• Introduction.
    Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco, Verenigsde Staten. Het is geen groot eiland en daarom wordt het complete eiland gebruikt voor een gevangenis. Vandaar dat de naam van de gevangenis Alcatraz is.
    Het is een van de beruchtste gevangenissen van Amerika. Niet alleen volwassenen worden er vastgehouden, ook jongeren moeten eraan geloven.
    Er is geen gezondheidszorg, het eten is er slecht en er breken vaak ruzie's uit wegens discriminatie van rassen. De cipiers zijn eveneens vreselijk. De meeste zijn alles behalve vriendelijk en delen straffen uit voor het minste of geringste.
    De jongeren houden zich in leven met de brieven van familie en vrienden die ze eenmaal per week krijgen, als hun familie überhaupt nog contact wilt houden. Voor sommige wordt het allemaal te veel, ze proberen uit te breken, maar komen niet verder dan de bossen van het eiland. Anderen leggen zich er bij neer en overleven, maar is dat wel de goede keus?
    Alleen de sterkste overleven Alcatraz.

    Environment.
    Op het eiland staan twee gebouwen. Het cellencomplex en het gebouw voor de cipiers.
    Het cellencomplex bestaat uit honderden cellen. Iedere cel is precies hetzelfde. De ruimte is een paar vierkante meter en de deur is van tientallen lagen ijzer, daar komt niemand doorheen. Op ooghoogte is er een luikje, waardoor de bewakers de gevangenen in de gaten houden. De gevangenen zitten met twee personen per cel. Ze hebben twee losse kamers, zonder ramen. In de ene staat een bank, tafel met stoel en en twee simpele bedden. De andere kamer is voorzien van een douche, wc en wasbak. Af en toe - Er zijn geen vaste tijden - mogen de gevangenen naar buiten. Er is geen streng toezicht, dus er ontstaan vaak conflicten.
    De cipiers leven in uiterste luxe. Ieder heeft zijn eigen kamer met televisie en computer. Voor die mensen worden lekkere maaltijden gekookt door topkoks. Ondanks de luxe kunnen sommige het werk niet aan en verlaten het eiland per boot of helikopter. Dat is tevens ook de enige manier om het eiland te verlaten. Roeien heeft geen zin, het vaste land is te ver weg. Wanneer een gevangene ziek of ernstig gewond raakt, wordt deze aan zijn lot over gelaten of soms, in het uiterste geval naar een ziekenhuis op het vaste land gebracht.
    De verdere omgeving van is voor het grootste gedeelte bos of grasvlakte.

    Rules.
    • 16+ mag, maar hou de details voor je.
    • Speel realistisch. Wanneer dit niet gebeurt, wijs ik je erop.
    • Minimaal 7 tot 10 regels in het speeltopic (Zie tips: Klik hier).
    • Alleen ik open nieuwe topic's of ik geef toestemming om het te doen.
    • Naam veranderingen doorgeven.
    • Als je afwezig bent voor een langere tijd, moet je het melden anders wordt je personage verwijderd.

    Persons.
    Jailers: (Totaal 10)
    Andrew Rayan Powell (Drew Foster) - Password
    Quinto Thomas Reynolds - Password
    Nicholas Boq Mead - Escritura
    Nessarose Denise Scribe - Escritura
    Jaelle Mai Fletcher - Gaisford
    Alexandra Erin Violet Roselynn - LEADERLOUIS - Afwezig.
    Samantha-May Rodriguez - IHeartMusicc
    Nog 1 mannelijke en 2 vrouwelijke cipiers.

    Prisoners: (Totaal 14)
    Maya Juliëtte Adams - Aragog
    Merylle Auréle 'Beau' Blanche - scribere
    Nicole Joy Eastwood - xMarvelous - Afwezig.
    Delphine Sarah Parker - Frodo
    Dakota Moore - Endure
    Mallory Tracy - Assassin
    Victor Benjamin Söderberg - Mebarak
    Luca Jones - Assassin
    Kylian Scott Hayes - Aotearoa
    Nog 3 mannelijke en 2 vrouwelijke gevangenen.

    Iedereen die doorgestreept is, is natuurlijk nog steeds welkom, alleen heb je al een tijdje niet gereageerd.

    Topic's.
    Rollen [1].
    Rollen [2].
    Story.
    One.
    Two.
    Three.

