• © Copyright Dracy
    ________________________________________________________________________
    "Het nieuwe jaar is net begonnen, er komen veel nieuwelingen op St.joseph School."

    Dit is het verhaal:

    "Je bent nieuw(of al bekend) op de school en je hebt gehoord over een Glee club, en zanggroep van de school. Het lijkt je wel wat, alleen je denkt dat áls je erbij zou gaan, je buitengesloten word. Je besluit om eens te gaan kijken hoe het is."
    [Je kiest zelf of je Personage bij Glee club komt, je hebt vrijheid om dat te doen.]
    ________________________________________________________________________
    Regels:
    - Het liefste iets meer dan één regeltje schrijven.
    - Niemand doet of zijn of haar personage perfect is.[Beslis niet wat andere doen.]
    - Ruzie mag, maar hou het wel reëel.
    - Pesten mag, tot een bepaalde hoogte.
    - We houden ons aan de verhaallijn, natuurlijk mag je er
    iets vanaf wijken, maar hou het wel zo dat je personage
    er weer makkelijk mee in kan gaan.
    - Max 4 Personages P.P
    - Verkering mag, maar alleen als de ander het ook wil.
    [Dwingen word niet geaccepteerd, alleen als het is afgesproken met elkaar, maar meld dat wel even aan Dracy.]
    - Houd je aan de regels. _______________________________________________________________________
    -Wil je solliciteren? Kan altijd.
    ________________________________________________________________________- Als je iets te zeggen hebt wat niet RPG bedoeld in ga dan praten met [] {} () Dan is het niet verwarrend.
    _______________________________________________________________________
    Als Pavarotti niet online is en het topic is vol. Mag je een nieuwe vragen aan Rajah of aan MisPattinson. .


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "Dan vertel je dat toch. Maak je het heel dramatisch."
    Ik grinnik.
    "Tuurlijk. En dan zweer ik dat ik nooit Vodka heb gedronken. Alleen heel sterk water."
    Lachend kijk ik haar aan.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Tuurlijk. En dan zweer ik dat ik nooit Vodka heb gedronken. Alleen heel sterk water."
    Lachend kijk ik hem aan.
    "Water met een smaakje?" grinnik ik.
    "Je hebt zeker ook nog nooit gerookt? Of alleen chocoladesigaretten?"


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "Water met een smaakje? Je hebt zeker ook nog nooit gerookt? Of alleen chocoladesigaretten?"
    Ik schud mijn hoofd.
    "Nog nooit gerookt. Zelfs geen chocoladesigaretten. Slecht voor mijn lijn."
    Ik klop even op mijn buik en kijk haar uiterst serieus aan.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Nog nooit gerookt. Zelfs geen chocoladesigaretten. Slecht voor mijn lijn."
    Ik knik zachtjes.
    "Dat begrijp ik, sorry," speel ik mee.
    "Ik had het niet mogen vragen."
    Met moeite weet ik mijn lach in te houden.

    [Ik moet zo mijn mama even helpen en dat duurt ongeveer een uurtje dus dan ben ik er niet.]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "Dat begrijp ik, sorry. Ik had het niet mogen vragen."
    Ik bijt op mijn lip en knik.
    "Het is gewoon zo moeilijk."
    Ik snik even -nep uiteraard- en staar uit het raam.
    "Al dat sporten, want bij het minste ongezonde iets dat je eet... Je ziet het zo op je heupen."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Het is gewoon zo moeilijk. Al dat sporten, want bij het minste ongezonde iets dat je eet... Je ziet het zo op je heupen."
    Ik leg mijn arm om hem heen en wrijf met mijn hand over zijn rug.
    "Ik herken het hoor," fluister ik zachtjes.
    "Bij elk appeltje te veel, je voelt het gewoon groeien."


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "Ik herken het hoor. Bij elk appeltje te veel, je voelt het gewoon groeien."
    Ik knik even.
    "En dan ook nog mijn studies bijhouden."
    Hoofdschuddend staar ik naar onze handen.
    "Het is gewoon niet eerlijk."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "En dan ook nog mijn studies bijhouden. Het is gewoon niet eerlijk."
    Zachtjes zucht ik.
    "Het leven is niet eerlijk," zeg ik zachtjes.
    "Maar je moet er het beste van maken en het niet op je dak laten zitten."
    Zachtjes bijt ik op mijn onderlip en ik druk een klein zacht kusje op zijn wang.

    Michael

    Met mijn krukken strompel ik de trap af richting de eetkamer. Zoals ik al verwachtte zit mijn oma aan tafel. Ik mompel iets in de vorm van 'goede morgen' en ga tegenover haar zitten. Mijn oma zegt me ook gedag maar vraagt verder niets. Ze is geweldig en weet precies wat ik nodig heb. Van een bord pak ik toast en besmeer hem met boter. Voorzichtig neem ik een hapje van mijn nog hete brood. Oma staat op en pakt haar tas.
    "Ik ga werken," zeg ik met een klein lachje en ze geeft me nog een zoen.
    Ik knik wat afwezig en stop mijn laatste stukje toast in mijn mond.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "Het leven is niet eerlijk. Maar je moet er het beste van maken en het niet op je dak laten zitten."
    Ik grinnik.
    "Oke, genoeg drama."
    Lachend druk ik mijn lippen op de hare.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Oke, genoeg drama."
    Ik sla mijn armen rond zijn hals en zoen hem liefdevol terug.
    "Je zal een goede Rus zijn," fluister ik tegen zijn lippen en ik woel met mijn hand door zijn warrige haren.
    "Ik ben trots op je."


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "Je zal een goede Rus zijn. Ik ben trots op je."
    Ik leg mijn hand op mijn hart en kijk haar vertederd aan.
    "Awh, dank je. Dat is echt zo lief."
    Grinnikend druk ik mijn lippen op de hare.
    "Je bent echt geweldig."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Awh, dank je. Dat is echt zo lief. Je bent echt geweldig."
    Ik giechel zachtjes.
    "En dan noem je mij lief," grinnik ik zachtjes.
    Zachtjes zoen ik hem weer terug totdat ik de bus stil voel staan.
    "We moeten eruit," zeg ik met enige tegenzin.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "En dan noem je mij lief. We moeten eruit."
    "Tuurlijk."
    Ik sta op en trek haar achter me aan, voor de deuren weer dichtgaan.
    "Jammer, het was net zo leuk."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Tuurlijk. Jammer, het was net zo leuk."
    Ik grinnik zachtjes.
    "Maar de hele dag in een bus zitten is ook niet alles."
    Ik haak mijn arm in de zijne en loop richting school.
    "Weet je nog waar de school is?" grap ik.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "Maar de hele dag in een bus zitten is ook niet alles. Weet je nog waar de school is?"
    Ik grinnik.
    "Zo dom ben ik nu ook weer niet, hoor."
    Plagerig geef ik haar een stomp.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.