[RPG] Animal Royal | 16 - Speeltopics

De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?

Faunielen (Koningen/Koninginnen)
- Cosette| Koningin Camargue | Paard (1)
- MoonBerry| Koningin Rhiannon "Rae" Vilkas | Wolf (2)
- Cybele| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
- Merwin| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
- Proprius | Koning Moose Anderson | Beer
- Flounder Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(
-
-

Wachters
- Cosette| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
- Proprius| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
- MoonBerry| Jayden Scothill | Wachter van. ...
- Cybele| Melody Hope Winslow | Wachter van Moose Anderson
- MissDreams| Roseline Isis Amon | Wachter van Juléan Yahuar
-
-
-

Floraten onbeperkt
Everdeen| Faye Melodié Sanchez
Blathers| Domestica Amoia Lestice

Mensen onbeperkt
Narissa| Mathan Dilis
MissDreams| Sandriné Lucia Romaní
Roane| William Irial Smelting
Proprius| Madeline Lucy Walls

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

"Altijd dus eerst vragen aan je vriendje of hij met wapens om kan gaan. Zeer belangrijk onderwerp. Je weet maar nooit hé. Straks word je ontvoerd. Gebeurd dagelijks bij iederéén. Help eens een handje, ik heb een idee."
Ik kijk haar aan, en denk dat ik het snap.
"Wil je- Wil je echt...? Ik bedoel..."
Ik ga dicht bij haar staan.
"Ga je het verwisselen?" fluister ik zacht.
Ik kan het niet laten te giechelen.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Wil je- Wil je echt...? Ik bedoel..." Ik knik grijnzend en wrijf even met mijn hand langs mijn voorhoofd.
"Ga je het verwisselen?" Ik steek mijn duim in de lucht.
"Jij hebt me door," Ik grinnik even en begin de eerste geweren in mijn tas te leggen. "Honderd dollar op het gezicht van mijn vader. Zou het zo graag willen zien." Ik glimlach. Ik weet wel dat als hij het doorheeft, ik er meteen bij ben. Hij herkent mijn spullen uit duizenden.
"Hopen dat wij dan al op de helft zijn, anders komt hij me aan mijn nekvel terugtrekken." Ik stop even en rits mijn tas dan dicht.
"Wij zijn ze steeds een stapje voor."

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Fedea

"Jij hebt me door. Honderd dollar op het gezicht van mijn vader. Zou het zo graag willen zien."
Giechelend help ik haar de spullen te verwisselen.
"Hopen dat wij dan al op de helft zijn, anders komt hij me aan mijn nekvel terugtrekken. Wij zijn ze steeds een stapje voor."
Ik zucht.
"Ja, maar dan mogen ze toch wel opschieten."
Ik ben er vrijwel zeker van dat het al een hoop uren geleden is sinds we Eleanor hebben gezien.
"Zou het nog voor vandaag zijn?"

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Zou het nog voor vandaag zijn?" Ik denk terug aan mijn sms en bijt nerveus op mijn onderlip. Ik haal mijn schouders op. De tijd dringt. Het staat in mijn geheugen gebrand. Hoe laat zou het zijn? Drie uur 's middags? Later misschien? Het besef van tijd ben ik allang verloren.
"Vrij zeker van wel." geef ik dan uiteindelijk toe en wrijf in mijn handen. Kijk even naar het resultaat in de kast waar mijn haarproducten in nette rijen zijn neer gezet en opgehangen.
"Prachtig, al zeg ik het zelf." Ik grijns. "Dat hebben we dan weer mooi gedaan."

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Fedea

"Vrij zeker van wel. Prachtig, al zeg ik het zelf. Dat hebben we dan weer mooi gedaan."
Ik knik en ga op het krukje zitten. Ik staar naar mijn handen in mijn schoot. Wie weet zijn ze helemaal niet onderweg. Wie weet komen ze me niet halen. Wie weet staat Trey er helemaal alleen voor, ik ben namelijk de oorzaak van de dood van Cam en Liam, eens ik verjaard ben. Ik haal een hand door mijn korte haren en zucht. Waarom hoop ik eigenlijk nog? Misschien is het gewoon beter als ik alles opgeef, en aanvaard dat ik de rest van mijn leven hier ga doorbrengen.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Atreyu

