• Het is weer tijd voor de Honger Spelen!
    Ook dit jaar lijkt het weer normaal, maar de arena is niet wat het lijkt..
    Het zit vol met vallen..
    Valluiken, takken die zomaar verdwijnen en ga zo maar door!
    Kan jij dit winnen?




    De arena:

    1. Een grote zandvlakte, met in het midden de hoorn.
    Dit is de enige hete plek in de arena, de temperatuur is hier 37 graden.

    2. Ongeveer de helft van de arena bestaat uit rotsen, hierin zitten ook grotten. Maar kijk uit. Er vallen stenen, en er zijn verborgen valluiken.

    3. Een hoge berg met op de top een meer. Uit dit meer stromen allemaal kleine riviertjes. Door het rotsengebied of de jungle naar het grote meer. Het meer op de top is koud water.

    4. De jungle, een groot gebed vol planten en bomen. Het is niet even makkelijk als het lijkt om je te kunnen verschuilen. Als je klimt kan je vallen door takken die verdwijnen. Het zit hier ook vol met dieren. Zoals trackerjackers en Jabberjays. Er zijn hele kleine meertjes, en sommigen zijn giftig. Je krijgt waanbeelden en sterft uiteindelijk door de vergiftiging.

    5. Een groot meer, helemaal achterin de jungle. Er is niks om je bij te verschuilen, het is helemaal openbaar. Dit is warm water.

    District 1:
    m/v

    District 2:
    m/v

    District 3:
    m/v

    District 4:
    g/v

    District 5:
    m/v

    District 6:
    m/v

    District 7:
    m/v

    District 8:
    m/v

    District 9:
    m/v

    District 10:
    m/v

    District 11:
    m/v

    District 12:
    m/v

    Story
    Inschrijven kan altijd!

    Regels:
    •Langer dan 4 dagen niet actief = dood
    •Max. 2 tributen. Maar één moet er da snel sterven
    •Dood of verwond alleen met toestemming
    •Je krijgt niet de hele tijd parachuutjes
    •Als je nooit gewond raakt sturen de spelmakers wat op je af
    •OOC met haakjes!

    [ bericht aangepast op 11 juni 2012 - 21:39 ]


    El Diablo.

    Carmen
    'Nou ja, dan gebeurt er bij de verwende kindjes in jouw district zeker niks, in district 2? Nou, weinig hoor. Je word alleen maar gehaat, gehaat omdat je niks kan.' ik maak een afkeurend geluidje. 'En dat bewijs je door hieraan mee te doen.' Zeg ik met opgetrokken wenkbrauw. 'En alsof het in D1 zo makkelijk is. Het lijkt zo makkelijk omdat we rijker zijn, maar voor mensen zoals mij is het onwijs moeilijk. Mijn vader is gescheiden van mijn moeder en woont samen met mijn broer in District 2. Ik heb hem al heel lang niet meer gezien en aangezien ik nooit vrienden kon maken ging ik de bossen in. Ik moest jagen voor eten toen ik 9 was om geld te krijgen en eten. Ik heb nooit een jeugd gehad. Dus vertel me niet dat mijn leven niet zo zwaar is dan dat van jou.' Zeg ik net zo kwaad terug. Wacht. Waarom vertelde ik dit ook alweer?


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Damon

    Ik haal mijn schouders op.
    'Ga je toch gezellig met je pa naar 2? Zal je zien dat Ik niet lieg' sis ik trillend
    Met die woorden loop ik nog verder weg, ze zal het toch niet begrijpen.
    Nooit, niemand.
    Want ja, zo gaat het nou eenmaal.
    Luisteren en geloven doen ze nooit...


    El Diablo.

    Carmen
    'Ga je toch gezellig met je pa naar 2? Zal je zien dat Ik niet lieg' Hij loopt weg. Wat een lafaard. Mijn broer was 2 en ik net geboren. Ik weet zijn of mijn vaders naam niet. Ik weet niet goe hij eruit ziet of hoe hij heet. Dood is of leefd en nog meer. Ik zicht net zo geërgerd en klim in de eerste boom zonder TrackerJacker nest in.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Damon

    Ik draai me nog een keer om.
    'Weetje wat het met district 1 is? Het zijn allemaal slijmballen. Vooral bij de ouders, en dat terwijl jullie je nergens zorgen over hoeven te maken' sis ik hard.
    Met die woorden loop ik weer verder, en vermoord een random persoontje. Een kanonschot klinkt, en ik grijns. Wat deed ik nou? Loop ik hier alles te vertellen, had haar net zo goed kunnen vermoorden..


