Crescendo High RPG || O1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 21 april 2012 - 15:35 ]

Quiet the mind, and the soul will speak.

xHeavenlyx schreef:
[mij maakt het niet zoveel uit maar is miss wel handiger voor de mensen die nieuw zijn op de school, anders is het gewoon maandag maar kennismakingsdag of zoiets?]

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Chayenne

Ik grinnik, het is echt en schat. Dat wel. Ik loop snel door naar mijn les, waar iedereen al zit. 'Oké? We wil het eerst laten zien?' vraagt de lerares. Aangezien niemand zijn hand opsteekt ga ik maar. 'Oké, lat maar zien' zegt ze. Ik knik, en concentreer me even. Maar na een par seconden komen de tranen al, en even later 'barst ik in tranen uit'. Als ik klaar ben ontvang ik applaus, en lachend ga ik weer zitten. Het is simpel, gewoon aan iets denken wat je hart breekt.

El Diablo.

IHeartMusicc schreef:
[ Btw, Chayenne, dat kind speelt toch in Orphan. In die film vind ik haar zo eencreep o-o niks tegen je pers. of course ]

El Diablo.

annemellark schreef:
(...)

dat is wel handig!

Quiet the mind, and the soul will speak.

Talisman schreef:
(...)
Ja, dat kunnen we ook doen.
Oké, nieuw plan, voor de mensen die nieuw zijn, is het kenningsmakings dag en de mensen die er al een tijdje zijn, die beginnen pas in de middag met lessen, aangezien de mensen die nieuw zijn sommige lokalen moeten gebruiken, etc, etc.
Sounds like a plan, right?

El Diablo.

[ bericht aangepast op 21 april 2012 - 0:19 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Ry schreef:
(...)

Damn, is Chay net met de les begonnen..

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

annemellark schreef:
(...)

we kunnen ook doen dat de mensen die er al zijn de nieuwe 'begeleiden' met de kennismakingsdagen ofzo?

El Diablo.

Nana Rose
Ik lette erop hoe hij zong, hoe zijn stem klonk en hoe hij zich bewoog. Ik moet eerlijk zeggen dat hij goed kan zingen, waarschijnlijk komt dit omdat dit niet echt mijn smaak is, omdat ik het nog niet zo gehoord heb zoals hij het zingt, maar er zit iets in zijn stem dat me aanspreekt. Misschien komt het door de kalmte en de rust die over hem heen straalde terwijl hij zong. Hij hield duidelijk van zingen, dat kon ik gemakkelijk opmerken.
Toen de muziek langzaam wegviel, stopte hij met zingen en ik liep langzaam naar voren terwijl mijn ogen op hem gefixt waren. Ik klapte in mijn handen, maar het had iets sarcastisch over zich heen – iets dat ik trouwens niet zo bedoeld had, zoiets lag er gewoon altijd over mij heen. ‘Bravo, bravo,’ Mijn stem had net zo’n sarcastische toon eraan verworven.

url=http://media.tumblr.com/tumblr_ls10zgMSeF1qhpc3b.gif]Okay, facking hel.[/url

[ bericht aangepast op 21 dec 2012 - 16:12 ]

Quiet the mind, and the soul will speak.

Cheryl Dolores-Ann Mason.

De treinstoel voelt bekend aan. Nu reis ik met de trein naar school, maar ook bij mijn vorige school gebruikte ik dit vervoersmiddel. Ik pak het boekje van de school. De voorkant ziet er al perfect uit en heeft absoluut mijn aandacht getrokken. De school ziet er ongelofelijk mooi uit. Ik blader door naar de bladzijde met de plattegrond. Als het gaat om de weg vinden, ben ik echt vreselijk. Er staan verschillende foto's van de school.
Enkel staat er op de bladzijde erna een keuze. Blijf je op school slapen of thuis? Het liefste blijf ik thuis slapen, maar de school ligt ver van mijn huis. Ik hoop dat ik later mijn keuze kan doorgeven.
Er klinkt een computerstem uit de box boven me. 'Volgende halte Jersy City'. Een zucht verlaat mijn mond. Het duurt nog even voordat ik in New York ben. Dé plek waar de school staat.
De trein stopt en rustig blijf ik zitten. Een jongen van mijn leeftijd neemt plaats tegenover mij. Hij heeft oordopjes in en kijk geïtresseerd naar zijn telefoon. Ik grinnik even en zwaai dan mensen mijn handen boven zijn telefoon. Hij kijkt op. Zijn blik staat niet erg blij, maar ik grijns naar hem en hij glimlach terug.
"Wat luister je?" Vraag ik. Zelf hou ik van pop en dance, alleen om te luisteren. Zingen kan ik echt niet.
"Greyhound van de Swedish House Mafia, ken je dat nummer?" Ik schud mijn hoofd.
"Laat eens luisteren," Zeg ik tegen hem. "Alsjeblieft," Voeg ik er aan toe. Hij buigt nar me toe en reikt me een oordopje aan. Ik stop 'm in mijn oor. Het nummer klinkt echt goed.
"Klinkt gaaf!" Zeg ik enthousiast en laat oordopje uit mijn oor vallen. "Stuur 'm is?" Via bluetooth stuurt hij het nummer naar me. "Dankje,"
Voor ik het weet luidt de computerstem de volgende halte in. Snel wisselen we nummers uit, ik pak mijn schooltas en loop door de trein naar voren. De trein stopt en ik loop door de deuren naar buiten. De frisse ochtend wind woelt door mijn haren. In de trein had ik al gezien dat het station dicht bij de school ligt. Op een steenworp afstand nota bene. Ik sla mijn schooltas om mijn schouder en loop richting de school.
Wanneer ik bij de school aan kom kan ik mijn ogen niet geloven. Het ziet er echt fantastisch uit! Nog mooier dan op foto's. Het is een mix tussen historie en modern. Ik loop de trap op, duw de grote schooldeur open en loop de hal in. Ondertussen zijn er al verschillende mensen gearriveerd op de school.

