• In het prachtige Franse stadje Vallierons, gelegen in het zonnige zuiden, staat een oud erfgoed dat sinds enkele jaren is omgetoverd in een luxehotel. Een klas vertrekt op studiereis en heeft genoeg geld in kunnen zamelen om in dit befaamde hotel te kunnen logeren. Ze zijn opgetogen omdat ze al gehoord hebben over de gezellige lobby, ruime kamers, het heerlijke eten en het binnenzwembad. Maar het huis heeft één geheim dat angstvallig voor de buitenwereld verzwegen wordt. De anderen.


    Jongeren (16-18 jaar)
    - Belle Dominique Verviers | Rajah
    - Luna Eva Licard | MisPattinson
    - Pandora Mitchell | thePineapple
    - Ailean Vanessa Spikes | Proprius
    - Jip Vájen Lamora | xMirrorMan
    - Damon Peter Darling | Roane
    - Matthew "Matt" Alex Darling | Narissa
    - Thomas "Tom" Chris Jones xYoung
    - Jason "Jae" Blake | Talisman
    - Aiden McRown | JaiRy

    Geesten
    - Annelore Grave Boston | xMirrorMan
    - Felicia Molyneux | Appelstroop
    - Diana Mynthe Rizzoli | DevilWings
    - Nathanïel 'Nathan' Dwane Adams | Sweetest
    -
    Geen vrouwelijke geesten meer!

    Zieners(graag een jongen en meisje)
    - Ailean Vanessa Spikes | Proprius
    - Damon & Matt Darling | Roane & Narissa de gave wisselt tussen beiden, ze zien de geesten nooit op hetzelfde moment.

    Leerkrachten
    - Carlos Francis Isles | DevilWings
    - Josephine Spijkers | Appelstroop


    Regels
    - Je mag twee rollen
    - Ik wil geen oneliners of drieregelposts. Doe je best om minstens vijf regels te schrijven, anders gaat het veel te snel en kan niemand bijhouden.
    - Probeer met elk personage contact te zoeken in de mate van mogelijkheid.
    - Probeer jongens en meisjes evenredig te houden.
    - Relaties en 16+ zijn toegestaan, zolang het binnen de perken blijft.
    - Als je uit karakter gaat (OOC) gebruik dan [] voor en na je zin om dit aan te geven, zo blijft het overzichtelijk.
    Uitleg bij rollen:
    - Enkel zieners kunnen geesten zien en ermee communiceren. Dit gebeurt in het begin van het verhaal nog niet.
    - Leerlingen/ leerkrachten en geesten zijn zich niet bewust van elkaars aanwezigheid tenzij er in de ruimte iets gebeurt (bv, stoel die uit het niets verschuift). Ze kunnen elkaar niet zien.
    - Geesten zien elkaar wel, maar beschouwen elkaar als indringers. Voor hen is het hotel nog steeds hún huis.




    [ bericht aangepast op 18 maart 2012 - 13:49 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Mathew is vrij :3 Dan laat ik hem wel naar beneden komen]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Narissa schreef:
    [Mathew is vrij :3 Dan laat ik hem wel naar beneden komen]


    [Dankje, dan laat ik Thomas naar binnen gaan.]

    [MIJN TOPICS.]


    If you could live anywhere in the world, where would it be? 'Where would you live Zayn?' 'Right next to you, Liam.'

    xYoung schreef:
    (...)

    [Dankje, dan laat ik Thomas naar binnen gaan.]