    El Diablo.

    [Damon 'sist' veel ;D en hoe gaat het verder, mogen we jou uiteindelijk vermoorden? (A) ]


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Justin

    Ik had het hele gesprek gehoord en was woedend op Damon. Hoe durfde hij zulke dingen t e zeggen. Ik zucht en wil zo snel de boom uit springen en hem achterna gaan. Toch ga ik sneller terug naar de hut. Voordat Carmen rr is.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    [Nooow, Damon mag niet dood xd ]


    El Diablo.

    Carmen
    'Weetje wat het met district 1 is? Het zijn allemaal slijmballen. Vooral bij de ouders, en dat terwijl jullie je nergens zorgen over hoeven te maken' Sist hij hard. Ik had zin om hem te vermoorden maar liet het zoals dit. Alles wat hij zei was niet waar. 'Dat is niet waar.' Zeg ik zacht. Ik ga onder een boom zitten. Helemaal niet beschut en makkelijk om aangevallen te worden. Mijn kapmes had ik nog in mijn hand en een eenzame traan gleed over mijn wang. 'Het is niet makkelijk in District 1. Het lijkt alleen zo omdat mensen denken dat we rijk zijn.' Zeg ik zacht eigelijk tegen niemand.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    IHeartMusicc -> Prisoner


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Carmen
    Na minuten tot uren gezeten te hebben loop ik langzaam terug. Ik was misschien niet verpulverd, maar mijn gevoelens wel. Ik kon in ieder moment in huile uitbarsten. De emoties werden teveel en ik voelde tranen achter mijn oven opdoemen. Toch weiger ik ze te laten zien. Bang om me kwetsbaar op te stellen. Veel mensen begrepen het gewoon niet. We leken het zo goed te hebben, maar dat was niet zo. We gaven luxe artikelen aan het Vapitool, maar zelf hielden we bijna niets over. Maar niemand wist dat dat zo was. Helemaal niemand behalve de mensen uit District 1 wij gingen misschien niet dood van de honger zoals in District 12, maar toch heb ik het altijd moeilijk gehad. Misschien niet alle kinderen, maar ik ben nooit kind geweest. Zelfs niet voor ik naar de boete moest voor het tribuut dat misschien gekozen zou worden. Ik was al eerder getrokken. Ik was 12 het was mijn eerste jaar. Ik deed 20 keer mee. Godzijddank werd mijn plaats overgenomen. Een willekeurig meisje ging voor mijn plaats, maar door veel mensen was dat vergeten. Het kwam zo vaak voor in ons district. Dit jaar wou mijn beste vriendin zich opofferen, maar ik wist dat ik het kon halen. Ik had goede overlevingservaringen. Tijdens de trainingssessie's ging ik niet voor de wapens, maar ook voor de planten klimmen knopen vallen en fysiek. Ik ben geen moordmachine zoals gedacht word. Alles wat ik wil is gelukkig zijn. Mijn familie blij maken of mensen waarom ik geef. Ik kom aan bij onze hut en klauter omhoog. Kleine sporen van tranen staan afgedrukt op mijn gezicht, maar ik neem de moeite niet om ze weg te vegen. Ik ga tegen de stam aan zitten en laat mijn wapens los. even zonder wapens. Zonder bloed of een moord in je handen. Ik deed me altijd zo ijskoud voor, maar als ik iemand verwonde of vermoorde voelde k een snee in mijn eigen huid. Niet erg fijn als je het mij vroeg. We waren nog met een weinig aantal. Ik gokte iets rond de 8 ofzo. Ik keek Justin en Freya aan. 'Vinden jullie het erg als ik even ga slapen.' Vraag ik zacht. Ik probeer mijn gebroken stem te verbergen en mijn emoties en het lukte gelukkig ook een beetje.
    [Deze RPG mag niet dood. Ik wil hem afmaken!!]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    [ Ik ookk..alleen ik kon dus niet verder XD ik probeer zo nog even te reageren xd ]