Ik ren met Cam en Liam in mijn kielzog naar de auto toe. Nog nooit heb ik het ding zo snel ontgrendelt en ingestapt. Ik wacht tot het koppel net hetzelfde heeft gedaan en vertrek dan met piepende banden. De anderen raken er ook wel op hun eigen manier. Ik vloek even binnensmonds als een flits aangeeft dat ik binnenkort een boete wegens te snel rijden mag verwachten, maar Fedea's leven is onbetaalbaar, dat is belangrijker.
"Iemand ideeën?" vraag ik hopeloos aan de anderen.
Desnoods parkeer ik gewoon voor de deur en moet Cam zodra ze buiten komt maar in een paard veranderen om die verdomde Floraten weg te halen. Dan gaan Liam en ik wel op zoek naar de meisjes.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Faye
Als ik zie dat Fedea hopeloos in elkaar zakt op de kruk zorg ik er eerst voor dat de kast goed dicht is en ga dan naast haar zitten.
"Ons plan geldt nog wel hé. Zijn ze er voor morgenavond niet, dan vertrekken we zelf." Ik meen het dit keer. Geen grap, maar heel serieus.
"We vinden de weg wel. Het is niet dat ik auto kan rijden of zo, maar we hebben allebei twee benen en ik heb hier een aantal tassen liggen. Die kunnen we vullen met kleding, ik kan brood jatten vanuit de keuken, eieren of zo." Ik kijk haar geruststellend aan. Ik was er vrij zeker van dat het goed ging komen.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Fedea

"Ons plan geldt nog wel hé. Zijn ze er voor morgenavond niet, dan vertrekken we zelf. We vinden de weg wel. Het is niet dat ik auto kan rijden of zo, maar we hebben allebei twee benen en ik heb hier een aantal tassen liggen. Die kunnen we vullen met kleding, ik kan brood jatten vanuit de keuken, eieren of zo."
"Ach Fe, ze zouden ons zo hebben. Ik geloof er niet meer in."
Ik voel de tranen in me opkomen, en doe er niets aan ze tegen te houden. Voor enkele seconden lach ik door de tranen heen.
"En dan te bedenken dat ik binnen enkele weken 16 ben, met als resultaat dat ik dan zo goed als onsterfelijk ben, en dus helemaal alleen in dit huis opgesloten ga zijn als jullie allemaal dood zijn."

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Ach Fe, ze zouden ons zo hebben. Ik geloof er niet meer in." Ik kijk haar aan en twijfel even. Ze had gelijk, ergens.
"En dan te bedenken dat ik binnen enkele weken 16 ben, met als resultaat dat ik dan zo goed als onsterfelijk ben, en dus helemaal alleen in dit huis opgesloten ga zijn als jullie allemaal dood zijn." Ik zucht. Hoelang zou het duren voordat elk dier op de wereld zou zijn uitgestorven?
"Dan vertel ik aan alle floraten dat ik ze bedrogen heb, houd ze bezig en dan ga jij er vandoor goed? Je hoeft je geen zorgen om mij te maken. Je komt hier wel weg, misschien niet vandaag of morgen. Maar je zult hier zeker niet voor eeuwig zitten." Ik knijp even in haar hand.
"Dat zal Trey niet laten gebeuren en ik," Ik stop even en kijk haar dan recht in de ogen aan. "Ik ook niet."

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Fedea

"Dan vertel ik aan alle floraten dat ik ze bedrogen heb, houd ze bezig en dan ga jij er vandoor goed? Je hoeft je geen zorgen om mij te maken. Je komt hier wel weg, misschien niet vandaag of morgen. Maar je zult hier zeker niet voor eeuwig zitten. Dat zal Trey niet laten gebeuren en ik. Ik ook niet."
Flauw glimlachend kijk ik haar aan en geef haar een stevige knuffel.
"Dank je, Faye," zeg ik zacht.
De knuffel voelt veel te goed, en het duurt even voor ik haar loslaat.
"Ik denk," zeg ik nadat ik haar uiteindelijk toch heb losgelaten, "dat buiten dit alles om, we best goede vriendinnen kunnen zijn."
Ik glimlach even.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Ik denk dat buiten dit alles om, we best goede vriendinnen kunnen zijn." Ik grinnik en kijk haar flauw aan.
"Denk je?" vraag ik. We verschilden niet veel, eigenlijk. We deelden bijna dezelfde naam. Faye en Fedea haar afkorting, Fé. Natuurlijk, ik was floraat en zij fauniel. Maar was ik wel echt een floraat? Ik besodemieterde de boel van alle kanten, loog op elke manier dat mogelijk was. Een goed floraat kan je me in ieder geval niet noemen.
"Buiten de ontvoering om of buiten het feit dat jij een fauniel ben en ik floraat? Aangezien ik niet denk dat je mij als dat laatste kan meerekenen." Ik glimlach even.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Fedea

