J.A.K.E.
Heey allemaal ^^
Ik maak, samen met twee vriendinnen, sinds vorig jaar een verhalenserie. Ik wil hem graag op Q zetten, maar dan moeten ze allebei instemmen.
Nu heb ik jullie hulp nodig met een paar dingen:
Willen jullie het lezen?
Personages
Willen jullie het lezen?
Korte samenvatting van het eerste verhaal, J.A.K.E. en de ontvoering
J.A.K.E. staat voor Joppie, Anna, Katie en Emma. Ze zijn sinds groep vijf beste vriendinnen en doen alles samen. Joppie is hun hyperactieve hondje die ze samen hebben gekocht. Ze hebben ook nog 13 kippen en een haan (in verhaal komt Mees, haan 2, er nog bij).
In hun klas, groep 8, zitten Tom, Marc en Levi. Dat zijn rotjongens. Ze zitten de hele tijd met Anna, Katie en Emma te flirten maar ze willen niks van de drie jongens weten. Het is nogal raar, de jongens stelen mobieltjes, fietsen en besluipen ze als ze alleen zijn om alleen maar aandacht te trekken. Als op een dag Joppie verdwenen is, weten ze meteen wie Joppie hebben gestolen, de jongens. Maar… Is dat wel echt zo? Ze beweren dat ze van niks weten… Krijgen ze Joppie wel terug?
Mijn mening:
Deel 1 is, ja ik zeg het zelf, kinderachtiger dan de anderen. Toch is het niet heel kinderachtig. Een andere vriendin van mij, veertien jaar, heeft hem in een paar uur uitgelezen omdat ze hem zo ontzettend leuk vond.
Deel 1 is ook het enige volledige verhaal, 13 hoofdstukken lang en in totaal 18.424 woorden.
#Zouden jullie deel 1 willen lezen?
Korte samenvatting van het tweede verhaal, J.A.K.E High School
Dit is wanneer ze naar de eerste gaan. Ze krijgen nieuwe vrienden, liefdesproblemen en een interessant idee over leraren op school. Want die zijn nogal vaag… Dit jaar gaan ze ook op kamp. Het is een fantastisch kamp, alleen loopt de spooktocht iets anders dan ze hadden verwacht…
mijn mening
Dit vind ik een hele leuke, omdat de leraren super gestoord zijn en het minder kinderachtig is dan de eerste. Ook de spooktocht is erg leuk. In dit verhaal merk je echt hoe gestoord wij zijn. Hij is nog niet af, maar we konden het niet laten om een derde verhaal te beginnen. En een vierde…
#Zouden jullie deel 2 willen lezen?
Korte samenvatting van het derde verhaal, J.A.K.E The Slapsticks
In dit verhaal wordt JAKE een band, samen met hun nieuwe en oude vrienden. Ze willen anoniem blijven en dat lukt ook. Ze worden een grote hit. Maar hoe moet dat verder? En hoe zit dat met Manfred? Hij doet raar over zijn buurjongen en zijn vader doet raar over hun band. Wat is er aan de hand?
Mijn Mening
Deel drie is een verhaal met nog meer mensen en nog meer gedoe. Het wordt (vinden wij) steeds beter vergeleken met deel een. Ook deze is nog niet af, maar wel hebben we ons erg verdiept in de achtergrond van het verhaal.
#Zouden jullie deel 3 willen lezen?
Korte samenvatting van het vierde verhaal, J.A.K.E. De storm
De perfecte storm is een storm die heel Nederland kan verwoesten. Als ze nietsvermoedend bij geschiedenis zitten en zich doodlachen om meneer Hammed, komt de politie binnen. Zij vertellen dat de perfecte storm er aan komt. Ze hebben er ooit vaag van gehoord, maar snappen het niet helemaal. Ze vluchten weg, maar lukt het ze bij elkaar te blijven? Lukt het ze te overleven in die storm?
