• In het prachtige Franse stadje Vallierons, gelegen in het zonnige zuiden, staat een oud erfgoed dat sinds enkele jaren is omgetoverd in een luxehotel. Een klas vertrekt op studiereis en heeft genoeg geld in kunnen zamelen om in dit befaamde hotel te kunnen logeren. Ze zijn opgetogen omdat ze al gehoord hebben over de gezellige lobby, ruime kamers, het heerlijke eten en het binnenzwembad. Maar het huis heeft één geheim dat angstvallig voor de buitenwereld verzwegen wordt. De anderen.


    Jongeren (16-18 jaar)
    - Belle Dominique Verviers | Rajah
    - Luna Eva Licard | MisPattinson
    - Pandora Mitchell | thePineapple
    - Ailean Vanessa Spikes | Proprius
    - Jip Vájen Lamora | ForeverZaynx
    - Damon Peter Darling | Roane
    - Matthew "Matt" Alex Darling | Narissa
    - Thomas "Tom" Chris Jones xYoung
    - Jason "Jae" Blake | Talisman
    - Aiden McRown | JaiRy

    Geesten
    - Annelore Grave Boston | ForeverZaynx
    - Felicia Molyneux | Appelstroop
    - Diana Mynthe Rizzoli | DevilWings
    - Nathanïel 'Nathan' Dwane Adams | Sweetest
    -
    Geen vrouwelijke geesten meer!

    Zieners(graag een jongen en meisje)
    - Ailean Vanessa Spikes | Proprius
    - Damon & Matt Darling | Roane & Narissa de gave wisselt tussen beiden, ze zien de geesten nooit op hetzelfde moment.

    Leerkrachten
    - Carlos Francis Isles | DevilWings
    - Josephine Spijkers | Appelstroop


    Regels
    - Je mag twee rollen
    - Ik wil geen oneliners of drieregelposts. Doe je best om minstens vijf regels te schrijven, anders gaat het veel te snel en kan niemand bijhouden.
    - Probeer met elk personage contact te zoeken in de mate van mogelijkheid.
    - Probeer jongens en meisjes evenredig te houden.
    - Relaties en 16+ zijn toegestaan, zolang het binnen de perken blijft.
    - Als je uit karakter gaat (OOC) gebruik dan [] voor en na je zin om dit aan te geven, zo blijft het overzichtelijk.
    Uitleg bij rollen:
    - Enkel zieners kunnen geesten zien en ermee communiceren. Dit gebeurt in het begin van het verhaal nog niet.
    - Leerlingen/ leerkrachten en geesten zijn zich niet bewust van elkaars aanwezigheid tenzij er in de ruimte iets gebeurt (bv, stoel die uit het niets verschuift). Ze kunnen elkaar niet zien.
    - Geesten zien elkaar wel, maar beschouwen elkaar als indringers. Voor hen is het hotel nog steeds hún huis.





    Begin: de jongeren komen toe in het hotel. Jullie slapen per twee op een kamer. Meisjes bij meisjes, jongens bij jongens. Verder mogen jullie zelf kiezen.

    [ bericht aangepast op 14 maart 2012 - 18:46 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Belle

    "Draag ik wel voor je."
    Dankbaar lach ik naar de Damon.
    "Dank je," lach ik zachtjes.
    Ik loop rustig achter hem aan. Wat zenuwachtig maak ik kleine vlechtjes aan de onderkant van mijn haren. Ik kijk naar het indrukwekkende hotel en zucht even. Dit is totaal anders dan ik gewend ben.

    [ bericht aangepast op 12 maart 2012 - 20:15 ]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    luna
    Ik zuchtte.Afijn hopelijk zou ik bij een aardig iemand komen.
    Ik zag een ander meisje (Ailean) met een trolly net als ik lopen.
    Ik ging ernaast lopen. "hoi"


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    [Het zijn trouwens klasgenoten, dus ze kennen elkaar.]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Annelore.

    Ik kijk even uit het raam naar buiten. Al een paar minuten zit ik hier op de vensterbank van een prachtig, wit geschilderd raam kozijn. Ieder dag en iedere seconden denk ik nog aan Daphne. Mijn zus die er altijd voor me was. Mijn zus die voor niets of niemand bang was, althans zo leek het voor mij.
    Ik weet zeker dat iedereen achter zijn grote glimlach wel een verhaal heeft. Gewoon een masker. Dat is het. Zo simpel is het om mensen te laten denken dat je vrolijk bent, terwijl je van binnen langzaam afsterft en uiteindelijk alleen maar een hoopje negatief stof bent. Een hoopje negatief stof dat niets meer waard is in de wereld. Een hoopje negatief stof dat vergeleken met al die grote positieve stoffen, ookwel 'perfecte' mensen genoemd, helemaal niets is.


