• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Cosette| Koningin Camargue | Paard (1)
    - Cybele| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Merwin| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
    - Chaim | Koning Moose Anderson | Beer
    - Burlington | Koning Rey Venado | Hert (2)
    - Burlington Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -
    -

    Wachters
    - Cosette| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - Chaim| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - MoonBerry| Jayden Scothill | Wachter van. ...
    - Cybele| Melody Hope Winslow | Wachter van Moose Anderson
    - MissDreams| Roseline Isis Amon | Wachter van Juléan Yahuar
    -
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Forbes| Faye Melodié Sanchez
    Citizen| Domestica Amoia Lestice

    Mensen onbeperkt
    MissDreams| Sandriné Lucia Romaní
    Cosette| William Irial Smelting
    Chaim| Madeline Lucy Walls


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Faye
    "Volgens mij kan je meer dan dat hoor." Aarzelend hap ik een klein stuk van zijn pizza af en leun daarna met mijn hoofd op mijn handen.
    "Niet veel," geef ik toe en slik mijn eten door.
    "Het gebruikelijke. Soep uit blik, aardappels en zo." zeg ik eerlijk en tik met mijn vingers kort op het tafelblad.
    "Gelukkig dus maar dat jij geweldige macaroni kan maken."


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Rey

    "Niet veel. Het gebruikelijke. Soep uit blik, aardappels en zo. Gelukkig dus maar dat jij geweldige macaroni kan maken."
    Ik leun wat naar achter in mijn stoel en neem haar in me op.
    "Weet je dat je er onweerstaanbaar uitziet, op dit moment?"
    Ik grijns even.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Weet je dat je er onweerstaanbaar uitziet, op dit moment?" Ik kijk hem even verward aan en schud mijn hoofd. Hij plaagt me waarschijnlijk. De losse knot op mijn hoofd, de vieze kleren, nou niet bepaald de dingen die ik charmant zal noemen.
    "Eh, nee. Vanwaar dat?" zeg ik lachend en kijk hem grinnikend aan. Nieuwsgierig naar zijn antwoord.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Rey

    "Eh, nee. Vanwaar dat?"
    Ik haal mijn schouders op.
    "Zo natuurlijk, nonchalant, grappig, knap."
    Ik kijk haar verliefd aan en neem nog een hap.
    "En je eet pizza. Dat heeft er vast ook veel mee te maken."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Zo natuurlijk, nonchalant, grappig, knap. En je eet pizza. Dat heeft er vast ook veel mee te maken." Grinnikend kijk ik hem en schud mijn hoofd even.
    "Wat maakt het voor verschil dat ik pizza eet, als ik vragen mag?" vraag ik, niet begrijpend, maar voel me ondanks dat wel gevleid door zijn woorden. Glimlachend kijk ik hem aan, nieuwsgierig naar zijn antwoord.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Rey

    "Wat maakt het voor verschil dat ik pizza eet, als ik vragen mag?"
    "Dat het je niet uitmaakt wat je eet. Geloof me, volgens mij ben jij het eerste meisje, buiten dan de faunielen, die daar niet op letten. Dat apprecieer ik wel aan een meisje."
    Glimlachend kijk ik haar aan.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Camargue

    "Ik hou van je Cam en jij maakt nij ook heel gelukkig. Je bent altijd de ware voor me geweest zelfs toen ik nog maar een broekkie was wist ik dat ik van je hield."
    Ik voel mijn wangen zo rood worden als rijpe tomaatjes. Nadat ik zijn kus beantwoord heb, wend ik mijn blik even af en geef hem een klein duwtje tegen de arm. Niemand heeft ooit mijn zelfvertrouwen zo opgekrikt als Liam, en ik heb nog nooit zoveel om dat van iemand anders gegeven.
    "Ik denk dat ik je te lang als dat kleine broekkie ben blijven zien om te beseffen wat voor een mooie jonge man je geworden bent," geef ik zachtjes toe. "Maar ik zie het nu en ik vind het heerlijk."
    Ik kruip op zijn schoot en kus hem liefdevol. Mijn vingers kriebelen zijn nek en spelen met een klein plukje haar. Als de kus afgelopen is, leg ik mijn gezicht in zijn hals.
    "Mocht ik iets kunnen bedenken om te zeggen dat je eer zou aandoen, dan zou het iets heel liefs zijn," fluister ik.

