• In het prachtige Franse stadje Vallierons, gelegen in het zonnige zuiden, staat een oud erfgoed dat sinds enkele jaren is omgetoverd in een luxehotel. Een klas vertrekt op studiereis en heeft genoeg geld in kunnen zamelen om in dit befaamde hotel te kunnen logeren. Ze zijn opgetogen omdat ze al gehoord hebben over de gezellige lobby, ruime kamers, het heerlijke eten en het binnenzwembad. Maar het huis heeft één geheim dat angstvallig voor de buitenwereld verzwegen wordt. De anderen.


    Jongeren (16-18 jaar)
    - Belle Dominique Verviers | Rajah
    - Luna Eva Licard | MisPattinson
    - Pandora Mitchell | thePineapple
    - Ailean Vanessa Spikes | Proprius
    - Jip Vájen Lamora | xMirrorMan
    - Damon Peter Darling | Roane
    - Matthew "Matt" Alex Darling | Narissa
    - Thomas "Tom" Chris Jones xYoung
    - Jason "Jae" Blake | Talisman
    - Aiden McRown | JaiRy

    Geesten
    - Annelore Grave Boston | xMirrorMan
    - Felicia Molyneux | Appelstroop
    - Diana Mynthe Rizzoli | DevilWings
    - Nathanïel 'Nathan' Dwane Adams | Sweetest
    -
    Geen vrouwelijke geesten meer!

    Zieners(graag een jongen en meisje)
    - Ailean Vanessa Spikes | Proprius
    - Damon & Matt Darling | Roane & Narissa de gave wisselt tussen beiden, ze zien de geesten nooit op hetzelfde moment.

    Leerkrachten
    - Carlos Francis Isles | DevilWings
    - Josephine Spijkers | Appelstroop


    Regels
    - Je mag twee rollen
    - Ik wil geen oneliners of drieregelposts. Doe je best om minstens vijf regels te schrijven, anders gaat het veel te snel en kan niemand bijhouden.
    - Probeer met elk personage contact te zoeken in de mate van mogelijkheid.
    - Probeer jongens en meisjes evenredig te houden.
    - Relaties en 16+ zijn toegestaan, zolang het binnen de perken blijft.
    - Als je uit karakter gaat (OOC) gebruik dan [] voor en na je zin om dit aan te geven, zo blijft het overzichtelijk.
    Uitleg bij rollen:
    - Enkel zieners kunnen geesten zien en ermee communiceren. Dit gebeurt in het begin van het verhaal nog niet.
    - Leerlingen/ leerkrachten en geesten zijn zich niet bewust van elkaars aanwezigheid tenzij er in de ruimte iets gebeurt (bv, stoel die uit het niets verschuift). Ze kunnen elkaar niet zien.
    - Geesten zien elkaar wel, maar beschouwen elkaar als indringers. Voor hen is het hotel nog steeds hún huis.




    [ bericht aangepast op 18 maart 2012 - 13:49 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Belle

    Ik voel Damon geruststellend in mijn hand knijpen. De trapt kraakt. Angstig kijk ik naar boven in de hoop dat Damon mijn gezicht niet ziet. Ik voel hem van iets schrikken maar als het licht aan gaat zie ik het touwtje in zijn handen.
    "Kijk nou, ik heb licht uitgevonden."
    Schamper lach ik maar echt grappig vind ik het niet. Wat angstig kijk ik om me heen. Misschien blijf ik dan wel liever thuis dan hier voor altijd met Damon.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Damon

    Belle lacht schamper. Ik snap wel waarom, het lijkt me hier ook niet echt gezellig.
    "Mooi, dat hebben we dan ook weer gezien. Zullen we gaan? Ik denk niet dat dit hem wordt," zeg ik zo luchtig mogelijk.
    Ik hou Belle's hand stevig vast.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Thomas.

    Nadat ik mijn bord op tafel heb gezet, zijn Jip en ik samen gaan eten. Ik blijf nog even zitten, terwijl Jip opstaat. Ze laat haar blik even door de zaal glijden en loopt dan weg. Gezellig, nu zit ik hier in mijn eentje. Ik zucht even en sta ook op. Tijd om mijn spullen uit de pakken. Ik loop de zaal uit, de trap op. Wanneer ik bij mijn kamerdeur aangekomen ben, draai ik de deurknop om en slenter naar binnen. Nu heb ik alle tijd om rustig de kamer te bekijken en mijn spullen op de ruimen.

