• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Cosette| Koningin Camargue | Paard (1)
    - MoonBerry| Koningin Rhiannon "Rae" Vilkas | Wolf (2)
    - Cybele| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Merwin| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
    - Proprius | Koning Moose Anderson | Beer
    - Flounder Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -
    -

    Wachters
    - Cosette| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - Proprius| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - MoonBerry| Jayden Scothill | Wachter van. ...
    - Cybele| Melody Hope Winslow | Wachter van Moose Anderson
    - MissDreams| Roseline Isis Amon | Wachter van Juléan Yahuar
    -
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Everdeen| Faye Melodié Sanchez
    Blathers| Domestica Amoia Lestice

    Mensen onbeperkt
    Narissa| Mathan Dilis
    MissDreams| Sandriné Lucia Romaní
    Roane| William Irial Smelting
    Proprius| Madeline Lucy Walls


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Faye
    De seconden tikken voorbij en voordat ik het weet zijn we twee minuten verder, ik houd de deur angstvallig goed in de gaten. Bijt nerveus op mijn nagels - van wat er tenminste nog over is en steek mijn hand naar Fedea uit.
    "Zou je het alsjeblieft willen af ronden langzamerhand? Ik heb niet al te veel beltegoed meer en ik moet zelf ook nog even."


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    "Zou je het alsjeblieft willen af ronden langzamerhand? Ik heb niet al te veel beltegoed meer en ik moet zelf ook nog even."
    Ik knik.
    "Trey, ik moet Faye geven," zeg ik zacht.
    Ik geef haar de gsm nog niet tot ik een antwoord gekregen heb.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Atreyu

    "Het is voor jou, weet je. Ik wou dat je hier was," zegt ze zacht.
    Ik ben zo vertederd dat ik even helemaal niet weet wat zeggen. Als ik mijn mond weer open doen, hoor ik gebabbel op de achtergrond en besluit me eerst daarop te concentreren.
    "Trey, ik moet Faye geven," zegt Fedea dan.
    Ik hou mijn zucht zoveel mogelijk binnensmonds.
    "Dat is goed, liefje. Ik zie je straks," stel ik haar gerust.
    Benieuwd wat Faye te zeggen heeft.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    "Dat is goed, liefje. Ik zie je straks."
    Ik knik.
    "Je zult wel een stijve nek krijgen van steeds naar beneden te kijken. Ik laat je de eerste honderd jaar niet meer los," zeg ik zachtjes. Ik giechel even en druk een kusje in de hoorn.
    "Dag lieverd," zeg ik nog, en geef het toestel aan Faye.
    Trey is echt onderweg. Ik zucht opgelucht.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    Voorzichtig neem ik de telefoon met trillende handen aan. Ik bijt nerveus op mijn lip en open de deur op een kier om naar buiten te kijken.
    "Goed," zeg ik zachtjes, wanneer ik de deur weer dichtsla. "Ik waarschuw jullie alvast, neem niet de achterdeur. Deze zit het dichtstbij de kelder, waar de meeste floraten zitten. Ik gok rond de zeven, tien, misschien minder, misschien meer. Ik weet het niet precies." Ik kijk even naar de tas naast me en slik dan.
    "In de tuin houden floraten de boel in de gaten, zorg ervoor dat hun worden afgeleid. Ze zullen mensen roepen, dan hebben jullie tijd zat om de voordeur open te breken." Ik houd me even stil. "Volg je het nog?"


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Atreyu

    Ik moet even lachen. Ze hebben haar knettergek gemaakt. Nee, wacht even, dat was ze al.
    "Goed. Ik waarschuw jullie alvast, neem niet de achterdeur. Deze zit het dichtstbij de kelder, waar de meeste floraten zitten. Ik gok rond de zeven, tien, misschien minder, misschien meer. Ik weet het niet precies. In de tuin houden floraten de boel in de gaten, zorg ervoor dat hun worden afgeleid. Ze zullen mensen roepen, dan hebben jullie tijd zat om de voordeur open te breken. Volg je het nog?"
    Terwijl ze spreekt probeer ik alles in mijn geheugen op te slaan.
    "Niet de achterdeur, afleiding in de tuin, voordeur openbreken," herhaal ik haar woorden. "Gesnopen." Ik haal diep adem. "Faye? Hoe kan ik je herkennen? Als- als je wil kan je met ons mee. Ik heb de anderen al gewaarschuwd dat er je niks mag overkomen."


