Wat ik wel lees:
*One Direction
Liever geen bromances.
*Justin Bieber
*Onbekende personen
Hangt erg van de verhaallijn af.
Dingen die hier niet bij staan lees ik bijna nooit. Ik heb er geen problemen mee als je ze toch post, maar weet dat ik ze minder vaak lees 
Verder lees ik geen verhalen die helemaal in het Engels zijn, gesproken Engels mag wel ^^
DROP YOUR STORY (: xxxxxx'
LEGGO!
Ik heb een volledig geschreven Engels verhaal, maar dat volg je zo te zien niet. Dan heb ik maar één ander verhaal momenteel, met onbekende personen.
1
Maandag, 27 mei 2069. Long Beach Memorial Medical Center. Een patiënte die haar allerlaatste operatie opwacht. In een klein kamertje op een van de hoogste verdiepingen van het ziekenhuis, dat haar een bevredigend uitzicht gaf op haar omgeving. Ze heeft voor de derde keer in alleen al dit jaar een hartaanval overleefd en zal nu eindelijk de bivenctriculaire pacemaker krijgen, waar ze onderhand al bijna twee jaar op wacht. De natuur heeft ondertussen al vele malen aangegeven dat haar klokje bijna klaar is met tikken en ze betwijfeld dan ook of het nu nog veel zin heeft.
'Oma?' weerklinkt de vragende stem van Terra, mijn kleindochter. Het was stil geweest, terwijl we allemaal een slok van onze thee hadden genomen. 'Ja, liefje?' beantwoordde ik haar, mijn blik bevestigend op haar gedaante. Ik moest me hiervoor verschuiven in het ziekenhuisbed, wat enige moeite koste in vergelijking met het verleden. Mijn kleindochter was echter een lief en beleefd meisje, wat geduldig wachtte tot ze mijn volle aandacht had. 'Zou u nog eens over vroeger kunnen vertellen? Weet u wel, zoals u opa hebt leren kennen en over oom Mario en dat soort dingen.' Ze praatte zoals ik dat gewend was van tieners en ik glimlachte. Mijn dochter was enigszins verontwaardigd door de vraag en ik denk dat het vooral te maken had met het feit dat Mario vernoemd werd. Mijn jongste zoon, die slechts drie jaar werd voor hij ziek werd van een virus en overleed. Hij was geen geheim voor haar en ze kende hem zelfs als haar oom, maar er werd weinig over gesproken. Ik kon haar nieuwsgierigheid echter maar al te goed begrijpen. Het was altijd fijn om verhalen mee te kunnen nemen in je leven, die je van je familie mee had gekregen. Met de kans dat ik wellicht ook niet al te lang meer zou leven, vertelde ik haar dan ook alles.
Lees verder »
Til hug og blod.
If you play with my feelings, I play with your food - Niall James Horan
Misschien iets voor jou, zou leuk zijn als je abo neemt 
'Wie ben jij?' vraagt het meisje, terwijl ze me nieuwsgierig aankijkt. Haar krullend blonde haren dansen over haar schouders terwijl ze naar me lacht. Met haar handen wriemelt ze aan de glinsterende franjes die aan haar roze jurkje zaten. Ik had een brok in mijn keel. Ik wilde hem wegslikken maar het lukte niet. 'Niet praten, Fenna,' hoorde ik de krakende stem van Cobus via mijn headset in mijn oor fluisteren, 'doe heel rustig een stap naar achter.' Ik knikte, al wist ik dat hij het niet zag. Zou hij het merken als ik... Ik keek in de diep blauwe ogen van het meisje, die me langzaam naar haar toe trokken.
Raja is met haar ouders en broer op vakantie in het oude Athene. De symboliek van de stad is magisch, de zon schijnt, de inwoners van de stad lachen haar toe. Maar door het noodlot beland Raja in een café in de haven Piraeus. Dit café zorgt er niet alleen voor dat haar vakantie veranderd, het verandert haar leven, en dat van de mensen om haar heen.
De tijd leert, en naar een paar maanden onderzoek zijn de vragen van de wetenschappers beantwoord. Zij zijn tevreden. De enige die achterblijf is Raja. Precies twaalf jaar later keert ze terug naar de haven, om haar reis nog een keer te maken. Zal ze antwoord vinden? Zal ze hem vinden?
Lora is een mooi meisje, blond haar, blauwe ogen, en bíjna hoofdaanvoerster van de Cheerios. Altijd stond ze achter Quin, Britney en Santana, maar nu wil ze zelf stralen, kosten wat het kost. Maar er breekt een nieuwe tijd aan wanneer een Ierse student op school verscchijnt...
I'm not stupid, I like to think I'm just misunderstood.
The fiftieth annual Hunger Games || Haymitch Abernathy
You think it's simple to survive.
Murdering and fight, and play it clever.
The only thing you'll have to do.
Actually, it is the same as hunting.
And who can't do thát.
But you forgot one thing.
You don't know what the new challenge is.
MAKE YOURSELF READY FOR THE SECOND QUARTER QUELL
MAY THE ODDS BE EVER IN YOUR FAVOR
all my life I've been good, but know I'm thinking what the hell.
'I do not need a prince charming, to have my own happy ending'
Ledecky