    [Eukido ^^]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Thomas "Tom" Chris Jones.
    Ik stap uit de bus, die ons naar dit grote huis heeft gebracht. Huis? Noem het maar gerust een kasteel! Met mijn koffer achter me aan slenter ik het pad op. De trap leidt me tot de grote, eikenhouten voordeur. Ik kan niet geloven dat dit de plek is waar ik een lange tijd ga doorbrengen. Dit is meer een huis uit een film. Langzaam begin ik me af te vragen hoe het er binnen uit zal zien. Is het een oude troep? Een klein zucht verlaat mijn mond en ik beklim met mijn koffer de trap. Boven aangekomen merk ik pas hoe oud het is. Nog even en het zakt in elkaar.. Alles is oud. De raamkozijnen, de deur, de houten vlonder. Mijn klasgenoten heb ik niet meer gezien. Die zijn vast al binnen. Ik pak de ijzeren klink van de deur vast en duw de deur open. Het gaat vrij gemakkelijk en voor ik het weet sta ik binnen. Mijn mond zakt open als ik m'n blik door de lobby laat glijden. Dit had ik totaal niet verwacht van een huis dat er zo oud aan de buitenkant uit ziet! Ik loop door naar de balie. "Bonjour," Groet ik in mijn beste Frans. Dat is ook zo; We zijn in Frankrijk. Het land van wijn, baguettes en de Eiffeltoren. En de Franse taal. Mijn beste taal. Niet dus. "Bonjour Monsieur," Begroet de vrouw achter de balie me. "Quel est votre nom?" Vraagt ze. Nom, naam. "Thomas Chris Jones," Mompel ik en schenk haar een vriendelijk glimlach. Ik hoor haar vingers over de toetsen van het toetsenbord gaan. "Chambre 101," Antwoord ze en overhandigd me de sleutel. "Merci," Antwoord ik beleefd. "Bonne journée," Zegt ze nog tegen me, maar ik ben al verder de lobby in gelopen. Richting de trap die naar de hotelkamers leidt.

    [ bericht aangepast op 15 maart 2012 - 12:38 ]

    Matthew

    Ik loop naar beneden nadat ik heb uitgepakt en kom Thomas tegen net onderaan de trap.
    "He, nu pas ingecheckt?" vraag ik lachend.
    Ik stop nonchalant mijn handen in mijn broekzakken en kijk een beetje rond.
    "Ik hoorde net iets over gaan eten, maar ik ben niet zeker."
    Mijn maag laat even van zich horen.
    "Al is de kans vrij groot dat ik het bij het juiste eind heb."
    Grijnzend kijk ik hem aan.

    [School gaat weer beginnen ;-; Tot straks ^^]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Thomas "Tom".
    Ik kijk omhoog en zie dat Matthew de trap af komt gelopen. "Hé, nu pas ingecheckt?" Lacht hij, en ik schud mijn hoofd. "Nee, ik kon geen genoeg krijgen van de buitenkant van het huis," Mompel ik sarcastisch met een brede grijns. "Ik hoorde net iets over gaan eten, maar ik ben niet zeker," Het is even stil en ik kan zijn maag horen rommelen. "Lekker, ik lust ook wel wat," Mompel ik met een blik op mijn koffer. "Al is de kans vrij groot dat ik het bij het juiste eind heb," Voegt hij er aan toe. "Dat hoop ik dan maar," Antwoord ik. "In welke kamer zit jij? Trouwens, misschien is het een idee dat ik mijn koffer even op mijn kamer neer zet, straks wordt hij gestolen.." Mompel ik lachend.

    [Succes op school, tot straks. ;D]

    [ bericht aangepast op 15 maart 2012 - 12:45 ]

    Damon

    "Jij weet niet half hoe wijs dit meisje of dame is," grinnikt Belle terwijl ze gaat liggen. Ik schud lachend mijn hoofd en kijk haar aan.
    "Dat geloof ik graag," zeg ik dan, serieus.
    Ik kijk even op mijn horloge, we hebben nog wel even voor het avondeten. Ik staar net als Belle naar de lucht. Hij lijkt hier blauwer dan ik hem ooit al gezien heb. Ik zou het niet erg vinden hier te moeten wonen, integendeel.
    "En wil de wijze dame nog verder studeren?" vraag ik dan.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Ik ben er echt maar heel even want ik ga zo hardlopen.]

