[RPG] Crescendo High || O8 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 13 mei 2012 - 12:53 ]

Quiet the mind, and the soul will speak.

Leannan schreef:
[War kunnen we ze laten doen want ik heb absoluut geen inspiratie meer :') ]

Quiet the mind, and the soul will speak.

Dwayne Renolds

Een idiote grijns stond op mijn lippen terwijl ik mijn arm beschermend over haar heen had geslagen.
"Nana," Vroeg ik zachtjes terwijl ik in haar ogen keek. "Hoe komt het eigenlijk dat je jezelf zo afschermt van alles en iedereen?"
Het kwam er voorzichtig en bezorgd uit, maar het was een vraag die ik mezelf al een tijdje stelde.
Nana was speciaal, afgesloten, alsof ze bang was dat de wereld haar pijn zou doen als ze haar gevoelens zou tonen.
"Je moet het niet zeggen als je niet wilt hoor," Voegde ik er snel aan toe. "Maar ik wilde gewoon eens in je hart en je verleden kijken."

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Nana Shizuko Rose
Mijn ogen die ik ondertussen dicht had gedaan, deed ik weer open bij de vraag die hij stelde. Amen wilde ook dingen van mij weten en ik was steeds weggelopen van hem, ik werd boos of ging met dingen gooien. Waarom gebeurd dat nu niet bij Dwayne dan? Waarom flip ik hem alleen als Amen bij mij in de buurt is?
Ik keek hem voorzichtig aan, alsof ik bang was dat ik door deze vraag zou breken en hetzelfde bij Dwayne zou gebeuren, maar diep vanbinnen wist ik dat dit niet het geval was. Dat ik niet zou flippen bij Dwayne, maar alleen bij Amen – al had ik geen idee waarom. Amen had gelijk gehad, ik duwde hem steeds weg en Dwayne eerst niet. Ik wist alleen bij god niet waarom.
“Dat is nogal een lang verhaal,” Zei ik hem zachtjes. “Ik… kan je eigenlijk niet alles vertellen, nog niet…” Waarom vertelde ik bij hem wel een stukje gewillig maar bij Amen niet?
“Wat wil je precies van mijn verleden weten? Waarom ik me zo afscherm is nogal een heel verhaal en ik ben daar nog niet klaar voor…”

[Mijn familie kijkt Indiana Jones... -,-
Dwayne moet Nana trouwens ook nog steeds over Amen vertellen (':]

[ bericht aangepast op 12 mei 2012 - 21:44 ]

Quiet the mind, and the soul will speak.

Dwayne Renolds

Ik dacht even na over wat ik wilde weten en kwam tot de conclusie dat ik zo veel mogelijk van haar wilde weten.
Maar diep vanbinnen wist ik dat ik het onmogelijk van haar kon verwachten aangezien ik niet zo lang geleden beloofd had dat ik haar alle tijd van de wereld zou geven.
"Maakt niet uit wat," Glimlachte ik geruststellend. "Wat jij er over kwijt wilt aangezien ik je niet wil pushen."
Ik sloot mijn ogen en dacht eventjes na voor een goed systeem om haar te doen praten.
"Ik weet wat," Zei ik en hield mijn hoofd wat rechter zodat ik haar aan kon kijken. "Jij verteld wat over jezelf en daarna mag je mij een vraag stellen waar ik eerlijk op zal antwoorden. Op die manier leren we elkaar erg goed kennen."


[Weet ik, maar hij wacht gewoon op het goede moment.]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Nana Shizuko Rose
Ik beet even ongemakkelijk op mijn lip. Dit was het moeilijkste wat ik ooit gedaan had, anders dan sloot ik mensen altijd buiten en duwde ze altijd weg. Dat was veel gemakkelijker voor mij, omdat ik dan zeker wist dat ik geen pijn zou worden gedaan. Niet weer.
“Eh, okay dan…” Klonk er aarzelend uit mijn mond.
Amen had me dit ook al voorgesteld en bij hem liep ik weg. Ik verbaasde me nog steeds over het feit dat Dwayne veel meer uit mij kon krijgen dan Amen, maar het zal wel op de manier liggen hoe ze doen… toch?
Ik haalde diep adem, alsof dat mijn enige hoop was en stortte er toen maar gewoon wat randoms uit, wat er het eerst in mij op kwam. “Mijn vader was op jonge leeftijd al overleden,” Ja hoor, tuurlijk kwam ik gelijk met het moeilijkste. “en mijn moeder had me achtergelaten bij mijn oma. Ze wilde me niet.” Ik vond het erg moeilijk en dat was duidelijk in mijn stem te horen, ik was nog nooit zo zenuwachtig en nerveus geweest. Mijn blik liet ik overal naartoe kijken, behalve naar Dwayne zijn ogen, omdat ik bang was voor wat hij zou denken.