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Faye
    "Niet de achterdeur, afleiding in de tuin, voordeur openbreken," Ik knik, ook al weet ik dat hij dat niet zal zien.
    "Faye? Hoe kan ik je herkennen? Als- als je wil kan je met ons mee. Ik heb de anderen al gewaarschuwd dat er je niks mag overkomen." Ik slik even, bijt op mijn lip om de tranen niet te laten komen. Ik ging hier weg.
    "Ik zal proberen bij Fedea te blijven, de kans bestaat dat ik naar buiten zal gaan, of zo, om ze af te leiden. Ik ben waarschijnlijk de jongste hier, zie er ook als een veertienjarige uit. Bruin gekruld haar, rond de 1.55, zeer blanke huid, groene ogen. Valt niet te missen." geef ik toe en houd het handvat van de deur stevig vast.
    "Kijk alsjeblieft uit en onderschat ze niet. Er zijn wapens," dit zeg ik zachter. "Ik heb een deel gevonden, maar er zal vast meer zijn en we krijgen ze in onze handen geduwd wanneer we net drie zijn. Ze zijn echt niet bang om ze te gebruiken." Ik kijk even naar Fedea in de hoop dat ze me niet hoort.
    "Het komt wel goed."

    [ bericht aangepast op 12 april 2012 - 21:51 ]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Atreyu

    Ik luister aandachtig naar de beschrijving. Ik hoop maar dat ik niet mis, want anders zullen de gevolgen voor haar vast niet mild zijn.
    "Kijk alsjeblieft uit en onderschat ze niet. Er zijn wapens.Ik heb een deel gevonden, maar er zal vast meer zijn en we krijgen ze in onze handen geduwd wanneer we net drie zijn. Ze zijn echt niet bang om ze te gebruiken. Het komt wel goed."
    Ik hoor hoe voorzichtig ze spreekt. Dat meisje lijkt wel doodsbang van haar familie. Welke verantwoordelijke ouder dwingt een veertienjarige nou ook tot het bewust mee helpen uitvoeren van een kidnapping? Zoiets zou ik ons kindje namelijk nooit aan doen. Bij die gedachte borrelt mijn woede net zo intens als toen ik achter de ontvoering kwam weer op.
    "Het komt inderdaad goed, Faye. Ze hebben me heel erg kwaad gekregen, en dan mogen ze mij ook niet onderschatten," zeg ik serieus. Ik probeer mijn woede uit mijn stem te houden, om haar geen angst aan te jagen. Haar kan ik alleen maar dankbaar zijn.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Faye
    "Het komt inderdaad goed, Faye. Ze hebben me heel erg kwaad gekregen, en dan mogen ze mij ook niet onderschatten," Ik rol met mijn ogen.
    "Ik zal ervoor proberen te zorgen dat Fedea boven blijft, de badkamer, aangezien die deur op slot kan, daar is ze het veiligste. Kamer naast haar liggen in een tas een aantal geweren als je daar behoefte aan hebt, maar laat een jongen rond de achttien, negentien, zelfde beschrijving als mijn uiterlijk op lengte na, alsjeblieft heel. Hij weet niet waar hij mee bezig is." Ik strek mijn lichaam even en zucht.
    "Beltegoed is bijna op, dus ik moet zo ophangen. Wil je Fedea nog even spreken?"

