• In het prachtige Franse stadje Vallierons, gelegen in het zonnige zuiden, staat een oud erfgoed dat sinds enkele jaren is omgetoverd in een luxehotel. Een klas vertrekt op studiereis en heeft genoeg geld in kunnen zamelen om in dit befaamde hotel te kunnen logeren. Ze zijn opgetogen omdat ze al gehoord hebben over de gezellige lobby, ruime kamers, het heerlijke eten en het binnenzwembad. Maar het huis heeft één geheim dat angstvallig voor de buitenwereld verzwegen wordt. De anderen.


    Jongeren (16-18 jaar)
    - Belle Dominique Verviers | Rajah
    - Luna Eva Licard | MisPattinson
    - Pandora Mitchell | thePineapple
    - Ailean Vanessa Spikes | Proprius
    - Jip Vájen Lamora | xMirrorMan
    - Damon Peter Darling | Roane
    - Matthew "Matt" Alex Darling | Narissa
    - Thomas "Tom" Chris Jones xYoung
    - Jason "Jae" Blake | Talisman
    - Aiden McRown | JaiRy

    Geesten
    - Annelore Grave Boston | xMirrorMan
    - Felicia Molyneux | Appelstroop
    - Diana Mynthe Rizzoli | DevilWings
    - Nathanïel 'Nathan' Dwane Adams | Sweetest
    -
    Geen vrouwelijke geesten meer!

    Zieners(graag een jongen en meisje)
    - Ailean Vanessa Spikes | Proprius
    - Damon & Matt Darling | Roane & Narissa de gave wisselt tussen beiden, ze zien de geesten nooit op hetzelfde moment.

    Leerkrachten
    - Carlos Francis Isles | DevilWings
    - Josephine Spijkers | Appelstroop


    Regels
    - Je mag twee rollen
    - Ik wil geen oneliners of drieregelposts. Doe je best om minstens vijf regels te schrijven, anders gaat het veel te snel en kan niemand bijhouden.
    - Probeer met elk personage contact te zoeken in de mate van mogelijkheid.
    - Probeer jongens en meisjes evenredig te houden.
    - Relaties en 16+ zijn toegestaan, zolang het binnen de perken blijft.
    - Als je uit karakter gaat (OOC) gebruik dan [] voor en na je zin om dit aan te geven, zo blijft het overzichtelijk.
    Uitleg bij rollen:
    - Enkel zieners kunnen geesten zien en ermee communiceren. Dit gebeurt in het begin van het verhaal nog niet.
    - Leerlingen/ leerkrachten en geesten zijn zich niet bewust van elkaars aanwezigheid tenzij er in de ruimte iets gebeurt (bv, stoel die uit het niets verschuift). Ze kunnen elkaar niet zien.
    - Geesten zien elkaar wel, maar beschouwen elkaar als indringers. Voor hen is het hotel nog steeds hún huis.




    [ bericht aangepast op 18 maart 2012 - 13:49 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [@ Appelstroop, je kan er ook gewoon achter zetten 'zei ik in het Frans.' :p]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Roane schreef:
    [@ Appelstroop, je kan er ook gewoon achter zetten 'zei ik in het Frans.' :p]


    [ haha, dat zou ook nog kunnen ja! Maar vind het zo in het frans een beetje leuker staan. Moet ik mijn laatste post nog even kopiëren en hier neer zetten? Of is dat overbodig?]


    Daddy always said: If boy's don’t like you they are gay.

    [ Oke, noem me lui maar ik ga die franse tekst dus niet vertalen ( ik ken ook geen frans :'D ) ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    JaiRy schreef:
    [ Oke, noem me lui maar ik ga die franse tekst dus niet vertalen ( ik ken ook geen frans :'D ) ]


    [haha, ik kan het eronder wel in het nederlands zetten, of ik doe het in het vervolg gewoon zoals Roane zei. Haha. Iniedergeval, er stond zoiets als: Leerlingen van havo 5 allemaal naar de eetzaal komen. Had trouwens geen idee welke klas/niveau we doen dus dacht k doe dit maar.]


    Daddy always said: If boy's don’t like you they are gay.

    [Abo]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    (Het spijt me dat ik te laat terug reageer, dames en heren! Maar ik had ff een gesprek dat heel belangrijk was, dus ik kon niet echt terugantwoorden. Ik hoop dat dit stuk goed genoeg is...)