    Belle

    "Mooi, dat hebben we dan ook weer gezien. Zullen we gaan? Ik denk niet dat dit hem wordt."
    Ik ben blij dat hij erover bent. Heftig knik ik.
    "Ja, laten we maar weer gaan," fluister ik angstig.
    Ik knijp in Damon hand en ga dicht tegen hem aan staan. Nee, dit is niet mijn plek.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Damon

    "Ja, laten we maar weer gaan," zegt Belle stil.
    Ze knijpt in mijn hand en komt tegen me aanstaan. Voorzichtig trek ik haar vooruit de trap af. Ik laat het lichtje aan zodat we niet het hele eind in de duisternis naar beneden moeten. Wanneer we beneden zijn open ik snel de deur. Nog nooit ben ik zo blij geweest zonlicht te zien, ookal is het dan maar door een raam.
    Zonder erbij na te denken omhels ik Belle. Het hele sfeertje daarboven was gewoonweg eng.
    "We verstoppen ons wel in de kast," mompel ik.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Belle

    Damon trekt me voorzichtig de trap af. Mijn angstige ogen zijn gericht op de deur. Het lijkt veel langer te duren voordat hij weer dichtbij is. Zodra ik ook maar één zonnestraal op mijn gezicht voel, ben ik ook niet bang meer. Als Damon mij omhelst voel ik mezelf schrikken. Mijn hart gaat opeens twee keer zo snel en het voelt veilig.
    "We verstoppen ons wel in de kast," mompelt hij.
    Ik verstop mijn gezicht in zijn nek en sla mijn armen rond zijn middel. Normaal doe ik dit niet snel bij een jongen. Ik ben niet zo van die intieme contacten maar nu, het voelt nu zo natuurlijk.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Pandora
    Ik klap mijn boek dicht en loop het hotel weer in. Ik liep door de gangen toen ik de bekende zwembadlucht rook. Ik zag een deur naar het zwembad leiden en ik besloot mijn bikini te halen om nog even te gaan zwemmen.
    Even later sta ik weer in de lift, dit keer met handdoek. Op de eerste verdieping loop ik naar het zwembad.


    Cookies!

    Damon

    Ik voel Belle's gezicht in mijn hals en haar armen om mijn middel. Haar warme adem doet me huiveren. Na een minuutje laat ik haar voorzichtig los.
    Het voelt vreemd, de sfeer tussen ons, maar ook wel fijn.
    "Ik heb wel wat gemist op school zeg," zeg ik zachtjes.
    Ik probeer niet te blozen maar mijn wangen werken niet mee.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Belle

    "Ik heb wel wat gemist op school zeg," zegt hij zachtjes als hij me los laat.
    Ik sla mijn ogen neer en haal mijn schouders op.
    "Dat valt wel mee," fluister ik zachtjes. "Ik ben daar heel anders."
    En dat is waar. Op school ga ik niet op met deze mensen. Ik gun ze zelfs geen blik. Mijn vrienden zitten allemaal hoger of niet eens op school. HEt voelt een beetje ongemakkelijk tussen Damon en mij. Het klopt niet maar misschien is dat juist zo fijn.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Damon

    Belle slaat haar ogen neer en haalt haar schouders op.
    "Dat valt wel mee," fluistert ze. "Ik ben daar heel anders."
    Ik kijk haar aan en knik zachtjes.
    "Dat is jammer," zeg ik stil. "Ik vind deze Belle best geweldig."
    Ik kijk haar voorzichtig aan terwijl ik mijn hart in mijn keel voel bonzen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Belle

    "Dat is jammer. Ik vind deze Belle best geweldig."
    Ik voel mijn wangen rood kleuren en kijk hem voorzichtig aan.
    "Dan moet je het voorlopig met deze Belle doen," zeg ik zachtjes.
    Ik bijt voorzichtig op mijn lip en kijk hem in zijn ogen aan. Zijn prachtige ogen. De verlegenheid houdt me tegen maar anders had ik hem allang een kus gegeven.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Damon

    Met blozende wangen kijkt Belle me aan.
    "Dan moet je het voorlopig met deze Belle doen," zegt ze zachtjes. Ze bijt op haar lip en kijkt me in de ogen. Ik kan niet anders dan terug staren.
    "M-mij hhhoor je n-niet klagen," stotter ik. Inwendig vloek en scheld ik als een echte ketter. Mijn gestotter, mijn nervositeit heeft al heel wat momenten verpest, laat dit er alsjeblieft niet één van zijn. Terwijl mijn hart zo snel gaat dat ik bang ben dat het er elk moment mee op kan houden zet ik een stapje dichter naar het meisje voor me.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Belle

    "M-mij hhhoor je n-niet klagen," stotter hij.
    Op dit moment voel ik me net zo zenuwachtig als hem. Als hij een stukje dichterbij komt gaat mijn hart kloppen als een dolle. Ik kijk hem een beetje neveus aan en schuifel zachtjes naar hem toe. Met grote ogen kijk ik hem aan. Zachtjes, bijna onhoorbaar, zucht ik. Mijn hart heeft zich verplaatst naar mijn keel waar hij als een ADHD'er heen en weer gaat. Zachtjes bijt ik op mijn lip en kijk hem recht in zijn, prachtige, ogen.

    [ bericht aangepast op 24 maart 2012 - 11:11 ]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [Iemand zin om naar Jip te gaan?]


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    [Narissa --> Flounder]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.