    Cell Division.
    Cell 1: Mallory Tracy en Merylle Auréle 'Beau' Blanche.
    Cell 2: Maya Juliëtte Adams en Delphine Sarah Parker.
    Cell 3: Dakota Moore en Nicole Joy Eastwood.
    Cell 4: Victor Benjamin Söderberg en Luca Jones.
    Cell 5: Kylian Scott Hayes en Boy.

    Daily Schedule.
    8.30 - 9.30 - Ontbijt.
    12.00 - 13.00 - Middageten.
    14.00 - 16.00 - Buiten.
    18.00 - 19.00 Avondeten.


    Have fun!

    [ bericht aangepast op 18 mei 2012 - 18:02 ]

    Password schreef:
    (...)

    [Mag ik dan een uitleg, waarom je er mee stopt? :/]


    Dat zeg ik net al, iedereen speelt vrij egoïstisch.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    [Oké, ik snap jullie standpunt en ik erger me er ook altijd kapot aan als mensen allemaal pagina's verder zijn en ik geen samenvatting krijg en mijn posts moet terug zoeken, maar ondanks dat hebben we evengoed veel regels per post, dus ik heb er geen problemen mee.
    Bij de meeste roleplay's, tenminste de gene die ik ken, moet je blijven reageren anders ben je snel uit het verhaal. Bij Pirates is dat anders, daar moet je drie dagen wachten op je reactie. Dat kan je niet verwachten bij de andere roleplay's.
    Ik vind het erg jammer dat jullie stoppen, want je kan ook beter je best gaan doen om in het verhaal te komen of vertel dat je weinig tijd heb, zodat wij er rekening mee kunnen houden.]

    Endure schreef:
    (...)

    Dat zeg ik net al, iedereen speelt vrij egoïstisch.


    [Noem mij dom, maar ik snap het niet. Hoe bedoel je dat?]

    [Even een nieuw topic aanmaken.]

    Password schreef:
    [Oké, ik snap jullie standpunt en ik erger me er ook altijd kapot aan als mensen allemaal pagina's verder zijn en ik geen samenvatting krijg en mijn posts moet terug zoeken, maar ondanks dat hebben we evengoed veel regels per post, dus ik heb er geen problemen mee.
    Bij de meeste roleplay's, tenminste de gene die ik ken, moet je blijven reageren anders ben je snel uit het verhaal. Bij Pirates is dat anders, daar moet je drie dagen wachten op je reactie. Dat kan je niet verwachten bij de andere roleplay's.
    Ik vind het erg jammer dat jullie stoppen, want je kan ook beter je best gaan doen om in het verhaal te komen of vertel dat je weinig tijd heb, zodat wij er rekening mee kunnen houden.]


    Het lijkt mij dat het logisch is dat ik ook nog school heb en een sociaal leven en wat is er erg aan om te wachten?
    En zoals ik al zie, iedereen speelt gewoon egoïstisch, ik kan dat niet uitleggen..
    Bij The Middle Ages bijvoorbeeld is dat héél anders.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Endure schreef:
    (...)

    Het lijkt mij dat het logisch is dat ik ook nog school heb en een sociaal leven en wat is er erg aan om te wachten?
    En zoals ik al zie, iedereen speelt gewoon egoïstisch, ik kan dat niet uitleggen..
    Bij The Middle Ages bijvoorbeeld is dat héél anders.


    [Tuurlijk, ik heb ook school en ook een sociaal leven, maar op de een of andere manier kunnen andere het beter combineren.
    Jouw roleplay's zijn altijd al anders geweest dan de mijne of die van wie dan ook. Die kun je gewoon niet vergelijken.]

    Password schreef:
    (...)

    [Tuurlijk, ik heb ook school en ook een sociaal leven, maar op de een of andere manier kunnen andere het beter combineren.
    Jouw roleplay's zijn altijd al anders geweest dan de mijne of die van wie dan ook. Die kun je gewoon niet vergelijken.]



    Wow, dat zijn heel gewone RPG's hoor, alleen de spelers zijn wat socialer.

    En zonder mij waren er geen eens RPG's op quizlet --''

    [ bericht aangepast op 18 mei 2012 - 19:47 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Endure schreef:
    (...)

