[RPG] Camp Springwood | 3 - Speeltopics

Regels en waarschuwingen:
- Schelden en 16+ mag
- Gelieve stukjes te schrijven van drie regels of meer
- Respecteer de andere spelers
- Bestuur alleen je eigen karakters





Rollen
Begeleiders:
Patrick Hathaway – Escritura
Hailey Miller - Goulding
Felix Patterson - Peacekeeper
Cassia Sterling - Escritura

Zaal 1:
Noah Jay Lopez - Ry
Catherine Noah Adams - Rooba
Jade "Skyler" Bright - HurtedHeart
Elske - nikkiemalfoy

Zaal 2:
Sasha Anderson Ripley - Cosette
Matthew Rowan Harris - Goulding
Alexis Ruby Avery - Ry
Ranaela Maeve Bones - Marethyu

Zaal 3:
Jace Dream Duval - Escritura
Julian Dan Forli - Merwin
Taylor Ferris - Faberyayo
Jayden Jason Bright - HurtedHeart

Zaal 4:
Maya Dahlia Myra Borisovaena - Lemmiwinks
Bijou Rosine Virgine Mignon Deferière - Rajah
Annabelle Codnis - xEPONINEx

Mededeling aan alle kampeerders:
Iedereen zal op zijn/haar bed een brief vinden.
Hierin staat dat jullie verplicht tweemaal per week therapie moeten volgen.
Als je gaat, mag je zelf kiezen welke begeleider je kiest.
(Als deze begeleider het er mee eens is.)

[ bericht aangepast op 5 april 2012 - 13:39 ]

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

[Ik ben vooral niet gemeen tegenover mijn personages hoor.]

Jace Dream Duval
Ik zucht, fijn. Iemand die het niet wil negeren. Voorzichtig sta ik op.
'Het is nogal een lang verhaal.'
Wacht, wat? Ik mocht het niemand vertellen, moeder had me gewaarschuwd. En toch, ik had eindelijk iemand gevonden die het verhaal zou willen horen. Dat was... Bijna ongelovelijk. Ookal werd het dan misschien als aanstellerij beschouwd. Ik moest het toch proberen...
'Ik... Ben drie maanden geleden uit de kast gekomen voor mijn vrienden. De meesten hebben nooit meer tegen me gesproken. Één van hun wilde me... 'genezen'.'
Er gaat een rilling doormijn lichaam en ik krul op aan de oever. Dan werp ik een blik op Julian, niet zeker of ik werden moet gaan. Hij lijkt me niet geïrriteerd. Ik druk mijn nagels hardhandig in mijn handpalm en ga met moeite verder.

'Zijn... 'genezing'... bestond niet uit therpie of isolatiecellen. Hij dacht als ik wist... Hoe slecht het was om pansexueel te zijn...' Mijn stem is weer beginnen trillen en tranen proberen zich een weg naar buiten te vechten. Ik sluit mijn ogen snel.
'Hij betaalde een paar jongens in een cafe om me een 'lesje' te leren. Eerst... Eerst was het alleen een pak slaag in een steegje. T-Twee.. van de groep.. namen me daarna mee naar hun appartement.'
'Ik heriner me niets van die nacht,' lieg ik dan glashard, trillend van angst en de herinneringen die door me heen gaan. Natuurlijk heriner ik het me wel.

'Twee weken geleden heb ik het moeder verteld. Dat ik panseksueel ben, wat er toen gebeurd was. Ze begon te huilen, zei dat ik het huis uitmoest. Die nacht heb ik in de bossen geslapen. Toen ik naar huis probeerde te gaan had ze heel het huis ontsmet van mijn 'ziekte'. Ze zette me op antibiotica. Toen begon ik... met dit.' Ik gebaar naar mijn linker arm, waar de wondjes kloppen en steken.
'Toen het niet beter ging ben ik naar elektroshock therapie gestuurt. Dat was drie dagen geleden, de therapiste vertelde over deze plek aan moeder.'
Het blijft even stil en ik probeer langzaam rustig te worden. Adem in... Adem uit...
'Het helpt. Het snijden. Alles gaat dan even weg.' Onzeker en bang voor de reactie kijk ik weer naar Julian.

[ bericht aangepast op 5 april 2012 - 11:04 ]

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

[Mag ik een kleine samenvatting? En kan ik ergens inspringen met mijn charmante Sasha? (wbw) ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Nou, uh, we zijn nog steeds de eerste dag for some reason en iedereen loopt dus nog rond. /misschien moeten we morgen maar de tweede dag beginnen ofzo...]