    Irial

    "Ja lijkt me leuk. Ik ken hem en Fedea niet zo goed maar ze lijken me erg aardig. Wat wil je eigenlijk met ze doen?"
    Ik haal mijn schouders even op en glimlach.
    "Maakt mij niet veel uit, misschien repeteren bij mij thuis? Als ik het goed heb, houdt Fedea ook van muziek."
    Ik kijk even om me heen en zie plots het koppeltje in kwestie uit de electrozaak schuin aan de overkant komen.
    "Kijk nou, als je van de dui-"
    Ik breekt abrupt mijn zin af en breng mijn wijsvinger die ik in hen richting gebracht had weer naar beneden als ik merk dat er iets aan de hand lijkt te zijn.

    Atreyu

    "Hé, Fedea, was het niet?"
    Ik voel Fé aan mijn hand verstijven en draai me om naar de eigenaar van de stem. Voor ik kan vragen hoe hij haar kent, niet uit jaloezie maar uit interesse, beslist Fedea dat er geen gesprek met hem komt.
    "T-trey, ik wil naar huis."
    Ik volg haar rustig naar buiten. Het doet me pijn haar zo angstig te zien. Ik heb geen idee wie hij is, maar mocht ze me niet nodig hebben bij haar dan ging ik het hem wel vragen.
    Eens we buiten zijn, draai ik haar naar me toe en neem haar gezicht in mijn handen. Ik probeer haar in de ogen te kijken. Met mijn duimen streel ik zachtjes haar wangen.
    "Fé, liefje? Kijk naar me, prinses," zeg ik zo zacht mogelijk. "Wil je me vertellen wie dat was? Waarom hij je zo van streek maakt?"
    Ik zorg ervoor dat mijn toon absoluut niet beschuldigend klinkt.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    "Fé, liefje? Kijk naar me, prinses. Wil je me vertellen wie dat was? Waarom hij je zo van streek maakt?"
    Het duurt even voor ik hem aankijk. Ik probeer de angstige blik in mijn ogen te verbergen, maar ken Trey goed genoeg om te weten dat hij er dwars doorheen kijkt. Nerveus slik ik even, en laat mijn ogen even op de winkel achter hem hangen, voor ik hem aankijk.
    "B-beloof me dat je niet flipt," zeg ik zacht.
    Ik voel de paniek weer toeslaan, en mijn luchtpijp wordt weer dichtgeknepen door een onzichtbare hand.
    "Dat was-"
    Ik schud mijn hoofd en sluit mijn ogen even.
    "Net vandaag..."
    Ik haal een hand door mijn haren en kijk hem aan.
    "Het was hij, die..."
    Ik slik even en kijk Trey recht in zijn ogen aan. De tranen staan me al in de ogen.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Dat het je niet uitmaakt wat je eet. Geloof me, volgens mij ben jij het eerste meisje, buiten dan de faunielen, die daar niet op letten. Dat apprecieer ik wel aan een meisje." Ik lach zijn woorden makkelijk weg en schud mijn hoofd.
    "Vast niet, er zijn heus wel meerdere en buiten dat zit er groente op." Ik denk even na om een voorbeeld te verzinnen, maar als ik er op geen kom houd ik me even stil.
    "En trouwens, zo'n heel gewoon meisje ben ik nou ook weer niet meer." geef ik grinnikend toe.

    [Kutinternet, hahaha.]

    [ bericht aangepast op 31 mei 2012 - 21:14 ]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Rey

    "Vast niet, er zijn heus wel meerdere en buiten dat zit er groente op. En trouwens, zo'n heel gewoon meisje ben ik nou ook weer niet meer."
    Ik grinnik even.
    "Nope, dat is waar. Maar dat maakt je er alleen maar aantrekkelijker op."
    Glimlachend leg ik mijn hand op tafel, neem de hare in de mijne en verstrengel onze vingers.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Atreyu