"Denk je?"
Ik knik.
"Buiten de ontvoering om of buiten het feit dat jij een fauniel ben en ik floraat? Aangezien ik niet denk dat je mij als dat laatste kan meerekenen."
Ik grinnik.
"Beide. Vooral dat eerste. Nu je mij hebt ontvoerd zal ik je voor altijd haten, en je nooit meer aankijken of -spreken."
Ik por haar plagend in haar zij.
"Grapje."

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Beide. Vooral dat eerste. Nu je mij hebt ontvoerd zal ik je voor altijd haten, en je nooit meer aankijken of -spreken. Grapje." zegt ze meteen en prikt me in mijn zij. Ik grinnik even.
"Je wilt niet weten hoe erg ik daar tegenop keek. Ik was nog nooit in een echte school geweest en had je een aantal keren op foto's gezien, één keer in een café. Je zal me vast niet hebben gezien," opper ik, "ik moest het in één keer goed doen en tegenstribbelen," Ik rol mijn ogen.
"Zou sowieso niet werken, had het al geprobeerd. Gesmeekt en gevraagd of er niet een ander was, maar natuurlijk ben ik de enige persoon die zestien is, of ook maar bij jou in de buurt komt." Ik grinnik even.
"Ik denk niet dat je mijn broer had geloofd of een kind van dertien jaar oud." Dan herinner ik me iets.
"Die leraar trouwens, ook een floraat. Hij zat in hetzelfde complot."

[Tekst aangepast]

[ bericht aangepast op 10 april 2012 - 22:02 ]

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Fedea

"Je wilt niet weten hoe erg ik daar tegenop keek. Ik was nog nooit in een echte school geweest en had je een aantal keren op foto's gezien, één keer in een café. Je zal me vast niet hebben gezien. Ik moest het in één keer goed doen en tegenstribbelen zou sowieso niet werken, had het al geprobeerd. Gesmeekt en gevraagd of er niet een ander was, maar natuurlijk ben ik de enige persoon die zestien is, of ook maar bij jou in de buurt komt. Ik denk niet dat je mijn broer had geloofd of een kind van dertien jaar oud."
Ik grinnik en schud mijn hoofd.
"Nee, jouw broer had ik niet echt geloofd, en ik was al zeker niet meegegaan."
"Die leraar trouwens, ook een floraat. Hij zat in hetzelfde complot."
Ik kijk haar ongelovig aan.
"Meen je dat? Al heel het jaar?"
Ik zucht.
"Ik kan niet wachten tot je Trey ziet," zeg ik glimlachend.
En ik kan ook niet wachten tot ik hem weer zie.
Ik vraag me af wat ik ga doen wanneer ik hem zie. Ik vraag me af wat hij gaat doen wanneer hij mij ziet. Niet alleen omdat mijn haar anders is, gedeeltelijk ook omdat hij zich waarschijnlijk rotschuldig voelt/voelde, omdat hij beloofd had dat er niets zou gebeuren. Niets. Met mij en de baby. Die er niet eens is.

[ bericht aangepast op 10 april 2012 - 22:04 ]

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Meen je dat? Al heel het jaar? Ik kijk haar even aan en schudt mijn hoofd. "Ik kan niet wachten tot je Trey ziet," Eerst besluit ik haar eerste vraag te beantwoorden.
"Hij komt al jaren bij ons over de vloer, ik ken die vent al heel mijn leven, dus ik denk langer." Ik glimlach en besluit dan de waarheid te vertellen.
"Ik zal vast op mijn kop krijgen voor onverantwoordelijk gedrag en ben als de dood voor die andere faunielen. Je hebt die arend gezien, niet bepaald aardig tegen me." Ik wendt mijn gezicht. "Nu moet ik eerlijk toegeven dat de omstandigheden niet helemaal geweldig waren, maar het is gewoon iets dat er in is gebrand. Bij zowel mij als hun. Het gaat niet zomaar over, duurt wel een tijd." Ik haal mijn schouders op.
"Ik heb ook geen flauw idee waarom ik er bij jou geen last van heb."

[Tanden poetsen en zo, daarna naar bed. (:]

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.