    Belle

    "Dat geloof ik graag."
    Ik mompel iets instemmends terwijl ik naar de lucht kijk. Er zijn geen wolken niets. Even sluit ik mijn ogen en schakel al mijn gedachtes uit. Alleen de grond, zon en ik doen er op dit moment nog aan toe. De stralen van de felle zon lichten mijn huid lichtjes op. Zo word ik teminste nog een beetje bruinig.
    "En wil de wijze dame nog verder studeren?" hoor ik naast me.
    Een beetje versuft kom ik omhoog.
    "Studeren?" herhaal ik wat vaag.
    Ik bijt zachtjes op mijn lip.
    "Culturele antropologie en ontwikkelingssociologie," grinnik ik. "Een hele mond vol."


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Damon

    "Studeren?" herhaalt ze waarop ze even op haar onderlip bijt. Ik zou haast denken dat ze er nog niet uit is tot ze verder gaat. "Culturele antropologie en ontwikkelingssociologie. Een hele mond vol."
    Ik zit haar met een mond vol tanden aan te kijken.
    "Eh, ja tuurlijk," zeg ik. Ik heb er geen flauw benul van wat dat inhoudt. "Het lijkt alsof jij je hele leven al gepland hebt," zucht ik dan.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [kan iemand met luna praten??]


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Ailean

    'Nu ga je waarschijnlijk de meeste pas echt leren kennen,' Ik knik.
    'Ja eerlijk gezegt ken ik niemand echt zo heel erg goed.' Antwoord ik lichtjes blozend. Ik was nou eenmaal niet de sociaalste uit de klas.

    Belle

    "Eh, ja tuurlijk. Het lijkt alsof jij je hele leven al gepland hebt," zucht hij.
    Ik ga weer recht zitten en begin de stukjes gras weer te vermoorden.
    "Alleen uit zekerheid," zeg ik zachtjes. "Ik heb gezien dat ik mooie kansen heb en die wil ik graag zo veel mogelijk benutten. Je weet toch dat ik in Gabon heb gewoond?" vraag ik.
    Op het antwoord wacht ik eigenlijk niet. Dat doet er ook niet toe.
    "In Gabon waren de mensen zo lief, vriendelijk en gastvrij. Niet omdat ik wit was of veel geld had maar gewoon om mij als persoon. Ze gaven mij hun laatste eten terwijl ze zelf al dagen niet meer hadden gegeten. Ik wil ze helpen vandaar de opleiding en verder, verder wil ik gewoon een mooi leven," zeg ik zachtjes en ik sla mijn ogen neer. Niemand weet dit waarom hij wel?


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Damon

    "Alleen uit zekerheid. Ik heb gezien dat ik mooie kansen heb en die wil ik graag zo veel mogelijk benutten. Je weet toch dat ik in Gabon heb gewoond? In Gabon waren de mensen zo lief, vriendelijk en gastvrij. Niet omdat ik wit was of veel geld had maar gewoon om mij als persoon. Ze gaven mij hun laatste eten terwijl ze zelf al dagen niet meer hadden gegeten. Ik wil ze helpen vandaar de opleiding en verder, verder wil ik gewoon een mooi leven," zegt ze zachtjes terwijl ze haar ogen neerslaat. Ik hou mijn hoofd een beetje schuin en kijk haar bewonderend aan.
    "Dat is een mooi principe," zeg ik zacht. "Ik heb niet eens idee wat ik zelf wil, laat staan dat ik anderen kan helpen op zo'n manier."
    Volgens mij krijgt zij sowieso een mooi leven.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Belle

    "Dat is een mooi principe. Ik heb niet eens idee wat ik zelf wil, laat staan dat ik anderen kan helpen op zo'n manier."
    Ik knik zachtjes.
    "Geniet ervan zolang je nog kunt," zeg ik met een klein lachje. "Zodra je erover na begint te denken of fantaseren wordt je er gek van."
    Ik laat mezelf met een zucht weer op het gras vallen. Ik wil helemaal geen eigen leven. Ik wil niet 'alleen' wonen, werken en verantwoordelijkheden dragen. Ik wil blijven zoals ik nu ben. Jong, vrij met alle mogelijk heden. Ik ben gewoon bang voor mijn toekomst. Alles kan ik op zo'n moment kapot maken.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."