[Oh lol. Ik dacht al 8D]

Quiet the mind, and the soul will speak.

Dwayne Renolds

Ik luisterde aandachtig naar wat ze te zeggen had en had ergens wel spijt dat ik het wilde weten.
Nu wist ik waarom ze soms zo moeilijk was om te openen naar andere mensen toe en ik kon haar ergens geen ongelijk geven.
Haar vertrouwen in andere mensen was beschadigd aangezien haar eigen moeder haar niet wilde.
"Dat is best hard, ja." Gaf ik zachtjes toe. "Het spijt me dat ik er naar vroeg...Is er iets dat jij wilt weten van me?"
Ik sloeg ongemakkelijk mijn ogen neer en schaamde me ergens dat ik in haar verleden wilde graven.
Normaal gezien zou zij diegene zijn die vanzelf begon te praten, zonder dat ik haar aanspoorde.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[Ik ga even The vampire diaries kijken beneden dus ik weet niet wanneer ik zal reageren ]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Nana Shizuko Rose
“Dat is best hard, ja. Het spijt me dat ik er naar vroeg…Is er iets dat jij wilt weten van me?” Bedenkelijk likte ik even over mijn lippen en keek hem toen aan, waarna er een lichte blos op mijn wangen kwam.
“Je hoeft alleen maar de dingen te vertellen waarvan je die wilt vertellen. Ik heb niet echt een vraag.” Verlegen keek ik weer weg van zijn goudbruine ogen die me nu zo gemakkelijk konden laten smelten.
Ik vond het raar dat Amen dit nog niet van mij te weten kon komen, lag het aan Dwayne dat ik het zo gemakkelijk aan hem zei of door iets anders? Ik zou het echt niet weten, maar op dit moment maakte het al niet uit, omdat hij het nu toch al wist.
“Alleen…Heb je iets waar je heel trots op bent in je leven?” Nieuwsgierig keek ik naar hem op.

[Oké, is goed. Have fun. ^^]

[ bericht aangepast op 12 mei 2012 - 22:22 ]

Quiet the mind, and the soul will speak.

Dwayne Renolds

"Mijn lijf." Grapte ik en zweeg vervolgens even.
Mijn blik werd wat serieuzer terwijl ik over mijn kin wreef. "Als ik eerlijk moet zijn, dan denk ik wel dat het het feit is dat ik voor mijn biologische ouders zorg terwijl zij me achtergelaten hebben bij, technisch gezien, vreemde mensen."
Ik knikte ter bevestiging.
Ja, daar was ik stiekem best wel trots op aangezien anderen in mijn plaats waarschijnlijk hun ouders zouden hebben gehaat.
"En jij?" Vroeg ik zacht. "Waar ben jij trots op? Ook je lijf?"
Een speelse glimlach verscheen op mijn gezicht terwijl ik even grinnikte.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[ xHeavenlyx --> xMarvelous ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Nana Shizuko Rose.

Ik knikte als teken dat ik het snapte en keek hem even aan met een lichte glimlach. Ik vond het heel mooi van hem dat hij voor zijn eigen ouders zorgt, terwijl die hem juist achtergelaten had bij vreemde mensen. Hij ziet die mensen nu ook als ouders.
Een gevoel van misselijkheid gaat door me heen. Ik kan het niet helpen een beetje jaloers te zijn, hij had zijn ouders ten minste nog. Ik had helemaal geen familie meer en ik wist niet waar mijn moeder uithing. En dat hoef ik niet te weten ook.
Toen hij met een speelse glimlach vroeg of ik ook trots op mijn lichaam was, kon ik het niet laten even ondeugend te grijnzen en me naar hem toe te leunen. "Nee, helaas niet, ik heb niet zo'n lekker lichaam als dat van jou." Fluisterde ik in zijn oor en plaatste een paar kusjes op zijn kaaklijn en nek, waarna ik weer doodnormaal ging zitten.
"Ik ben trots op mijn stem, want ik zong altijd als ik in de problemen zat. Het gaf me rust, en geloof me...ik zat vaak in de problemen." Met een glunderende blik keek ik hem aan. "I can't wait to become a rockstar, dan kan jij me ook aan moedigen," Grinnikte ik en drukte een paar kusjes op zijn lippen.