En Jace/Julian/Skylar zitten bij eht meer en de rest ben ik een beetje kwijt. Patje zit op zijn veranda. Kom hem pesten.

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

[Zit Mignon dan niet meer bij hem? Ik vind het trouwens grappig hoe snel iedereen "Patje" van Sasha heeft overgenomen :')]

Sasha

Mijn kleren zijn nog steeds drijfnat, ik vloek als ik besef dat ik mijn mobiel nog in mijn broekzak zitten had. Het kan me niet schelen dat Alexis nog binnen is, ik ontdoe mezelf van de koude, natte kleren en trek snel iets anders aan. Ik grinnik even als ik mijn mobiel op mijn bed zie liggen, naast mijn natte broek. Ik kan hem net zo goed aan Patje gaan geven, want dat ding heeft vast toch de geest gegeven. Ach, ik was toch aan een nieuwe toe. Zodra ik droge en warme kleren aan heb, groet ik Alexis nog een keer en loop dan de slaapzaal uit. Even denken, waar zou ik Patje kunnen vinden? De begeleiders hebben vast zelf een slaapzaal. Maar goed ook, anders mochten ze met een bord in hun broek slapen als het aan mij ligt. Na een korte berekening kom ik tot de conclusie dat hun slaapzaal niet bij de onze ligt. Een zoektocht, spannend! Met mijn natuurlijke, enthousiaste air -Merk mijn sarcasme op, je kunt nog wat van me leren- begin ik te wandelen. Natuurlijk niet in de richting van het meer, ik weet wat daar ligt en het is geen extra slaapzaal. Ik loop richting de bosjes, al lijkt me het onnozel dat ze daar hun slaapzaal hebben, weg van alle kampeerders. Vanuit mijn ooghoeken zie ik iets, iets dat me aanstaat. Ja hoor, de slaapzaal van Patje ligt naast de cafetaria en het snoepje zit op de veranda. Op mijn dooie gemakje loop ik naar hem toe en plof, uitgenodigd of niet, naast hem neer. Ik ben nu eenmaal geweldig gezelschap.
"Ik was nog wat vergeten," zeg ik gewoontjes terwijl ik hem mijn mobiel -die ik natuurlijk zorgvuldig afgedroogd heb- overhandig. "Hij zat in mijn broekzak."

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

(Sasha heeft Patje populair gemaakt. en nee, patje liep weg van haar en is weer aan eht lezen. *Gaat schrijven*

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Patrick Hathaway
'Vergeten, vast.' Hoofdschuddend neem ik het mobieltje aan en stop het in mijn broekzak. Die zal ik straks weg moeten stoppen in de kluis, bij alle andere spullen.
Ik kan niet wachten tot de activiteiten en therapie beginnen, dan zullen ze niet meer zo wild en zogenaamd 'uitdagend' zijn. Snel zullen eht weer allemaal gewone, gezonde mensen zijn.
'Had je verder nog iets nodig, Sasha?' Nog nooit hadden zoveel van de patienten aan me gehangen in één dag.
Sasha viel nog mee, maar zelfs dat vertrouwde ik niet, hij was tenslotte ziek. Gelukkig was het kamp er om hem te helpen.

[ bericht aangepast op 5 april 2012 - 12:09 ]

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Sasha

"Vergeten, vast," zegt Patrick hoofdschuddend. Ik kan mijn grijns niet verstoppen, dat hoeft ook niet, volgens mij heeft Patje de dingen sneller door dan hij meestal laat blijken. Hoewel, met mijn condoompjes en sigaretjes heb ik hem toch mooi om de tuin geleid.
"Had je verder nog iets nodig, Sasha?"
Ik moet even luidop lachen. Ik heb heel wat nodig, maar daarmee zal Patje me vast niet willen helpen. Meer nog, als ik hem mijn o zo reine gedachtjes zou meedelen, dan vlieg ik vast meteen die isoleercel in.
"Niet zo achterdochtig, Patje," zeg ik terwijl ik hem even op zijn rug klop. "Ik mag jou wel, dus doorgaans mag je op meewerking van me rekenen." Mijn ogen gaan fonkelen terwijl ik hem aankijk. "Een beetje dan toch. Zolang je niet als een gek gaat schreeuwen als die andere brulaap," voeg ik er nog aan toe. "En ik apprecieer een beetje volwassen gezelschap wel," geef ik als hint dat ik nog maar lekker even bij hem blijf zitten.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Patrick Hathaway
'Niet zo achterdochtig, Patje. Ik mag jou wel, dus doorgaans mag je op meewerking van me rekenen. Een beetje dan toch. Zolang je niet als een gek gaat schreeuwen als die andere brulaap,' Hij kijkt me aan met twinkelende ogen, waardoor me - nu pas - iets aan hem opvalt. Zijn ogen hebben twee verschillende kleuren. Vreemd dat het me niet eerder opviel.
'Felix had alle rechten om tegen jullie te schreeuwen,' antwoord ik maar terwijl ik een bladwijzer tussen mijn boek stop. 'Jullie zijn hier om genezen te worden, maar daarvoor moeten jullie wel naar ons luisteren.
alles zal rustiger worden als de therapie sessies starten.'
Ergens hoop ik dat ik dit jaar weinig rebbelen in mijn groepje krijg. We zijn met vier begeleiders, dus ieder zal wel weer een slaapzaal doen. Hopelijk niet die van Alexis, met haar alleen in één kamer zijn leek me nu niet een geweldig idee.

