Hee allemaal!
Ik werk nu bijna een jaar bij een kaaswinkel die zich richt op toeristen.
Het is een geweldig bedrijf en ik heb het er erg naar mijn zin, maar ik vind mezelf de laatste tijd een beetje vervelend worden...
Niet zo zeer op de werkvloer hoor! Maar eerder daar omheen. Ik vind mezelf niet flexibel genoeg meer.
Is ook niet zo raar, de enige tijden dat je daar kunt werken is van 10 tot 18, en van 10 tot 15 werken of later komen, daar is bijna geen sprake van. Ik kan dus niet variëren in tijden, en daardoor kom ik heel vaak in de knoop met andere afspraken die ik graag wil maken.
Nu wil ik bijvoorbeeld de aankomende tijd op vakantie naar familie, wat voor de helft is afgewezen, ik wil als ik geslaagd ben met m'n moeder naar Parijs... nou dat durf ik al bijna niet meer te vragen. En dan nog maar niet te spreken van wanneer ik moet verhuizen naar Leiden, of wanneer ik met m'n vriend op vakantie ga..
Ik weet gewoon niet zo goed wat ik moet. Aan de ene kant is dit echt wat ik al die tijd gezocht heb, het perfecte baantje. Maar het matcht gewoon niet goed meer met mijn privé-leven, zeker de laatste tijd niet meer. En ik voel me steeds zo een last als ik vraag of ik vrij mag. Zoals dit weekend, het bleek dat ik alleen met een her nog kan slagen en daarvoor wil ik dus een herkansingscursus doen. Daarvoor moest ik morgen, zaterdag en maandag vrijvragen... En al is het natuurlijk veel belangrijker, ik weet dat ik ze in de problemen breng omdat ze dan met te weinig staan en ik hoor gewoon aan de stem van mijn baas dat ze zich er heel erg aan ergert...
Wat denken jullie? Moet ik opzeggen en zoeken naar een baantje waar ik op flexibelere tijden kan worden ingezet? Of moet ik kijken of ik met mijn baas hierover kan praten? Ik zie het namelijk al helemaal gebeuren volgend jaar, woon in doordeweeks in Leiden, moet ik 's weekends werken en heb ik maar 1 dag in de week tijd voor andere dingen... Dat is toch niet leuk meer?
Naja, ik weet het gewoon even niet haha.
[ bericht aangepast door een moderator op 14 juni 2012 - 22:09 ]
Life is hard and then we die