Hey, voor mijn leesportfolio moet ik iets van persoonlijke inbreng geven. Ik had dus gedacht aan een stuk van mijn verhaal, zou den jullie je mening oven willen zeggen erover?
Hier is het stuk:
Ik zette mijn hoofd wat schuin. Ik was door het dolle heen en legde mijn hand op zijn zij. Ik opende mijn ogen en glimlachte, "zetten we ons op een bankje?" Hij knikte en legde zijn arm rond me. Ik zette me op een bankje, de stilte was aangenaam. Geen zorgen, de bladeren vlogen rond in cirkeltjes en de vogeltjes floten. Ik legde me met mijn voeten op zijn schoot en leunde naar achter. "Ik heb dit zo gemist," fluisterde ik. Ik lag met mijn hoofd op de bank en sloot mijn ogen toen Koen mijn voeten vast had. "Je aanwezigheid ..." Aarzelde hij, ik opende mijn ogen, "wat?" Hij schudde zijn hoofd, "het voelt zo raar maar goed." Ik lachte, "ik weet het, het is zo anders. Precies alsof, alsof." Hij glimlachte, "alsof wat?" Ik zette me rechter, "precies alsof ik door die nachten in de cel meer kan genieten van deze dingen." Zijn warme glimlach vergrootte mijn vertrouwen, "ik kan eindelijk bij je zijn, genieten van je aanwezigheid." Ik keek naar de vallende blaadjes die iets van de grond bleven. Hoe fascinerend ze draaiden en in de lucht werden gelanceerd. "Hmm," mompelde ik, de vrijheid die ik uit de cel kon zien. Het was nog altijd niet tot me doorgedrongen.