Dit is een verhaal met meer spanning en waar de personages beter zichzelf laten zien. We zijn hier nog niet heel ver mee dus kan ik er niet veel over zeggen…
Stuk uit deel 1:
Ze parkeerden hun fietsen in de rekken bij de bibliotheek. Ze liepen door het centrum en kwamen uiteindelijk bij het gezellige restaurant De Lustige Kip aan. Ze namen alledrie wat drinken en ze zaten in de zon, die nu even scheen, te praten over hun nieuwe haan, de musical, hoe ze de juf konden overhalen dat ze het goed vond dat ze kauwgom en drinken bij de cito mochten, hoe ze van dat gezeur van Mark, Tom en Levi af konden komen en al dat soort dingen. Opeens ging Anna’s mobiel. Anna keek op de display, na haar glas te hebben neergezet zei ze: ‘komt me vaag bekend voor, maar ik weet niet wie het is.’ ‘Een 06- nummer?’ vroeg Emma. Katie stond op en keek ook op het schermpje. ‘Ja, maar neem maar snel op. Misschien is het wel belangrijk, van iemand uit de klas die iets weet over de cito of musical ofzo.’ Anna nam op. Haar gezicht verstarde. ‘Wat?! Da-dat ku-kunnen jullie toch n-niet doen?’ stotterend luisterde Anna naar de stem door de telefoon. ‘Dat kan niet! Maar, wie zijn jullie?...Hallo?... Hallo!’ Nijdig propte ze haar mobiel weer in haar zak. ‘Wat is er?’ vroeg Katie. ‘Iemand die zei dat ze wat gingen stelen.’ ‘Was het Mark niet? Of misschien Levi of Tom?’ vroeg Emma aarzelend. ‘Nee, dat weet ik zeker’. Zij kennen mijn nummer niet. En ik ken dit nummer vaag. Ik heb hun nummer nog nooit gezien, gelukkig niet.’ Anna sprong op. ‘We moeten naar de kippen!’ Katie gooide nog snel geld op tafel, omdat de ober al half rennend naar hen toe kwam. Hij staarde hen boos na. Ze renden terug naar de fietsen en stoven weg. Ze waren er zeker van dat ze Mees zouden stelen. Vijf minuten later kwamen ze slippend tot stilstand. ‘Hij is er nog!’ zuchtte Katie. ‘1...2...3...4...’ Emma telde alle kippen na. ‘Het zijn er echt nog dertien. Ze hebben ons gewoon voor de gek gehouden’, zei ze. ‘Ja, maar, ik wist toch echt zeker...’ stamelde Anna. ‘Tja, nou, we zien wel, we blijven in ieder geval hier.’ zei Katie. ‘Maar, we moeten toch ooit naar huis. Misschien bespieden ze ons wel en zijn ze ons aan het uitlachen omdat we er ingetrapt zijn!’ zei Emma tegen Katie. Anna was naar buiten gegaan, om te kijken of alle fietsen er nog waren. ‘Tja... Ik weet niet wat we dan moeten, we weten het nooit zeker.’ antwoorde Katie. ‘Misschien moeten we een slot maken op de ren, dan kunnen ze er niet door.’ Opperde Emma. ‘Tja, ze hebben natuurlijk tangetjes en knip-knip-knip het hek is door!’ ‘Of ze stappen er overheen.’ zei Anna terwijl ze binnen kwam. ‘De fietsen zijn veilig achter de schuur’ Vervolgde ze. ‘Weet jij dan wat anders?’ vroeg Katie aan Anna. ‘Ehm... Misschien Mees voor een nachtje meenemen?’ Emma keek Anna aan. ‘Sorry, maar dat werkt dus niet. En ze kunnen Waldo meenemen, ‘en...’ Emma liep naar het raam en keek even naar buiten. ‘Het kan ook gewoon een grap zijn, zoals ik net ook al zei.’ Emma ging zuchtend weer zitten.’ ‘Leve dat onbenullige telefoontje.’ zei Katie sarcastisch. ‘We moeten gewoon weg gaan en dan...-’ Opeens trilde haar broekzak en hoorde ze een geluidje. ‘Een smsje!’ Katie ontgrendelde haar Samsung en tikte het berichtje aan. Waar zijn jullie nou? Zijn jullie niet bang? Zitten jullie je hond niet snel te verstoppen voor die dieven? Voor, ons dus? Veel succes ermee! Groet... wij.
Katie gaf een gil, keek om zich heen en gilde nog eens. ‘Wat? ‘ Vroeg Emma. Zij en Anna hadden het berichtje niet gelezen, dus wisten niet wat er aan de hand was. Katie beukte de deur open en zocht woedend om zich heen. ‘NEE!’