    Het lijkt mij dat het logisch is dat ik ook nog school heb en een sociaal leven en wat is er erg aan om te wachten?
    En zoals ik al zie, iedereen speelt gewoon egoïstisch, ik kan dat niet uitleggen..
    Bij The Middle Ages bijvoorbeeld is dat héél anders.

    Schat, we hebben allemaal school/examens en een sociaal leven vol met familie en vrienden. Zoveel posten we niet alleen scriber en ik maar dat is alleen vandaag en gister. Dat egoïstische snap ik totaal niet maar zelf kan je dat ook niet uitleggen.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Wauw heayj een heel eeh... gesprek.

    @Endure & Aotearoa: jammer dat jullie gaan stoppen hier en ook jammer dat je verder geen toelichting kunt geven op het zogenaamde egoïsme want op die manier kunnen we daar ook niets aan veranderen mocht het terecht zijn.

    Ik ga reageren met Beau

    [ bericht aangepast op 18 mei 2012 - 20:52 ]


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

    Merylle Aurele Virginie Isabelle Blanche -Beau-

    Wanneer ik een enkele blik op hem werp weet ik dat er iets compleet veranderd is, zijn houding, gezichtsuitdrukking, de hele sfeer, alles eigenlijk en het is mijn eigen schuld. Toch ben ik ergens wel blij dat hij niet probeert me gerust te stellen, geen arm om me heen slaat of iets dergelijks. Ik moet grote moeite doen om mijn ademhaling onder controle te houden en ik voel mijn ogen prikken.
    'Wat denk je van mij. Denk je dat het voor mij makkelijk is. Denk je dat ik niet bang ben,' zegt hij zachtjes.
    Ik buig mijn hoofd en slik even. Ik onderdruk de neiging om naar hem toe te kruipen, hem in m'n armen te nemen en te blijven zitten tot al deze woorden vervaagd zijn. In plaats daarvan draai ik me wel naar hem toe.
    'Het spijt me Vic, tuurlijk denk ik dat niet,' mijn adem stokt even in m'n keel maar ik dwing mezelf om door te praten terwijl ik een traan over m'n wang voel lopen, het maakt al niet meer uit als ik mezelf niet laat huilen zou hij me toch op ieder moment aan het huilen kunnen krijgen.
    'Ik weet het, dat jij.. Ik ken dit niet Vic. Zoiets heb ik nog nooit gevoeld en nog nooit willen voelen en nu ineens ben ik verliefd. Ik kan het niet uitleggen, ik kan niet zeggen hoe het voelt. 9 jaar lang duw ik iedereen van me weg die te dicht bij me in de buurt komt en juist nu juist hier is er iemand die er doorheen prikt en ik wordt daar ook nog verliefd op. Ik weet dat het misschien onbegrijpelijk is Vic maar ik ben bang. Bang dat het nu mis zal gaan want dat..,' ik krijg de woorden haast niet over m'n lippen
    'ik weet niet of ik dat aan zou kunnen.' Zo ik heb het gezegd, totaal uitgeput laat ik me achterover zakken en sluit mijn ogen. Mijn hand leg ik op de zijne en ik knijp er zachtjes in om het trillen van mijn vingers te stoppen.
    'Ik weet dat jij ook bang bent Vic,' fluister ik zachtjes


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

    Victor

    "Het spijt me Vic, tuurlijk denk ik dat niet. Ik weet het, dat jij.. Ik ken dit niet Vic. Zoiets heb ik nog nooit gevoeld en nog nooit willen voelen en nu ineens ben ik verliefd. Ik kan het niet uitleggen, ik kan niet zeggen hoe het voelt. 9 jaar lang duw ik iedereen van me weg die te dicht bij me in de buurt komt en juist nu juist hier is er iemand die er doorheen prikt en ik wordt daar ook nog verliefd op. Ik weet dat het misschien onbegrijpelijk is Vic maar ik ben bang. Bang dat het nu mis zal gaan want dat.. Ik weet niet of ik dat aan zou kunnen. Ik weet dat jij ook bang bent Vic."
    De tranen lopen inmiddels over haar wangen. Voorzichtig veeg ik er één met mijn vrije duim weg terwijl ik met mijn andere hand onze vingers verstrengel. Voorzichtig druk ik een klein kusje op haar wang en ik trek haar weer tegen me aan. Met haar woorden brak ze mijn, al gebroken, hart in nog kleinere stukjes. Geruststellend streel ik met mijn hand over haar rug.
    "Rustig maar," fluister ik zachtjes in haar oor waarna ik een klein kusje in haar hals druk. "Ik zal je geen pijn doen. Niet expres en niet per ongeluk. Ik ga mijn best doen voor jou, alleen voor jou. Ik hou van je Beau, geloof me."