[Morgen ben ik er weer. Nu moet ik gaan, doei!]

Amen Raphael Elyon
Mijn gedachten werden verstoort door een knap meisje dan langzaam klappnd naar me toe liep.
'Bravo, bravo,' zei ze met een licht sarcastische toon. ik trek een wenkbrauw op en buig.
'Klap maar als ik op het podium van het Marquis Theatre op Broadway sta, schat,' grijns ik. Ik spring van eht podium af, de draadlzoe microfoon in mijn handen. Ze had donkere ogen en volgens mij was ze van aziatische afkomst of zo.
'En wie mag jij zijn, lieverd?'

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Nana Rose
‘En wie mag jij zijn, lieverd?’ Ik modelleer mijn lippen in een halve grijns, dus hij was op die tour? Langzaam liet ik mijn handen naast me zakken en keek hem uitdagend, maar licht sarcastisch, aan. ‘Wie ik ben? Iemand die het gaat maken in een rockband als zangeres,’ antwoord ik hem terug, waarna ik gelijk verder ging, ‘Kom je me dan ook toejuichen?’
Goed, ik weet dat ik meestal (vaak) met jongens omga, maar dit moest ik even verwerken. Ik had vaak complimenten gekregen, niet dat ik er waarde aan hechte en het hoog in mijn bol kreeg, maar ik reageerde er meestal sarcastisch of gemeen op en als ze doorgingen verkocht ik ze vaak een klap. En niet zo’n klap die meisjes je zouden geven, in dat opzicht lijk ik veel op jongens. Gewoon ram bam, klaar ermee.
Maar dit spelletje speelde ik nog wel even mee, totdat hij op zijn bek zou gaan of zo. Ik ben nooit echt van dat flirterige poespas geweest, dus waarom nu wel?

[ bericht aangepast op 20 april 2012 - 22:49 ]

Quiet the mind, and the soul will speak.

Amen Raphael Elyon
'Amen R. Elyon. Heriner je die naam maar, je zult hem binnenkort op het Times Square zien.' Met een kleine grijns leun ik tegen het bureau in de hoek. Ik haal een hand door mijn haar, dat nogal vaak door de war gaat tijdens mijn optredens. Niet dat dit helpt, het word alleen nog warriger.
'Maar heeft Miss. Rockstar ook een naam?' vraag ik vervolgens. ik heb haar hier nog nooit gezien, maar ik hou me meestal ook afwezig.
Ze lijkt me een beetje afstandig, sarcastisch persoon. Maar dat kon alleen een masker zijn. Ze leek me wel interesant.

[ bericht aangepast op 20 april 2012 - 23:01 ]

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Nana Rose
‘Amen R. Elyon. Heriner je die naam maar, je zult hem binnenkort op het Times Square zien.’ Ik snoof vermakelijk en tuitte mijn lippen even, terwijl ik hem weer aankeek. Hij haalde een hand door zijn haar, hij had warrig blond haar, typisch. Ik hield in wat ik eigenlijk tegen hem wilde zeggen.
‘Maar heeft Miss. Rockstar ook een naam?’
‘Natuurlijk heb ik ook een naam, Elyon.’ Grinnikte ik, terwijl ik hem vanonder mijn zwarte, volle wimpers aankeek. ‘Als het goed is, hebben mijn ouders me er een gegeven.’ Ik liep vlak langs hem, zodat onze schouders elkaar raakten en ging toen met mijn benen over elkaar op het podium zitten.
Ik wist dondersgoed dat hij mijn naam wilde weten en dat het eigenlijk ook sociaal zou zijn als ik dat zou zeggen, maar ik was op dit gebied dus nogal moeilijk en ik speelde ermee.

Quiet the mind, and the soul will speak.

Amen Raphael Elyon
'Natuurlijk heb ik ook een naam, Elyon. Als het goed is, hebben mijn ouders me er een gegeven.’
Oh, speels meisje, huh? Ik trek mijn rechter wenkbrauw op. Ze zit inmiddels op het podium, slanke benen over elkaar. Behendig sprong ik zelf weer op het zwarte podium. De microfoon draaide ik even in mijn hand terwijl ik richting de muziek instalatie liep. ik haatet de stilte, dus zette ik een zacht, instrumentaal deuntje op.
'I'm waiting,' zei ik na een korte stile, een zangerige toon in mijn stem.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.