• Geschiedenis van The Strange House.
    In 1875 werd dit huis gebouwd. Andrew Lino had geld genoeg om het huis zelf te laten bouwen. Hij trok in met zijn vrouw Diana Lino, en zijn vier kinderen. Drie zoons, en een dochter. Het leek een droom huis, maar al gauw werd dat ruw verstoord door Lisabeth Lino; de dochter. Ze werd gek, sloeg met deuren, en bezat over krachten die niemand kon bevatten. Echter kwam het zover, dat haar ouders haar vast moesten binden op een bed in de kelder. Die nacht moordde Lisabeth het hele gezin uit, en liet een brief achter met: `Ik had geen keus.´
    Daarna pakte zij een mes, en sneed haar eigen halsslagader door. Het bloed smeerde zij op de muren voordat zij stierf.
    Waarom draaide Lisabeth door? Niemand wist het. Er waren zelfs geen sporen te vinden die erop wezen dat Lisabeth de moordenares was. Hoe kon dit?
    [Het huis is op een begraafplaats gebouwd, maar niemand weet dit. Lisabeth was bezeten door vijf demonen.]

    Het verhaal, jaren later.
    Tien volwassen mensen besluiten jaren later om drie weken op vakantie te gaan naar het huis. Sommige komen daar voor de rust, andere voor hun relatie, en andere voor de lol. Maar wat zij niet weten, is dat de nachtmerrie in het huis nog steeds niet is opgehouden. Het wordt erger en erger.... Zij weten niet wat er speelt in het huis. De mensen die op vakantie gaan, kennen elkaar nog niet.

    Beschikbare Rollen:
    -Vijf mannen, en vijf vrouwen tussen de 18 t/m 25.

    Mannen:
    - Thomas Mcrelsh by PsychoKid
    - Bruno Raffael Rossini by Password
    - Liam Mellow by SUMMERx
    - Owen Richard Allison by Burlington
    - Gereserveerd door TheRumIsGone

    Vrouwen:
    - Luna Forbes by Gabumon
    - Elisa Stevens by PsychoKid
    - Emily 'Lily' Catherine Adams by Aragog
    - Louisanne Amine Cruz by Password
    - Aimee Danielle Rhodes By xHeavenlyx

    Regels:
    - Niet elkaar vermoorden tenzij afgesproken.
    - 16+ Toegestaan (Seks teksten, drugs, alcohol etc.)
    - Minimaal drie regels als je een RPG tekst neer plaatst.

    Veel RPG plezier!
    liefs, Psychokid.

    Bruno Raffael Rossini.

    "Misschien kortsluiting? of keuren?"
    Ik haal mijn schouders op. "Ik heb geen idee.." Mompel ik.
    Wat nu? Moet ik de stekker eruit trekken? Nee.. dat hoeft niet.
    "Oké.." Mompel ik dan. "Heb jij het huis al verkent?" Vraag ik dan aan haar.

    Luna Forbes

    'Wat denk je?' vroeg ik met een lachje en keek eventjes naar mijn koffers. 'Niet echt, anders had ik mijn koffers hier nu niet, of wel?' Ik keek hem weer eventjes aan en moest weer even lachen. Sommige mensen dachten niet echt logisch na als je het mij vraagt.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Bruno Raffael Rossini.

    "Wat denk je?" Vraagt ze met en lachje.
    Ik volg haar blik en zie koffers staan. Oh..
    "Niet echt, anders had ik mijn koffers hier nu niet, of wel?" Lacht ze.
    "Sorry, ik had ze niet zien staan. Mijn tassen staan in de hal," Leg ik uit. "Wat ben ik toch weer slim," Mompel ik.

    [Naar bed.]

    [Slaapse]

    Luna Forbes

    Ik moest weer lachen op zijn reactie. Jammer dat Alex nooit zo was. Hij was altijd streng en serieus. Vaak lachen deed ik niet bij hem. Gelijk verdween mijn glimlach toen ik weer aan hem dacht en ging eventjes met mijn hand langs mijn nek. Ik beet eventjes op mijn lip en keek toen naar Bruno. 'Zullen we dan straks het huis verkennen?' vroeg ik voorzichtjes aan hem. Een beetje afleiding kon geen kwaad.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Bruno Raffael Rossini.

    Luna lacht, maar die glimlach verdwijnt al snel van haar gezicht. Ik besluit er verder niks over te vragen.
    "Zullen we dan straks het huis verkennen?" Vraagt ze.
    Ik knik enthousiast. "Ik vind het een goed idee," Zeg ik tegen haar en sta op van de bank. "Maar ik zet eerst even mijn koffers in een kamer, als ik die gevonden heb," Voeg ik eraan toe met een grijns.

    Luna Forbes

    'Ik vind het een goed idee,' zei hij nadat hij had geknikt. Ik keek hem na toen hij op stond. 'Maar ik zet eerst even mijn koffers in een kamer, als ik die gevonden heb,' zei hij nog met een grijns. Een klein glimlachje verscheen er op mijn gezicht en stond toen ook op. 'Ja, ik moet er ook nog één vinden,' zei ik en ik krabde lichtjes aan mijn achterhoofd. Ik pakte mijn koffers op en keek eventjes naar Bruno.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Bruno Raffael Rossini.

    "Ja, ik moet er ook nog één vinden," Zegt ze en pakt haar koffers op.
    Ik zelf loop door naar de hal en pak daar mijn koffers. "Het lijkt me logisch dat boven de slaapkamers zijn," Mompel ik en loop naar de trap toe.
    Rustig loop ik de trap op, om daarna uit de komen op een lange gang. Ik slenter door de gang en voel aan verschillende deurklinken. Eentje gaat open. Ik duw de deur verder open en kijk naar binnen. Het is een donkere kamer, maar er staat wel een bed in.
    "Ik denk dat dit mijn slaapkamer wordt,"

    Password -> Blanche

    [Het is hier dood..]

    [Burlington --> Colfer]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.