Stuk uit deel 2:
Een man met grijs, wild haar stond bij de deur en hij zwaaide vriendelijk naar de meiden die aan kwamen rennen. ‘Kom binnen, een neus is een neus en een kneus is een reus.’ Zei hij, wat nergens op sloeg. De meiden keken elkaar aan en het kostte hen moeite om in lachen uit te barsten. Wat een vage man.
‘Ik ben Leo Babs.’ zei de man toen iedereen zat. Weer moesten de meisjes een lach onderdrukken. Ze zaten achterin de klas, waar gelukkig nog een plaats over was. De tafeltjes stonden ongeveer net als in groep acht en de meiden zaten met z’n drieën aan een tafelgroepje. ‘Maar jullie moeten mij aanspreken als ‘Meneer.’ Waar ik zelf een gloeiende hekel aan heb.’ Vervolgde de man die zijn naam met grote hanenpoten op het bord had gekladdert. ‘Noem mij professor en alles is in orde. Maar Leo mag ook.’ Katie fluisterde: ‘Rare man hoor, zijn alle leraren zo?’ Emma grinnikte en Anna deed alsof ze heel geinteresseerd luisterde. ‘Ik ben jullie mentor en ik geef Biologie, een erg leuk vak.’ De man schreef groot en erg slordig: ‘Biologie’ op het bord. ‘Even helemaal gestresst? Dan is bio echt het best.’ Hij lachte. Leo had een erg rare lach, een gehinnik met allemaal snuifjes en hikjes tussendoor. De klas voelde zich al ongemakkelijk, maar nu nog meer. Leo Babs was klaar met lachen en keek de groep aan.
‘Wie o wie de pie wil zich als eerste voorrrrstellen?’ Hij keek de klas rond, hopend dat iemand moest lachen om zijn grap. Dat deed niemand, maar een meisje stak haar hand bevend omhoog. ‘Jij daar meisje zonder ijsje.’ Leo Babs wees met gele krijtje naar het meisje vooraan. ‘Ik-… ik.. Ik ben Lize Arends.’ Zei het meisje stotterend en zuchtte opgelucht. ‘Lize Arends.. dat wordt dan… Arendin!’ zei Leo triomfantelijk en krabbelde wat op een papiertje. Niemand snapte iets van wat hij zei. ‘Hij is nog erger dan Filiz’ oom.’ Giegelde Anna.
‘O ja, sorry. Jullie weten nog niet wat ik nu aan het doen ben.’ Zei hij opeens zonder rare snifjes of grapjes tussen zijn woorden door. ‘Ik maak van elke naam een bijnaam, dat onthoud voor mij makkelijker en het is voor jullie ook leuk om niet altijd en overal dezelfde naam te horen te krijgen.
Hier heb je een bijnaam, meestal een dier, die ik nu bedenk met je naam en je uiterlijk.’ Zei Leo en knipperde plotseling verwoedt met zijn ogen.
Katie vermoedde dat deze man niet helemaal lekker was en zei dat ook tegen Emma en Anna, die grinnikten.
‘We gaan gewoon het rijtje af en dan heb ik zo ál jullie bijnamen- bananen in mijn hoofd geplakt, met prittstift natuurlijk!” Weer lag de man in een deuk om zijn eige, onbegrijpelijke grap. Iedereen kreeg een eigen naam. Ze waren met niet zo veel mensen, 8 meisjes en 7 jongens.
‘Ik ben Katie Morten.’ antwoorde Katie toen zij aan de beurt was. ‘Katie Morten… Katie… Ik weet het! Panter!’ hij krabbelde op het overvolle blaadje. ‘Waarom ‘’Panter’’?’ vroeg Katie dapper. ‘Nou kijk, Katie lijkt op Kat, of het engelse, Cat, een katachtige is bijvoorbeeld een panter en ik vind jou op een panter lijken.’ Glimlachte Leo. Katie snapte er niks van maar liet het maar zo. Beter dan ‘Snufkonijn’ of zoiets. Emma kreeg om een of andere onbegrijpelijke rede de bijnaam Kipperd want prof. Babs vond dat op haar achternaam, Keepers, lijken en Anna kreeg ook een rare naam, wolfje, haar achternaam was dan ook Wolfs.