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Sasha

"Felix had alle rechten om tegen jullie te schreeuwen. Jullie zijn hier om genezen te worden, maar daarvoor moeten jullie wel naar ons luisteren. Alles zal rustiger worden als de therapie sessies starten."
Ik wuif die opmerking letterlijk weg met mijn hand. Patje zal nog wel merken dat ik niet gezonder kan wezen.
"Zal ik je een geheimpje verklappen?" vraag ik op mysterieuze toon. Ik laat even een stilte vallen in de hoop hem een klein beetje angst aan te jagen dat hij over één van mijn vele avontuurtjes te horen zal krijgen. Om het plaatje af te maken, tover ik mijn charmantste glimlach op mijn lippen. "Als Brulaap niet meteen beginnen schreeuwen was, hadden wij ook niet gereageerd zoals we gedaan hebben. Waarom denk je dat jij zo populair bent?" Ik buig me dichter naar Patje toe en fluister in zijn oor, "Dat komt niet alleen door je knappe trekjes." Het feit dat Patrick de Brulaap net Felix noemde heb ik niet gehoord, selectief doof, snap je wel?
Omdat ik Patje natuurlijk niet wil afschrikken, ga ik weer gewoon rechtop zitten.

[ bericht aangepast op 5 april 2012 - 12:39 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Patrick Hathaway
'Zal ik je een geheimpje verklappen?' Die zin alleen al zorgt er voor dat ik het liefst mijn hoofd wil schudden en weg lopen. Maar Sasha gaat alweer door.
'Als Brulaap niet meteen beginnen schreeuwen was, hadden wij ook niet gereageerd zoals we gedaan hebben. Waarom denk je dat jij zo populair bent?'
Misschien heeft hij daar gelijk in, denk ik nog. Felix is inderdaad een beetje hardhandig, maar soms is dat simpelweg nodig, zoals met bijou en Maya eerder. dan buigt de jongen zich voorover en als een reflex duw ik mijn hand tegen zijn schouder om een beetje afstand te bewaren. 'Dat komt niet alleen door je knappe trekjes.'
'Mijn zogenoemde populariteit kom voort uit jullie ziekte en rebelsheid,' zucht ik. Die populariteit is nu niet iets wat ik erg fijn vind. Toen ik zelf op dit kamp zat was het ook zo geweest, tot ik genezen werd en verlossing vond. Daarmee zal ik Sasha nu ook moeten helpen.
'Sommige van jullie moeten nu eenmaal hard aangepakt worden, Sasha. Zeker als jullie niet luisteren naar wat er gezegt wordt.'

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

[Hoho. Waitwut? Patje was gay? Delicious.]

Sasha

"Mijn zogenoemde populariteit kom voort uit jullie ziekte en rebelsheid. Sommige van jullie moeten nu eenmaal hard aangepakt worden, Sasha. Zeker als jullie niet luisteren naar wat er gezegt wordt."
Ik mag Patje dan wel aardig vinden, en hij mag dan wel mensenkennis lijken te hebben, hij is een beetje een domkop.
"Het is geen ziekte," sis ik tussen mijn tanden. Ik heb een hekel aan domme mensen. Ik doe mijn best hier om vriendjes te worden met Patje, gaat hij me een beetje ziek zitten noemen. Erg aardig is het niet. Dat ik graag rebelleer kan ik echter niet ontkennen, en van een harde aanpak hou ik ook al denk ik niet dat we op dezelfde golflengte zitten wat dat betreft.
"En wij zijn niet degenen die niet luisteren, dat zijn jullie."
Ik sta op en kijk Patrick recht in de ogen. Een dezer dagen zal het mijn beurt zijn hem uit te horen, maar dit is het moment niet. Mijn gevoelens liggen bijna aan de oppervlakte en daar wil ik ze niet hebben. Wij zijn perfect normaal. Ik open mijn mond om nog iets te zeggen, maar sluit hem dan weer en wandel weg. Als Patje mijn geduld op de proef wil stellen, dan zal ik sneller tot actie moeten over gaan dan ik gedacht had.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[Well him being completly straight would be boring now, wouldn't it?]