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    [Hahaha ik verander.]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [oke]


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Hazel

    Ik doe mijn haren in een hoge staart met een zwarte rekker en zet mijn zonnebril op. Ik kijk even naar achteren en zie een paar mensen lopen. Ik glimlach naar ze aangezien het klasgenoten zijn.

    Damon

    Wanneer ik in de lobby kom, die overigens enorm is, laat ik mijn koffer vallen. Ik weet nog net Belle's tas vast te houden.
    "Duuuude," zeg ik ongelovig tegen niemand in het bijzonder. "Volgens mij ga ik hier verdwalen."
    Voorzichtig zet ik Belle's tas neer, wie weet zit er iets breekbaars in, met meisjes weet je nooit. Ik draai traag rond om de hele lobby in me op te nemen. Mijn mond valt nog net niet open van verbazing.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Hazel

    Als ik de lobby binnenstap valt mijn mond open. Ik let niet op het bordje dat me waarschuwt voor de natte vloer. Ik loop rustig door waarna een gil mijn mond verlaat. "Oke, wie heeft het hier nat gemaakt ?".

    [ bericht aangepast op 12 maart 2012 - 20:20 ]

    Ailean

    Als ik de binnen kant van het hotel zie word mijn humeur er ietsjes beter op. Het zag er geweldig uit. Zo groot, mooi en luxe. "Duuuude," Hoor ik Damon zeggen en ik glimlach flauwtjes in mezelf en kijk een beetje om me heen. Ik vroeg me nu echt af hoe de rest van het hotel eruit ziet.

    Belle

    Verbijsterd loop ik de lobby binnen.
    Dit is niet normaal meer! Dat school ons hier überhaupt laat slapen.
    Er verschijnt een enorme glimlach op mijn gezicht als ik rond kijk. Ik schud mijn hoofd vol ongeloofd. Dit is veel beter dan tentjes.Ik vis mijn tas van de vloer en hang het aan mijn schouder. Met mijn handen friemel ik wat aan mijn rokje.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Felicia Molyneux

    Ik loop door de tuin heen, het gras kietelt onder mijn voeten.
    Ik loop naar het bankje, wat precies in het volle zonlicht staat toe.
    En ik ga rustig zitten, ik staar afwezig naar het grote huis wat voor me staat. Mijn huis, tenminste van mijn vader eigenlijk. Hij zal zo wel thuis komen, over een uurtje.
    Ik geniet van de warmte van de zon en zak in een diepe slaap.


    Daddy always said: If boy's don’t like you they are gay.

    Diana

    'Wat een lawaai. En wat een raar gevoel.' Ik loop de trap af en zie stoelen verschuiven en hoor geklets en geschuif. Mijn littekens waren diep in mijn ziel gesneden. Mishandelt, pijn geleden en net iets te vaak de hoeken van mijn kamer gezien. Op mijn polsen, op mijn rug, op mijn armen, op mijn benen, op mijn vingers en op mijn wang. Overal stonden littekens. En geen kleintjes. Met messen, klappen, scherven en flessen alcohol. Gesneden, gebloed en bang. Mijn ziel was kapot gegaan daaraan. Ik was zelfs naar een psycholoog geweest om mijn pijn te vergeten. Naar de masseur geweest om mijn spieren te ontspannen. Naar het ziekenhuis, ja daar was ik te vaak geweest, om mijn wonden te dichten, voor gips en andere dingen. Zoveel pijn. Daarna is er gelijk een einde aan gemaakt. Daarna heb ik geen levend mens meer gezien. Mijn vrienden kwamen naar mijn begrafenis en ik zag niemand. Alleen mijn kist en bloemen daarop. Ik hoorde wel gesnik en de man die de begrafenis plande. Ik hoopte zo dat niemand hetzelfde lot als ik moest ondergaan.

    [ bericht aangepast op 12 maart 2012 - 20:21 ]


    It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

    [Uhm, Diana, de geesten weten toch niet dat ze dood zijn?]


    If you could live anywhere in the world, where would it be? 'Where would you live Zayn?' 'Right next to you, Liam.'

    [De geesten weten niet dat ze dood zijn.]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.