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Justin

    Carmen was weer terug. Ik keek haar aan maar ze wendde haar blik af. Ik zag hoe een traan de ondergrond van onze hut raakte en ik kreeg even een brok in mijn keel. Ik stond op en liep naar haar toe waarna ik haar naar me toe trok en haar bij me liet liggen. Ik zelf was ook doodop maar nu zou Carmen voor gaan, ze zou voor alles voorgaan. Zelfs voor mijn eigen leven. Ik probeerde haar te troosten door lieve en kalmerende worden te fluisteren. Ik streek met mijn hand over haar lange haar en liet mijn kin op haar kruin rusten. 'Sssht.' zei ik nog zachtjes tegen haar om haar tot rust te brengen.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    [Sorry ook. Ik had heel veel pw's net als volgende week (pw week) dan reageer ik ook erg weinig :'S]
    Carmen
    Justin kwam vredig naast me zitten en ik nestelde me tegen hem aan. Zijn hand streelde door mijn haar en ik luisterde naar zijn zachte woorden die hij mij toe fluisterde. 'Shhhhhht.' Zei hij zachtjes. Hij was zo lief. Waarom was ik hier niet voor achter gekomen. Ik voelde alsof een vulkaan moest uitgasten mijn gevoelens e. Tranen. Maar ik aas moe. Best wel erg moe. Een traan gleed over mijn wang op mijn borst en ik snikte even maar sloot mijn ogen waardoor mijn ademhaling ook beter werd. Justin was een lieve jongen. Ik vertrouwde hem volkomen maar ik eist niet zeker of vertrouwen altijd wel het juiste was.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Freya Rose Jones

    Ik zat ergens in een hoekje op ons platform, verscholen in de donkere schaduw van het bos. Ik zag hoe Carmen naar boven kwam en hoe Justin er was om haar op te vangen, terwijl die rol een tijd lang van mij was geweest. Het was niet meer hetzelfde nu met hem. Hoe ze elkaar raakten, die tederheid, ik kreeg er een brok van in mijn keel. Het deed me denken aan Samuel, aan alles dat we hadden meegemaakt. Geruisloos sloop ik naar achteren en sprong naar een andere boom. Ze zouden het niets eens opmerken.


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    [Carmen will notice.]
    Carmen
    ik lag vredig te slapen met een mooie droom. Alsof ik nooit getrokken was. Alsof ik weer onder het hek kon niet per se om te jagen, maar om de geur. Waar ik nu was was ook het bos, maar zo anders. Mijn droom bleef vredig tot mijn zusje werd getrokken, ik mocht me niet aanbieden en uustin was mee. Ik moest elke dag kijken en ik zag ook Freya en Damon. Alles was hetzelfde, behalve dat mijn zusje mee was. Het was niet zo vredig. Freya was dood en Justin vermoorde mijn zusje. Damon vermoorde hem weer. Damon was dancde winnaar. Ik zag zijn gemene grijns en het bloed op zijn gezicht. Ik schrok wakker. Ik was bezweet en ik zag Justin naast me. Hij keek me teder aan. Oke het was oke dus. Ik kijk het platform weer rond, maar zie geen Freya. Voor ik er erg in heb spring ik op en schreeuw ik haar naam. 'Freya!!' Gil ik. Ik kijk verwilderd om me heen. 'Blijf asjeblieft hier Justin en volg me niet zoals toen ik Damon tegen kwam oke? Ik moet Freya vinden.' Zeg ik serieus. Ik pak mijn kapmes en bind de pijl en boog op mijn rug en ik zie een voetafdruk in het zaagsel. Deze kant dus. Ik spring van boom naar boom, maar dit keer volgde Justin mij niet. Ik schreeuwde weer Freya's naam. Tranen kwamen in mijn ogen. Ik wou haar niet kwijt. Ik wou haar niet vermoorden of haar zien lijden. Of haar dode lichaam zien. Het boeide niet dat ik nu een makkelijk doelwit was. Freya was altijd mijn steun en toeverlaat geweest. Vanaf het begin. Zonder haar was ik allang dood. Dan had de troepen in de bergen al het eten en wapens gehad wat wij verscheurt hebben of meegenomen. Plots zie ik haar haar avhter een boom verdwijnen. 'Freya.' Fluister ik zachtjes. Maar het was gen Freya, maar een waanbeeld. Het waren gekleurde bladeren van een wilg..


    I'm finally back, Finally after a Year break