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Merylle Aurele Virginie Isabelle Blanche -Beau-

    Ergens had ik het verwacht maar nog schrok ik op toen zijn duim mijn tranen van m'n wangen veegde en zijn vingers zich door de mijne vlochten. Niet veel later voel ik zijn lippen op mijn wang en zijn armen als een warme, veilige deken om me heen. Zonder me te veroeren laat ik het toe, als een lappenpop. Ik weet dat ik hem pijn doe en juist daarmee doe ik mezelf meer en meer pijn.
    'Rustig maar. Ik zal je geen pijn doen. Niet expres en niet per ongeluk. Ik ga mijn best doen voor jou. alleen voor jou. Ik hou van je Beau, geloof me. Ik tril over mijn hele lichaam als ik besef wat hij zegt maar duw mezelf koppig weer een stukje overeind waarna ik hem in z'n ogen kijk.
    'Ik.., ik geloof je maar.' Tuurlijk geloof ik hem het is niet in me opgekomen om te twijfelen maar er is iets wat me tegenstaat, niet gewoon maar waar de tranen van in mijn ogen sprongen.
    'Vic ik twijfel niet aan jou maar aan mezelf.. Ik doe jou pijn. Ontken het alsjeblieft niet ik zie het toch.' Ik doe mezelf pijn via hem niet mijn slimste actie ooit. Ik kan het niet helpen als ik eerlijk ben doe ik hem pijn en als ik lieg wordt het al helemaal niet beter.
    'vertrouw je me?' de laatste vraag komt uit het niets maar ik weet precies waar het heen gaat. Verwoed veeg ik de tranen uit m'n ogen en blijf roerloos zitten


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

    Victor

    Ze duwt zich weer een stukje van me weg na mijn woorden. Mijn beheersing wordt op dit moment erg op de proef gesteld. Het liefste was ik overeind gekomen en was ik weggelopen. Had ik een opmerking gemaakt die absoluut niet door de beugel kan maar dit alles kon niet na mijn woorden.
    "Ik, ik geloof je maar. Vic, ik twijfel niet aan jou maar aan mezelf. Ik doe jou pijn. Ontken het alsjeblieft niet ik zie het toch. Vertrouw je me?"
    Ik frons even bij haar vraag. Het past, in mijn opzicht, niet helemaal in de context maar ik knik zachtjes.
    "Ja, ik kan je vertrouwen," fluister ik. "En ja, je doet me pijn maar dat is niet een reden om aan jezelf te twijfelen. Het is iets om aan te werken, te leren."
    Voorzichtig trek ik haar tegen me aan.
    "Beau, luister goed. Ik hou van je," de woorden spreek ik stuk voor stuk duidelijk uit. "Ik zeg het niet vaak en die woorden hebben een grote betekenis. Het maakt me niet uit of je me pijn doet, als je er maar aan werkt."


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Merylle Aurele Virginie Isabelle Blanche -Beau-

    'Ja, ik kan je vertrouwen' fluistert hij
    'en ja je doet me pijn maar dat is niet een reden om aan jezelf te twijfelen. Het is iets om aan te werken, te leren,'
    Hij trekt me weer tegen zich aan dit keer duw ik me niet weg enkel omdat ik net heel even iets van irritatie in zijn ogen dacht te zien.
    Ik leg een hand op zijn arm en zucht even. Wat was dit een beroerde situatie
    'Beau, luister goed. Ik hou van je,' articuleert hij overduidelijk
    'Ik zeg het niet vaak en die woorden hebben een grote betekenis Het maakt me niet uit of je me pijn doet als je er maar aan werkt'. Ik voel mijn hart weer sneller kloppen maar kan tegelijkertijd niet bevatten dat hij dat zegt.
    'Ik hou ook van jou Vic,' zeg ik zachtjes.


    Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-