Quiet the mind, and the soul will speak.

Isabelle Lilou Rousseau
Als ik door de gangen loop opzoek naar het wiskundelokaal merk ik dat ik echt géén idee heb waar dat zit. Nevil had aangeboden me een rondleiding te geven maar hij zit nu bij zijn eigen les. Ik zucht even en loop maar weer verder. Dat lokaal moet hier toch érgens zijn. Terwijl ik om me heen kijk betrap ik mezelf er op dat ik ook kijk of ik Nevil ergens zie. Ik bijt op mijn lip en schud mijn hoofd. Ik ben hier niet gekomen voor jongens.
Een tijdje later zie ik een meisje met donker haar staan en loop ik naar haar toe. Hoe dichter bij ik kom hoe sterker de geur van alcohol kom.
'Eh, weet jij misschien waar het wiskundelokaal is?' vraag ik.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Maegan Cassidy Fox
“Eh, weet jij misschien waar het wiskundelokaal is?” hoorde ik opeens, toen ik even stil was blijven staan om alles wat Amen tegen me had gezegd naar binnen te werken. Hij vind Nana speciaal, dus waarom doet hij er godverre niets aan?
Met een wenkbrauw opgetrokken kijk ik het meisje aan, ik had een lichtelijk Frans accent in haar stem gehoord. Even keek ik weer neer en pakte dezelfde fles alcohol uit mijn tas, waarna ik er nog een slok van nam en haar aankeek. “Nee, sorry liefje, maar ik ben ook een nieuwe hier.” Ik nam nog een slok en keek haar vaag in de ogen aan. Nog een paar slokken en ik was echt aangeschoten, waarschijnlijk mocht ik dan lekker naar de directrice als ze hierachter kwamen. “Ik kan je wel helpen zoeken…”

Quiet the mind, and the soul will speak.

Isabelle Lilou Rousseau
Het meisje kijkt met één opgetrokken wenkbrauw aan. Dan kijkt ze even naar de grond en pakt een fles uit haar tas. Alcohol waarschijnlijk. Ze neemt een slok en kijkt me weer aan. 'Nee, sorry liefje, maar ik ben ook een nieuwe hier,' ze neemt nog een slok en kijkt me een beetje vaagjes aan. 'Ik kan je wel helpen zoeken...'
Ik denk even na. In mijn eentje vind ik het lokaal sowieso niet. Dus het wordt of verdwalen, of op het aanbod van het meisje in gaan.
'Eh, dat is wel goed, denk ik,' zeg ik een beetje aarzelend. Ik trek mijn tas steviger om mijn schouder en kijk even om me heen waarna ik mijn aandacht weer op het meisje richt en de fles in haar hand. Zover ik wist is het verboden alcohol te drinken op school. En volgens mij is ze ook nog geen 21. Tenzij ze heel vaak is blijven zitten.
'Ik heb alleen niet eens een idee in welk deel van het gebouw ik moet zijn,' zeg ik maar.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Maegan Cassidy Fox
Ze leek even na te denken, waarna ze me weer aankeek. “Eh, dat is wel goed, denk ik,” Zei ze een beetje aarzelend en ik merkte hoe ze haar tas steviger om haar schouder heen deed en even om zich heen keek. God, was dat het? Was ze bang voor me of zo? Ik ging haar heus niet aanvallen, als ze dat misschien dacht. En ik hoef haar tas ook niet te stelen.
“Ik heb alleen niet eens een idee in welk deel van het gebouw ik moet zijn,” Zegt ze daarna en ik keek haar nog vager aan, waarna ik nog een paar slokken van de alcohol nam en toen deze weer in mijn tas stopte. “Omdat je, je niet op je gemak lijkt te voelen bij mij in de buurt, heb ik mijn drank al weggedaan, goed?” Het kwam er een beetje zweverig uit, alsof ik al aangeschoten was – wat ik eigenlijk ook zo voelde aan de lichtheid die zich in mijn hoofd begon te doen. “Het lijkt me handig eerst op te zoeken welk deel van het gebouw je moet zijn,” Ik grinnikte en sloeg mijn arm om haar schouder, want anders wist ik zeker dat ik zou zwalken alsof ik niet normaal kon lopen. “Kom.” Zachtjes trok ik haar mee in een richting, ik wist geen eens waar ik naartoe liep. Het was een beetje heel zweverig aan het worden.

Quiet the mind, and the soul will speak.