Patrick Hathaway
Met een zucht schud ik mijn hoofd. Het is inmiddels bewezen dat dit wel genezen kan worden, ik ben tenslotte levend bewijs. Misschien moet ik de therapie sessies eerder op gang brengen dan gedacht. Vanuit de slaapzalen haar ik de brieven met uitnodigingen. Dwingende uitnodigingen dan wel, therapie is belangrijk. Rustig en genietend van de zon begin ik de brieven in enveloppen te steken, blij dat eht voer een paar uur al tijd is voor het avondmaal. Daarna zou het eerste kampvuur aangemaakt worden bij het meer en konden we deze dag afsluiten.
Zodra ik klaar ben sta ik op en ga naar de slaapzalen, waar ik bij ieder bed een brief op het bed smijt. Iedere brief heeft ook een datum en tijd; de eerste sessies zouden morgen om acht uur van start gaan. Ik had nu al geen zin in het vroege opstaan, maar ik had geen keuze als ik ze wilde helpen.

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

[You just wait untill my dear Sasha finds out. Patje zal wensen dat hij zelf in de isolatiecel zat.]

Sasha

Ik besluit toch maar even die bosjes te verkennen. Mijn hand glijdt naar de plaats op mijn schouder waar Patje me tegen gehouden had. Het plekje brand een beetje en hoewel het vast de bedoeling geweest was me af te wijzen, heeft het mijn vastberadenheid en honger naar hem alleen maar aangewakkerd. Zo overtuigend was hij trouwens niet. Er verschijnt een grijns op mijn gezicht. Hij hield me dan wel tegen, als ik niet zo'n engelengeduld had en echt mijn zin wilde door drijven had ik hem zo tegen de grond gekregen. Mijn ogen gaan wijdopen wanneer ik het contrast besef tussen hem een Felix. Brulaap duwde me bruut van zich af, hoogst onaantrekkelijk. Patje, echter, kwam alleen met een zwakke poging me toch ietwat van zich af te houden. Misschien is er nog hoop voor dat mannetje. Als ik een tekenfilmfiguur was geweest, dan had ik nu mijn vingers tegen elkaar getikt, mijn hoofd achterover gegooid en heel kwaadaardig gelachen. Maar ik ben Sasha, dus wandel ik op mijn dooie gemakje verder. Na enkele leuke verstopplekjes gevonden te hebben voor gebruikte condooms en sigarettenpeuken -in één bepaalde holle boom zaten zelfs al volle rubbertjes- slenter ik terug naar mijn slaapzaal om mijn zwembroek aan te doen. Gezien ik nog even geduldig moet wachten op Patje, kan ik zowel wat plezier uit Julian proberen krijgen. Verwonderd kijk naar de brief die op mijn bed ligt. Het is een oproep voor de therapiesessies. Een ondeugende lach siert mijn gezicht. Patje heeft me zonet een pak mooie kaarten gedeeld.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[Mwhahaha.]

Patrick Hathaway
Zodra dat klsuje gedaan is loop ik rond naar het meer. Ik verwacht niet dat één van de andere begeleiders dit gaat doen. Het meer is behoorlijk verlaten nu, verderop zitten alleen nog wat jongens, op een respectable afstand van elkaar. Mooi zo, ze beginnen het te leren.
Vanuit het bos verzamel ik takken en stukken hout on op de hoop te gooien, wat mooi zal zijn voor het kampvuur vanavond. het is wat, vier uur, half vijf? De zon beukte nog hard op het kamp neer, de enige beschutting vond ik in het bos. Omdat er toch niemand in de buurt was ging het t-shirt dus maar uit, zodat ik alleen nog in een hemdje rondliep. zou misschien ook nog eens goed zijn voor die meiden.
Mijn gedachten swalen half af naar wat sasha zei, dat hij zeker wist dat hij niet ziek was. Ooit had ik ook zo gedacht. Er was dus nog hoop voor ze. Dat moest wel, dat was mijn baan hier.

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

[Wat heb ik gemist?]

---

You gave me forever within the numbered days and I am grateful.