous schreef:
[kennen de mensen uit de middeleeuwen elkaar wel gewoon?]

[ bericht aangepast op 27 juni 2012 - 14:29 ]

It's never gonna happen, Guys.

Ethan Drews

Wat doe ik hier in deze vreemde kamer? Waar is vader? Waar is de boerderij?
Angst borrelt in me naar boven. Waar ben ik?!
"Wie zijn jullie?' vraagt een meisje
'Het zou me niks verbazen als ze heksen zijn,' hoor ik direct iemand mompelen
HEKSEN? Nee toch? Dat kan niet! Dat was onmogelijk! Die bestonden niet. Angstig loop ik achteruit. Ik kijk opgelucht als ik een deur zie vlak achter me. Ik kijk angstig om naar de personen en ze lijken me niet in de gaten te hebben. Angstig ren ik naar de deur toe en ruk die open. Ik moest hier weg!

It's never gonna happen, Guys.

Emmelie Everfire

Angstig keek ik om mij heen. Verschillende mensen. Een boel verschillende mensen! Mensen uit het dorp, maar ook mensen die er zo anders uitzagen. Hun kleren waren raar. De meisjes hadden zelfs broeken aan! Ik keek omlaag naar mijn eigen kleren. Een jurk die tot op de grond kwam. Ik keek eventjes achterom naar mijn broer. Hij was er nog. Ik keek weer om mij heen. 'Waar zijn we?' vroeg ik in het algemeen.

[Merk ik nu.. Volgens mij is het een beetje vaag dat mijn poppetjes broer en zus van elkaar zijn xd]

[ bericht aangepast op 27 juni 2012 - 14:36 ]

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you