[RPG] The Crash ~ 04 - Speeltopics

Na een crash op een onbewoond eiland zijn de passagiers van vlucht 066
Ocean Airlines verspreid geraakt over het eiland.
De mensen gaan elkaar zoeken en beginnen te groeperen.
Al snel ontstaan er verschillende groepen die allemaal
verschillende standpunten hebben of af zijn gesneden
van de anderen.
Ondertussen wordt het eiland steeds mysterieuzer
en langzamerhand komen de geheimen van het eiland
aan het licht..

Wat het mysterie is?
Dat gaan wij verzinnen

Regels:
~Niet schelden, geen geruzie, etc.
~Andermans personages mag je niet dood/van het eiland af schrijven
~Ze kunnen niet gered worden van het eiland, de personages kunnen
wel een ontsnapping plannen die tot succes kan leiden
~Inschrijven kan altijd nog
~Je mag max. vier personages hebben

Mensen die al mee doen + personages
thePineapple ~ Ziggo Johnson
thePineapple ~ Pandora (pan) Mitchell
Peanutsrock ~ Laura
Lola13 ~ Rachel Eiden
Randomness ~ Chiya Amorina Hoshi
Randomness ~ Mason Jaden Martin
XDesire ~ Dan Blake
XDesire ~ Aria Blake
Gabumon ~ Serena Scott
SuperSav ~ Jim Adams

[ bericht aangepast op 22 maart 2012 - 18:32 ]

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

[Sorry, voor mijn late reactie ;d was ff beneden]

Serena

Mason die zoende mij. Ik glimlachte tegen zijn lippen aan en zoende gewillig terug. Na een tijdje duwde hij mij weer van zich af. Teleurgesteld keek ik hem aan. 'Waarom duw jij mij telkens van je af?' vroeg ik met een verwarde blik. 'Wil je het niet?'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Mason
'Jawel! Graag zelfs. Ik.. ben gewoon bang dat je ziek word,' zei ik snel.

Serena

'Jawel! Graag zelfs. Ik.. ben gewoon bang dat je ziek word,' zei hij snel. Er begon irritatie bij me op te komen. 'Wat zei ik nou,' zei ik tegen hem. 'Ik word niet ziek!' Ik draaide me om, zodat ik met me rug naar hem toe zat.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Mason
Ik ging weer tegenover Serena zitten en keek haar zwijgend aan. Een soort zielige, indringende blik.

Serena

Ik keek naar Mason. Hij was voor me gaan zitten en keek me op een bepaald manier aan. 'Wat? Straks maak je me nog ziek,' zei ik op een irritant toontje en draaide me eigen weer om. Ik trok mijn knieën op en sloeg daar mijn armen om heen.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Mason
Ik knikte even in mezelf, stond op en liep te hut uit.
'Ik ga even het bos in,' zei ik emotieloos over mijn schouder en liep het bos in. Het was niets voor mij om zomaar weg te lopen van een situatie, maar het eiland deed iets met me. Een gevoel van hulpeloosheid, vooral als Serena boos op me was.

[Zo nu en dan rollen er langere stukjes uit. (;]

Serena

'Ik ga even het bos in,' zei hij. Ik draaide me om en keek naar een Mason die weg liep. 'Mason!' riep ik naar hem. Geen antwoord. Ik stond op en ging de richting uit waar hij heen liep. 'Mason!' riep ik weer. 'Ben je gek geworden?!'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Mason
'Zou kunnen,' antwoordde ik in mezelf toen ik Serena hoorde roepen of ik gek was geworden dat ik alleen het bos in ging. Ik liep gewoon door tot ik bij een onbekend deel van het strand kwam. Ik keek om me heen. Niemand. Ik ging zo dicht bij de zee zitten dat als het vloed werd het water onder me door ging.

Serena

'Zou kunnen,' zei hij. Ik liep hem achterna, na een tijdje zag ik alleen maar bosjes en bomen. 'Mason?!' riep ik. Ik keek om me heen. Hij was toch hier heen gegaan? Ik draaide me eigen om en keek weer om me heen. 'Mason?!' riep ik weer.

[Ben zo douchen]

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Mason
Roerloos bleef ik zitten toen het water me raakte. Ik hoorde in de verte Serena roepen maar negeerde het. Zij moest het weten dat ze boos op me was. Zij was zo vaak boos op me. Ergens in me was ik woedend, maar ik liet het niet naar buiten komen en sloot het op.

[ bericht aangepast op 22 maart 2012 - 21:20 ]

Serena

'Mason!' riep ik weer. Ik ging verder zoeken. 'Mason, dit is niet grappig meer!' riep ik, er zat een angstige toon er doorheen. Ik liep verder en struikelde over een stronk. Er kwam een luid gegil uit me mond, want wat ik net niet wist dat er achter een soort grote kuil/afgrond was of zo. Ik viel daar in en kwam op mijn rug terecht. Ik probeerde weer omhoog te komen, maar me rug deed veelte zeer. Ik voelde me rug warm worden, nee toch? Ik durfde niet te voelen. 'Mason!' riep ik met volle angst.

[Ik hou van drama ;d Als ik niet reageer ben ik douchen ;d Ik probeer voor 10 er nog weer te wezen]

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Mason
Toen ik Serena nog een paar keer hoorde schreeuwen besloot ik op te staan.
Ik zuchtte en liep het bos in. Hoe dichterbij Serena's stem was, hoe meer ik eigenlijk in paniek raakte. Ik zag een soort grote kuil en moest meteen aan Alice in Wonderland denken. Dit was alleen geen Wonderland, verre van dat zelfs. Ik keek in de kuil en zag Serena.

[Ok snel nog ff ]

Serena

Ik zag Mason boven aan de kuil verschijnen. Ik probeerde weer omhoog te komen, zonder succes. 'Alsjeblieft help me,' zei ik smekend.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Mason
'Natuurlijk, gek,' zei ik en trok haar zonder erg veel moeite uit de diepe kuil. 'En hoe kom jij hier?' vroeg ik, nog steeds haar hand vasthoudend.

Serena

'Natuurlijk, gek,' zei hij en hij trok me zonder veel moeite uit de diepe kuil. 'Au au au!' gilde ik en ik keek hem aan. 'En hoe kom jij hier?' vroeh hij en hij had me hand nog steeds vast. Ik haalde me schouders op. Ik keek angstig. 'Gestruikeld, maar wat is er met me rug? Het voelt daar warm vies nat pijnlijk aan,' zei ik angstig.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you