Mijn enorme slaap-gebrek heb ik ingehaalt vandaag. Ik ben tot 11 uur lekker blijven liggen!
Ik geloof er heilig in, dat dromen je iets meer kunnen vertellen over jezelf. Mijn laatste droom, was doodeng, maar zo mooi! Er zat een prachtige boodschap achter! Het leek levends echt!
Rachelle liep mijn kamer binnen. We groetten elkaar en ik keek om me heen. Mijn kamer leek verlengt aan beiden kanten. Rechts zaten drie meisjes rustig wat te praten, gek genoeg kende ik niemand van hun. Rachelle keek me vragend aan. Ik schudde lichtjes mijn hoofd. Ik liep rustig op die meisjes af.
‘Wie zijn jullie,’ vroeg ik kalm. Nog voor ze konden antwoordden zag ik een grote deur achter een kastje. ‘Is dat de deur naar jullie huis,’ vroeg ik, afvragend of de muur tussen ons misschien weggehaald is.
‘Het is de deur naar niemandsland,’ antwoordde één van de meisjes, met haar golfende bruine haar in een prachtige strik van – waarschijnlijk – witte zijden.
‘Niemandsland,’ herhaalde Rachelle. Het meisje keek ons schuin aan.
‘Dat is de deur naar alle ruimtes waar mensen zich in terug trekken, oftewel hun slaapkamers,’ legde ze vriendelijk uit. Ik liep langzaam op de deur af en opende die voorzichtig. De drie meisjes knikten bemoedigend.
‘Oftewel, je mag gewoon andermans ruimte binnen dringen?’ Een meisje met mooie blonde pijpenkrullen grinnikte.
‘Meestal wel, ja.’ Rachelle haalde haar schouders op. We keken naar binnen. Er was een prachtige grijze trap naar beneden. Er stonden honderden deuren. Stap voor stap liepen we de trap af. Mijn voeten zonken weg in de stof waarmee de trap bekleed was. Er waren meerderen trappen, ook allemaal licht grijs. De vloer bestond uit ruitjes, goud en wit. De deuren waren eiken bruin, met iedere deur hetzelfde met goud beschilderde patroon er op. Het was betoverend!
Ik zat te denken, om deze droom uit te breiden, en er een korte story van te maken. Omdat het een vrij aparte droomn was, denk ik dat het best oregineel zal uitpakken.
Het word geen extreem langen, van ruim 100 hoofdstukken. Maar ook geen vrij korten met maar 15 hoofdstukken. Naast deze story blijf ik gewoon door gaan met Unborn. Zoals ik al eerder heb gezegt ben ik geen schrijfster met een regelmatig schrijftempo, ik schrijf wanneer ik inspiratie heb.
Mijn vraag aan jullie:
Doen/Niet doen?
Titel?
Ik heb liever dat je eerlijk zegt van: 'Stiekem vind ik het geen leuk idee,' dan dat je niks zegt.
Rollen zullen er niet komen.
[ bericht aangepast op 5 feb 2011 - 13:03 ]