Toen bijna iedereen had gezegd hoe die heette stormde een knap, maar verstrooid uitziende, jongen de klas binnen. Hij had zijn tas over één schouder en een papiertje in zijn hand. Vlug liep hij naar prof. Babs, gaf hem het briefje en ging op de ,enige, lege plek naast Katie zitten. Verbaast keek het drietal elkaar aan. ‘Zo, meneer , even kijken..., Donkers. Je bent precies optijd voor de stoelendans.’ De jongen keek prof. Babs aan alsof hij een grapje maakte, maar dat deed hij niet. ‘Kippetje pak jij de radio van die plank daar.’ hij wees naar een kast met planken die vol stonden met troep. Emma liep erheen en probeerde de radio te pakken, terwijl ze dat deed liet ze een doosje van de bovenste plank vallen. De jongen naast Katie sprong op en ving het doosje voordat hij de grond raakte. Emma keek hem verdwaast aan. Hij sprong op gaf het doosje aan Emma en ging weer naar zijn plek naast Katie, zonder een woord te zeggen. Emma staarde hem na, ze vond hem een beetje vreemd, maar gemeen zag hij er niet uit. Toen ze de radio had gepakt stonden alle kinderen achter hun stoel in een kring, er stond nog één lege stoel. Emma zette de radio neer en wilde naar haar stoel lopen, maar prof. Babs haalde hem weg. Vragend keek Emma hem aan hij keek terug en trok een gek gezicht, Emma schrok en draaide haar gezicht vlug om. ‘Kippetje, jij mag de muziek regelen.’ Er verscheen een lach op Emma’s gezicht en ze ging bij de radio zitten. Katie keek naar Anna. ‘Ik ben jaloers op haar ze hoeft niet mee te doen met, met, met...dit.’ Haar stem klonk afkeurend. Anna lachte, ze keek naar Emma die maar wat ongemakkelijk bij de radio stond. ‘Ik denk niet dat Emma het ook erg leuk heeft daar.’ Katie lachte en zei: ‘Ja, inderdaad. Eigenlijk is het best zielig dat ze daar alleen staat. Misschien mogen we erbij zitten.’ Anna knikte ‘Meneer!’ riep Anna prof. Babs draaide zich niet om en Anna keek vaag naar Katie. Toen ze uiteindelijk doorhad wat ze had geroepen lachte ze flauwtjes en riep hem nog een keer: ‘Leo, Leo Babs!’ ze verwachtte half dat hij haar bleef negeren, maar dat deed hij niet. ‘Jaaaaaaaaaaaaaaaaa wolfje.’ Hij keek haar met grote ogen aan en lachte breeduit. Anna huiverde. ‘Mogen we bij Emma staan menee... Leo?’ prof. Babs keek haar vragend aan. ‘Wie is Emma?’ Anna staarde hem wazig aan en hij keek oerstom terug. ‘Zei daar.’ ze wees naar Emma. ‘Oh, je bedoelt kipperd, zeg dat dan.’ ‘Vaaaaaag.’ fluisterde Anna tegen Katie. ‘Zei je wat, wolfje?’ prof. Babs keek haar, voor de zoveelste keer, vragend aan. ‘Nee hoor, ik zei niets.’ zenuwachtig bewoog ze heen en weer, van de ene voet naar de andere. ‘En nee, jullie mogen niet bij haar gaan staan.’ Hij grijnsde. ‘Maar menee.. Leo, waarom niet?!’ Vroeg Katie verontwaardigt ‘Rustig maar panter, ik wil gewoon dat jullie meedoen.’ Zijn grijns werd groter en hij liep naar Emma toe. ‘Start de muziek het is showtime!’ Zijn stem galmde door het lokaal. Emma startte de muziek, de kinderen kwamen in beweging. Emma drukte op het knopje en de muziek stief weg. Peter Donkers won de stoelendans.
