7 maart was mijn opa jarig en hij vierde het vandaag. Ik was deze keer eens dicht bij hem gaan zitten.
6 jaar geleden is mijn oma overleden en toen had mijn opa het best wel moeilijk. Hij zat in een kritieke toestand en iedereen zei dat het waarschijnlijk nog maar twee jaar zou duren voor hem.
Maar hij heeft zichzelf er gewoon overheen gezet en vandaag merkte ik hoe vol leven hij nog was. Hij praatte gewoon gezellog overal mee en hij had de hele tijd nog steeds zijn glimlach op zijn mond. En dat vind ik.nogal knap voor iemand die al 89 is!
Maar ik vind hem ook gewoon lief. Ik ben nooit echt close met mijn opa geweest, omdat hij bij Enschede woont en wij in hartje Brabant.
Wat het eigenlijk nog het speciaalst maakt, is dat hij de 'oudste' van onze familie en ik de 'jongste' (ik heb een achternichtje dochtertje van mijn nicht, maar die is aangetrouwd).
Ik weet niet hoe, maar ik vind het gewoon een lieve man, die volgens mij vreselijk veel van zijn familie houdt.
Sorry, maar ik moest dit even kwijt.
Wie heeft ook zo'n lieve/sterke opa?
Edit: Ik wist dat ik nog een foto had met mij als klein meisje met mijn opa, en ik vond dit wel leuk om hier neer te zetten ;]:
Ik was hier iets van drie ofzo ;]
[ bericht aangepast op 11 maart 2012 - 19:36 ]
Deep inside, I've never felt alive