    Jason Jae Blake
    “Nee, dat laat ik wel aan anderen over,” Antwoord ze glimlachend, en ik begin weer te lachen. Ik denk even na wat nou precies mijn kamernummer is en ik glimlach dan van oor tot oor. “Kamer 293!” Schreeuw ik blij door de lobby heen, “Dat is mijn kamernummer,” Leg ik grijnzend en blij uit, de blik in mijn ogen is enthousiast en schittert. “Ik ga maar eens mijn spullen naar boven brengen, denk ik…” Ze glimlacht nog even bescheiden en loopt dan richting de trap. “Is goed, dame Jip, als je bij me op bezoek wilt komen, zoals die anderen,” Grinnik ik even, “dan weet je welke kamer je moet wezen.” Ik lach uitbundig en druk dan op het knopje van de lift. Waarom moeilijk doen? De deur ging met een ping open en ik stapte naar binnen, terwijl ik mijn koffer achter me aan sleurde. Net voordat de liftdeur dichtging, gaf ik haar een knipoog.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Jip.

    "Kamer 293! Dat is mijn kamernummer" Riep hij nog, voordat ik naar de trap liep. "Is goed, dame Jip, als je bij me op bezoek wilt komen, zoals die anderen, dan weet je welke kamer je moet wezen" Lacht hij uitbundig en drukt dan op het knopje in de lift. "Ik zal het onthouden" Zeg ik voordat de liftdeuren dichtgaan en ik nog net kan zien dat hij me een knipoog geeft. Ik zucht even en begin dan de trappen op te lopen met mijn koffer. Gelukkig is hij niet zo zwaar en kan ik hem makkelijk naar boven sjouwen. Als ik boven ben, de derde etage dus, laat ik mijn hand even in mijn broekzak glijden en zoek naar het sleuteltje of pasje wat ik nodig heb om de deur te openen. Ik ben blij dat ik niet zolang hoef na te denken over mijn kamer nummer. Ik grinnik even en loop dan, als ik hem heb gevonden, de lange gang in zoekend naar het nummertje 380.


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    [abo]


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Damon

    "Helemaal niets. Ik bevrijd de sprietjes alleen uit hun dagelijkse sleur en laat ze eens een ander deel van het veld zien," zegt ze terwijl ze een aantal grassprietjes rond strooit. Er blijven er een paar in haar haren hangen.
    "Geweldig!" zeg ik lachend. Ik haal nog een paar vergeten sprietjes uit haar zachte haren.
    "Soms heb je dat nodig. Iets vanuit een andere hoek zien."
    Ik haal mijn hand uit haar haar en zet mijn beide armen achter me om te steunen.
    "Ja, daar heb je wel gelijk in," zeg ik zacht. Ik glimlach kleintjes. "Wijze woorden voor een jong meisje... Pardon, dame."


    Belle

    Glimlachend kijk ik hem aan.
    "Ja, daar heb je wel gelijk in. Wijze woorden voor een jong meisje... Pardon, dame."
    Grinnnikend schud ik mijn hoofd.
    "Jij weet niet half hoe wijs dit meisje of dame is," zeg ik ginnikend en ik ga op mijn rug op het veld liggen. Met mijn ogen kijk ik naar de perfect blauwe lucht. Ik veeg de laatste paar grassprietjes uit mijn gezicht en haren. Die ga ik nog vaak terug vinden.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Aiden

    'Prima idee.'
    Samen lopen we naar de eetzaal en gaan daar alvast aan een tafeltje zitten. Ik kon het niet helpen mijn blik een keer goed door de ruimte heen te laten gaan. Ook hier was het erg mooi. 'En met wie deel jij een kamer als ik vragen mag?' vroeg Ailean me waarop ik haar met een lichte frons aankeek en de capuchon van mijn hoofd afdeed. 'Delen we kamers dan? Volgens mij ben ik alleen dan want ik heb bij mij op de kamer niemand gezien,' reageerde ik. 'Met wie deel jij hem dan?'


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Ailean

    'Met wie deel jij hem dan?' Ik glimlach. 'Ik deel mijn kamer met Belle.
    Ik kende haar eigenlijk niet zo goed maar ze is echt heel aardig.' Ik
    kijk een beetje de eetzaal rond terwijl ik wat afwezig met een plukje
    haar speel.

    (Wie deelt dan eigenlijk een kamer met Jason? :'D)


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Aiden

    'Ik deel mijn kamer met Belle. Ik kende haar eigenlijk niet zo goed maar ze is echt heel aardig,' antwoordde ze terwijl ze even de eetzaal rondkeek en met een plukje haar speelde. 'Ik denk dat niemand elkaar echt goed kent, op de tweeling na dan,' reageerde ik, doelend op Damon en Matt. We konden elkaar hooguit oppervlakkig van het zien op school, maar daar hield het dan ook ver bij op. 'Nu ga je waarschijnlijk de meeste pas echt leren kennen,' glimlachte ik vervolgens.

    [ Geen idee, volgens mij mag je dat zelf kiezen. Zolang het maar jongens bij jongens is en meisjes bij meisjes.]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Mijn Topic's

    [Misschien een beetje een vaag tijdstip, want de meesten zitten op school, maar; Wie heeft er zin om tegen Thomas te spelen? Hij moet nog aankomen, tenminste; Naar binnen lopen.]