• Geschiedenis van The Strange House.
    In 1875 werd dit huis gebouwd. Andrew Lino had geld genoeg om het huis zelf te laten bouwen. Hij trok in met zijn vrouw Diana Lino, en zijn vier kinderen. Drie zoons, en een dochter. Het leek een droom huis, maar al gauw werd dat ruw verstoord door Lisabeth Lino; de dochter. Ze werd gek, sloeg met deuren, en bezat over krachten die niemand kon bevatten. Echter kwam het zover, dat haar ouders haar vast moesten binden op een bed in de kelder. Die nacht moordde Lisabeth het hele gezin uit, en liet een brief achter met: `Ik had geen keus.´
    Daarna pakte zij een mes, en sneed haar eigen halsslagader door. Het bloed smeerde zij op de muren voordat zij stierf.
    Waarom draaide Lisabeth door? Niemand wist het. Er waren zelfs geen sporen te vinden die erop wezen dat Lisabeth de moordenares was. Hoe kon dit?
    [Het huis is op een begraafplaats gebouwd, maar niemand weet dit. Lisabeth was bezeten door vijf demonen.]

    Het verhaal, jaren later.
    Tien volwassen mensen besluiten jaren later om drie weken op vakantie te gaan naar het huis. Sommige komen daar voor de rust, andere voor hun relatie, en andere voor de lol. Maar wat zij niet weten, is dat de nachtmerrie in het huis nog steeds niet is opgehouden. Het wordt erger en erger.... Zij weten niet wat er speelt in het huis. De mensen die op vakantie gaan, kennen elkaar nog niet.

    Beschikbare Rollen:
    -Vijf mannen, en vijf vrouwen tussen de 18 t/m 25.

    Mannen:
    - Thomas Mcrelsh by PsychoKid
    - Bruno Raffael Rossini by Password
    - Liam Mellow by SUMMERx
    - Owen Richard Allison by Burlington
    - Gereserveerd door TheRumIsGone

    Vrouwen:
    - Luna Forbes by Gabumon
    - Elisa Stevens by PsychoKid
    - Emily 'Lily' Catherine Adams by Aragog
    - Louisanne Amine Cruz by Password
    - Aimee Danielle Rhodes By xHeavenlyx

    Regels:
    - Niet elkaar vermoorden tenzij afgesproken.
    - 16+ Toegestaan (Seks teksten, drugs, alcohol etc.)
    - Minimaal drie regels als je een RPG tekst neer plaatst.

    Veel RPG plezier!
    liefs, Psychokid.

    We gaan van start. Veel plezier met de RPG allemaal!

    Thomas Mcrelsh
    `Lach eens naar de camera,´ grinnikte ik. Mijn vriendin, Elisa Stevens, trok een raar gezicht naar de camera. Toen zoenden we elkaar. `Denk je dat het een goed idee is dat we nog op vakantie gaan?´ vroeg mijn vriendin. `Ja, ik denk het wel. Daarna moeten we voor een kind gaan zorgen, weet je nog?´ grijnsde ik. Ze knikte, en glimlachte. We laadden de laatste spullen in de kofferbak, en we stapte in de auto. We hielden de tom-tom aan, voor het geval we de weg kwijt zouden raken. `Wat is het adres?´ vroeg ze. Ik zei het adres, en zij tikte het in. `Hé, vreemd. De tom-tom vind hem niet. Zit er geen spellingsfout in?´ vroeg ze. Ik schudde mijn hoofd. `Hij geeft wel de omgeving eromheen aan, dus dan moeten we het wel vinden schat.´ stelde ik haar gerust. We begonnen te rijden.

    [Mijn topics, ik zal zo een stukje schrijven]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Luna Forbes