    "B-beloof me dat je niet flipt. Dat was- Net vandaag... Het was hij, die..."
    De woorden dringen pas laat tot me door omdat ik afgesteld ben op de emoties die over haar gezicht vloeien. Ik zie angst en verdriet en ik voel mijn hart breken. Zodra ik besef wat ze net zei, slaat het als een bom bij me in.
    Ik klem mijn kaken op elkaar en bal mijn vuisten naast mijn lichaam. Zo snel mogelijk ontspan ik ze weer.
    Beloof me dat je niet flipt.
    "Laten we gaan," zeg ik zachtjes. Ik druk een kusje op haar hoofd en leg een hand op haar onderrug en leid haar weg van de winkel. Ik kan het niet. Ik kan niet kalm blijven. Zonder Fedea te waarschuwen, draai ik me om en ren de winkel in. Het duurt slechts seconden voor ik de verkoper door middel van mijn vuist op de grond krijg.
    "Vertel me eens, wat begreep je niet aan "nee"?" vraag ik woedend. "Was Fedea niet duidelijk genoeg? Of misschien sprak ze inderdaad niet duidelijk door de rommel die je in haar drankje deed."
    Terwijl ik mijn hart voel slaan als een oorlogstrom, grijp ik de kerel bij zijn kraag en sleep hem naar buiten waar ik hem kennis laat maken met mijn andere vuist. Ik geef hem de kans zich te verdedigen maar mep hem zonder enige moeite weer een einde bij me vandaan als hij de wederaanval inzet. Volgens mij zag ik ergens een tand vliegen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    "Laten we gaan."
    Ik knik zachtjes en loop zwijgend naast hem weer naar de auto.
    "Dank je, dat je ni-"
    Ik kijk op wanneer ik zijn hand niet meer op mijn rug voel, en draai me om. Ik begin te vloeken wanneer ik hem de winkel zie inlopen. Verward kijk ik om me heen en zie in de verte iemand staan die verdacht veel op Irial lijkt. Ik zwaai even en loop dan snel weer naar Trey, die je tot in de verte kan horen schreeuwen. Ik leg mijn hand voor mijn mond wanneer hij de kerel mee naar buiten sleept.
    "Trey, niet doen," zeg ik zacht, maar ik betwijfel of hij het gehoord heeft.
    Ik leun even tegen een muur en voel de hand zich weer om mijn luchtpijp sluiten. Die paniekaanvallen moeten echt stoppen.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Liam

    "Mocht ik iets kunnen bedenken om te zeggen dat je eer zou aandoen, dan zou het iets heel liefs zijn," Ik glimlach vertederd. 'Tja.. Jongens blijven langer kinderachtig dan meisje he,' Beantwoord ik haar vorige zin. 'Ik dacht altijd dat je nooit van me zou houden op die manier.' Geef ik fluisterend toe.

    Madeline

    "Kijk nou, als je van de dui-" hij breekt halverwege zijn zin af. 'M-moeten we even naar ze toe?' Fluister ik als ik Atreyu ineens de winkel terug in rent.

    Camargue

    "Tja.. Jongens blijven langer kinderachtig dan meisje he. Ik dacht altijd dat je nooit van me zou houden op die manier."
    Om te bewijzen dat ik het nu wel doe, druk ik een heel licht kusje in zijn hals. Niet bedoeld om hem gek te maken.
    "Dat doe ik wel," stel ik hem nog een keer verbaal gerust.
    Ik kijk hem aan en kus hem zachtjes. Vervolgens haal ik rustig een hand door zijn haren, waardoor ze beter liggen. Niet sexy-beter maar gewoon beter.
    "Mijn mooie Liam," zucht ik dolverliefd.

    Irial

    "M-moeten we even naar ze toe?"
    Ik spring overeind als ik Fedea naar me zie zwaaien terwijl Atreyu iemand laat kennis maken met zijn minder zachte kant.
    "Haal Fedea hier heen, zorg dat haar niks overkomt of Atreyu vermoord mij ook," zeg ik kordaat, maar zacht tegen Madeline.
    Ik ren naar de scène toe en weet Atreyu met heel wat moeite van de jongen af te krijgen. Hij stribbelt hevig tegen en doet zijn uiterste best om naar de kerel die probeert weg te krabbelen te raken.
    "Laat me los! Hij wilde Fedea-"
    Wat hij precies wilde heb ik te raden want zijn zin eindigt in een woedende grom. Ik draai hem om en druk hem tegen een muur.
    "Luister man, ik kan me inbeelden wat je net wilde zeggen. En ik kan je vertellen, als hij zo in elkaar zit dan is hij het niet waard om voor in de bak terecht te komen. En geloof me, als je hem nog verder in elkaar ramt, dan belandt je daar geheid. Wil je zo Fedea achter laten?"
    De laatste woorden lijken hem te kalmeren. Hij schud zijn hoofd en staart naar zijn voeten. Een luide zucht verlaat zijn lippen.
    "Neem even je tijd en dan gaan we terug naar de meisjes.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Liam

    "Mijn mooie Liam," Ik glimlach en druk voor de zoveelste keer mijn lippen
    opn die van haar. 'Ik hou van je.' Ik laat mijn hoofd op dat van haar
    steunen en blijf afwezig door haar haren strelen.

    Madeline

    "Haal Fedea hier heen, zorg dat haar niks overkomt of Atreyu vermoord mij ook," Ik knik en trek een sprintje naar Fedea. Daar aangekomen kijk ik nog een keer naar Irial die achter Atreyu aan gaat. 'Kom maar.' Ik neem haar mee terug naar onze tafel voor de serveerster denkt dat we ervandoor gegaan zijn. 'Irial is bij hem, het komt wel goed.' Stel ik haar gerust maar ben zelf ook nogal bezorgt.