Stuk uit deel 3:
Levi kwam aan sloffen. ‘Gozerrrrrrrs!’ riep die. Matt draaide zich om om hem een boks te geven, maar Levi rende opeens op hem af. ‘Knuffel!’ hij sprong bovenop de verbaasde Matt, die omviel en op de grond viel. ‘Dankje, ik vind jou ook aardig.’ zei Matt en Pete hielp hem overeind. Sommigen aan andere tafeltjes keken verbaasd naar Levi, maar die trok zich er niks van aan. Levi zag Anna en hupte als een konijntje naar haar toe. ‘Vaag kind.’ zei Anna. ‘Wat kan jij voor instrument?’ vroeg ze. ‘Acccccoordeon!’ hupte hij blij. ‘Whaha, dat wist ik niet!' Anna keek haar vriendje scheef aan en glimlachte.
'Rustig Levi!’ zei Katie. ‘Waarom zitten we eigenlijk nog hier?’ vroeg Scarlett, die aan kwam aanlopen. ‘Scar!’ zei Pete snel. Hij bloosde en Manfred grinnikte om hem. ‘Verliefd?’ vroeg hij. ‘Je bent schattig als je bloost.’ zei Scarlett en trok aan zijn haar ‘Auw!’
‘We moeten nog naar wiskunde en gym?’ vroeg Floris.
‘Dat valt uit. Alletwee,' zei ze vrolijk.
‘Dan kunnen we naar Manfreds huis gaan.’
‘Waarom naar zijn huis?’
‘Dan kunnen we kijken welke instrumenten daar nog liggen. Misschien kunnen we een bandje oprichten ofzo.’
‘O vet, ik speel elektrische viool!’ lachtte Scarlett
‘Nice!’ riep Emma. ‘Hé, wij halen dan onze gitaren wel even op.’ zei Anna en ze trok Levi met zich mee, hem overhalend zijn accordeon op te halen.
Stuk uit deel 4:
Ze zaten bij geschiedenis. Het was een interessante les. Ze hadden het over de eerste wereldoorlog en Hammed deed Frans Ferdinand na. De hele klas kreeg de slappe lach toen Hammed pirouettes maakte en nog raarder deed. Het weer, verschrikkelijk guur, bedierf de stemming niet. Plotseling werd er hard op de deur geklopt. Voordat Hammed antwoord kon geven stapten drie agenten de deuropening in. Ze keken ernstig. Een donkere man stapte naar voren. Hij schraapte zijn keel en keek de klas rond. ‘Mensen. Jullie hebben vast wel een keer gehoord van tornado’s en andere natuurrampen. Dit gebied wordt geëvacueerd, om verdere chaos te voorkomen, mocht er echt iets gebeuren.’ De man die dichtbij Hammed stond keek de klas doordringend aan. ‘Er is geen rede tot paniek.’ Hammed gilde keihard en viel met een kleine ‘Ieks’ flauw. Sommige mensen grinnikten, maar Anna, Katie, Emma, Pete, Scarlett en Manfred keken geschrokken naar de politieagenten. Wat was er? Een politieagent knielde bij Hammed neer en probeerde hem met zachte klapjes in zijn gezicht wakker te maken. ‘Jullie moeten jullie spullen pakken, snel. Neem alleen het nodige mee. ‘Ga zo ver mogelijk weg. Misschien kan je met een auto mee, of woon je dichtbij en kan je met je ouders mee. Er staan bussen klaar, daar kunnen misschien nog een paar mensen in. Er komt een grote storm aan, een erg grote. Het duurt nog ongeveer 2 uur, maar wees vlug. Hoe verder je richting Duitsland bent, hoe beter. In Duitsland ben je veilig. Maar jullie moeten lang rijden. We gaan nu verder naar andere klassen.’ Iedereen begon te gillen, maar het zestal bleef rustig. Anna belde meteen Levi. ‘Waar spreken we af?’
Wat vinden jullie er van?
Personages
Ik wil graag nog wat personages, we hebben de belangrijkste mensen al. Ik zal even de namen neerzetten.
Anna
Emma
Katie
Joppie
Levi
Floris
Matt
Pete
Manfred
Scarlett
Professor Leo Babs
Mr. Hammed
Meneer Koekoek
Mr. Taylor
Mevrouw Cruz
[DE REST KOMT ZO!]
[ bericht aangepast op 18 mei 2012 - 17:32 ]
"It's funnier in Enochian." ~ Castiel
I don't like the writing style.