    Ik pakte de laatste spulletjes in. Een heleboel kleding. Veelte veel voor drie weken, maar ik kwam hierna toch niet meer terug. Zo veel mogelijk meenemen. Ik zuchtte eventjes. Ik was blij dat ik het vakantie huis had gevonden. Het was per toeval en ik had het aan Alex niet laten zien. Zelfmoord zou dat dan zijn geweest. Ik liep naar de badkamer en pakte daar mijn spulletjes. De vrouwelijke dingetjes, zoals make-up en tampons. Ik glimlachte eventjes, liep terug met de spulletjes en stopte ze in mijn rugtas. De rugtas was voor spulletjes en een andere tas, een soort sporttas, die gebruikte ik voor mijn kleding en zo. Ik nam gelijk ook wat geld mee. Ik stopte de laatste paar dingen er nog in en niet vergeten mijn knuffel giraffe Panto. Ik had hem verstopt, maar ik wou hem nu wel mee. Misschien kinderachtig, maar ik had verders niks betrouwbaars. Ik deed de tassen dicht en trok mijn jas aan. De taxi stond al buiten. Ik pakte mijn spullen en ging weg.
    'Waar wil je heen mevrouw?' vroeg de taxi chauffeur toen ik in was gestapt. Ik gaf hem het adres en we reden weg. Ik zag de chauffeur af en toe in de spiegel kijken en eventjes ging hij met zijn vinger langs ze zijkant van zijn nek. Omhoog en omlaag. Ik slikte eventjes en wist wat hij bedoelde. Mijn nek was aan die kant bont en blauw. Ik schudde lichtjes mijn hoofd. 'Het is niks,' zei ik zachtjes en staarde naar buiten.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    [Mijn topics. Ik post straks wel (:]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    [Mijn topics]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Emily 'Lily' Catherine Adams
    Ik deed een maf dansje door het huis op de muziek van Nirvana, en ondertussen griste ik een flesje parfum en mijn toilettasje van een kastje. Neuriënd stopte ik die in mijn koffer.
    Ik woonde op mezelf. Miujn ouders waren gestorven toen ik zestien was, wat betkende dat ik al drie jaar miujn eigen boontjes dopte. Met mijn grote broer van vierentwintig kon ik het niet goed vinden. Sterker nog, hij had moordneigingen. En dat was niet sarcastisch; na de dood van mijn ouders werd hij langzamerhand gewoon kránkzinnig.
    Een zucht rolde over mijn lippen, en ik ritste mijn koffer dicht.
    Met een grijns op mijn gezicht liep ik naar buiten, en stapte in mijn Porsche panemera.
    Ein-de-lijk er even tussenuit, dit had ik echt nodig.
    [Er zit nog een heel verhaal achter hoe ze aan zoveel geld komt -bijvoorbeeld haar auto, die is heel duur :'D- maar daar komen jullie zelf wel achter :3]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Elisa Stevens.
    Eindelijk waren we aangekomen bij de villa. Thomas deed de kofferbak open, en haalde onze spullen eruit. Ik liep alvast naar de villa, want ik kon niet geen koffers dragen omdat ik 7 maanden zwanger was. Ik haalde de sleutel uit mijn zak, en deed de deur open. Met grote ogen keek ik rond. Dit was echt een prachtige villa. Alles zag er oud uit, en er stonden overal antieke spullen. Het zag er heel knus uit. Er stonden beeldjes die van goud en zilver waren gemaakt. Eindelijk kwam Thomas binnen. `Thomas, kijk,´ zei ik. Ook hij was er even stil van. `Ik zoek de eerste en de beste kamer, en daar zal ik onze spullen alvast uitpakken,´ zei hij. Ik knikte, terwijl hij de koffers moeizaam naar boven sleepte. Ik liep door de huiskamer, en kwam uit bij de keuken. In de muur was een mooie boog gemaakt. Er zat dus geen deur in als je naar de keuken wilde. Ik moest maar eens gauw uitzoeken of hier een winkeltje dichtbij was. Dan kon ik alvast heerlijke dingen kopen voor als de rest hier zou arriveren.

    [ bericht aangepast op 9 mei 2012 - 16:56 ]

    Mijn Topic's!

    Owen

    Ik stap uit de taxi en kijk met open mond naar het gebouw. Dit is gewoon... Ik heb er geen woorden voor. Ik neem mijn koffers uit de koffer van de auto, en kijk eens rond, of er nog anderen zijn.
    "Hallo?" zeg ik luid genoeg, en loop naar de voordeur.
    Ik open ze, en zet mijn tassen tegen de muur neer.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Emily 'Lily' Catherine Adams
    Eindelijk kwam ik aan, en parkeerde slordig mijn Porche Panemera. Ik zag dat enkele andere mensen al waren aangekomen, en grijnzend stapte ik uit. Ik opende mijn achterbak, en sleurde twee grote, knalroze koffers eruit. Ik liep een stukje verder, en voor het huis bleef ik even stilstaan. Wauw.
    ''Hallo?'' hoorde ik iemand, en verderop zag ik een jongen staan.
    Ik liep glimlachend naar hem toe. ''Hey.'' groette ik hem nonchalant, en keek toen weer even naar het huis.

    [ bericht aangepast op 9 mei 2012 - 20:37 ]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Owen

    ''Hey.''
    Ik kijk naar het meisje en steek mijn hand uit.
    "Owen Richard Allison," zeg ik beleefd.
    Glimlachend neem ik haar in me op. Ze is lang niet lelijk. Verre van zelfs.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Emily 'Lily' Catherine Adams
    ''Owen Richard Allison.'' zei de jongeman beleefd, terwijl hij zijn handuitstak. Ik zette mijn koffers neer, en schudde zijn hand. ''Lily Catherine Adams.'' glimlachte ik. Ik noemde mezelf altijd Lily, vond ik leuker klinken dan Emily.
    Ik bekeek de jongen even. Kort, donker haar en een vriendelijke uitdrukking. Ik denk dat ik het wel goed zou kunnen vinden met de jongen, die zich voorstelde als Owen.
    ''Mooi, hè?'' mompelde ik, doelend op het gebouw. Het zag er oud uit, wat het juist zo speciaal maakte.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Owen

    ''Lily Catherine Adams. Mooi, hè?''
    Ik volg haar blik en strek mijn nek om helemaal tot het dak te kunnen kijken. Ik knik.
    "Prachtig. En stel je dan eens voor wie hier allemaal geleefd heeft, wat hier allemaal is gebeurd... Onvoorstelbaar gewoon."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Emily 'Lily' Catherine Adams
    Ik knikte. ''Hoe oud zal het wel niet zijn?'' mompelde ik, half tegen mezelf.
    Ik pakte mijn twee zware koffers weer, en keek hem aan. ''Zullen we naar binnen?'' glimlachte ik, en ergens was ik benieuwd hoe dit huis er van binnen uitzag.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Owen

    ''Hoe oud zal het wel niet zijn? Zullen we naar binnen?''
    Ik kijk haar even aan en dan weer naar het gebouw.
    "Goh, daar zeg je zoiets. Ik heb geen flauw idee."
    Ik neem ook mijn tassen en koffer weer en knik.
    "Dames eerst."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.