    [Ik ga naar beddd x ]

    [ bericht aangepast op 12 april 2012 - 22:17 ]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Atreyu

    "Beltegoed is bijna op, dus ik moet zo ophangen. Wil je Fedea nog even spreken?"
    Ik denk even na.
    "Ik doe mijn best ervoor te zorgen dat hij heel blijft," verzeker ik haar. Dat neemt nog steeds niet weg dat het mijn prioriteit is Fedea en Faye daar weg te krijgen. "Lijkt me beter dat ik haar niet meer spreek," voeg ik er zacht aan toe. Het hele gesprek van net spookt namelijk nog door mijn hoofd en ik heb momenteel mijn concentratie nodig.
    "Ik zie je straks," zucht ik.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Faye
    "Lijkt me beter dat ik haar niet meer spreek," Ik knik begrijpend. Ergens was het ook wel logisch. "Ik zie je straks." Hoor ik hem zeggen. Zelf kijk ik even naar mijn mobiel.
    "Ik zie jullie vanzelf wel verschijnen." antwoord ik terug en klik mijn mobiel uit, waarna ik mijn mobiel opberg.
    "Ze zijn onderweg, Fé. Ik zei het toch." zeg ik hoopvol en ga naast haar zitten. Het zou niet lang meer duren.

    [Oké, nu ga ik echt, haha.]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    "Ze zijn onderweg, Fé. Ik zei het toch."
    Ik zucht en knik.
    "Ja," zeg ik zacht.
    "En het enige dat we nu nog kunnen doen is wachten, toch?"
    Ik kijk haar glimlachend aan.


    Rey

    Ik kijk naar Trey die helemaal van zijn melk lijkt.
    "Hebben ze nog iets gezegd?" vraag ik nieuwsgierig.
    Elk beetje informatie kan ons helpen, en ik heb een vermoeden dat Faye meer informatie had dan Fedea, wat best wel begrijpelijk is. Ik kijk even naar Cam en Liam die zo stil zijn dat het lijkt alsof ze niet aanwezig zijn.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "En het enige dat we nu nog kunnen doen is wachten, toch?" Ik knik en begin de tas met wapens op te tillen.
    "Ja," geef ik toe en sjouw de tas mee naar de deur. "Meekomen, plan gaat in werking." zeg ik even en steek mijn kop dan uit de deur. Ik tel tot tien en als ik dan nog niemand zie ren ik naar buiten naar de badkamer en gooi de tas daar naar binnen.
    "Luister Fé, ik heb Trey beloofd je veilig te houden en tot nu toe is dit de enige kamer die ik weet die op slot kan. Ik zeg niet dat je hier binnen moet blijven, want ik ga je niets opzeggen, maar het is wel het veiligste." Ik sluit de deur van de badkamer als ze naar binnen is gegaan en haal dan een willekeurig pistool uit de tas. Ik zorg ervoor dat hij klaar is om te schieten en overhandig hem dan aan Fedea.
    "Als iemand je bedreigd, gewoon schieten. Niet op het bovenlichaam, maar op de benen. Dat moet genoeg zijn." Ik glimlach vluchtig.

    [Ik ga de stad in met mijn mama, ben rond de middag wel weer terug. Bergen op Zoom is niet zo groot namelijk, haha.]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    "Ja. Meekomen, plan gaat in werking. Luister Fé, ik heb Trey beloofd je veilig te houden en tot nu toe is dit de enige kamer die ik weet die op slot kan. Ik zeg niet dat je hier binnen moet blijven, want ik ga je niets opzeggen, maar het is wel het veiligste. Als iemand je bedreigd, gewoon schieten. Niet op het bovenlichaam, maar op de benen. Dat moet genoeg zijn."
    Ik kijk naar het wapen dat ze me geeft.
    "Ik moet wat?"
    Ongelovig kijk ik haar aan en schud mijn hoofd.
    "Sorry, maar ik doe zoiets niet."
    Ik geef haar het pistool met trillende hand terug. Er bestaat echt geen enkel moment waarin ik dat zou doen. Nooit.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Sorry, maar ik doe zoiets niet." Ik kijk haar vol ongeloof aan. Dat kind kon ook geen vlieg kwaad doen.
    "Je dood ze daarmee niet Fé. Ze komen er wel weer overheen en trouwens, wat heb je liever. Je eigen dood of iemand zelf verwonden? De andere floraten maakt het geen moer uit hoe jij hier uit zal gaan komen." Ik zucht het kost me moeite dit te zeggen.
    "Dood, levend, gewond. Het maakt ze niet uit. Ze hebben je liever dood dan dat je het gebouw hier levend uitkomt." Aarzelend steek ik het pistool naar haar uit.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.