Wat zou je 'vijf-jaar-jongere ik' van je vinden? - Liefde, Vriendschap & Familie

Stel nu dat je 'vijf jaar jongere ik', je 'ik van vandaag' zou ontmoeten? Zou je jongere ik blij zijn met waar je staat? Is iets anders dan dat je toen verwacht zou hebben?

Sorry voor de slechte verwoording. Een voorbeeldje:
Ik ben nu bijna 16. Vijf jaar geleden was ik dus 11.
Mijn 11-jarige ik zou best wel tevreden zijn met waar ik nu (bij 16 jaar) sta. Ik heb goede punten, doe de richting die ik wilde doen en heb een aantal goede vrienden.
Ik zou wel niet geloven dat ik een echte boekenwurm ben geworden en hier, op Quizlet, een zeer goede vriendin heb ontmoet en ik vaak naar meetings zal gaan -en dat ik ze organiseer-.

Snap je wat ik bedoel?

---

There's faith and there's sleep - we need to pick one - please

Mijn negenjarige ik zou het jammer vinden dat mijn zelfverzekerdheid is afgenomen, maar aangezien dat allemaal weer goed begint te komen, zou ik het geen ramp vinden. Verder zou ik het vreemd vinden dat ik met opgeheven hoofd van HAVO naar VMBO ben gegaan, omdat ik altijd graag naar HAVO wilde. Ik geloof dat mijn negenjarige ik ook wel een beetje zou staan te kijken van mijn drastische veranderingen als het om de kleding gaat die ik de afgelopen vier jaar heb gedragen.

[ bericht aangepast op 1 maart 2012 - 14:09 ]

---

If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.

De tienjarige meid die ik toen was, zou helemaal niet tevreden zijn met wat ik ben geworden. Ze vindt dat ik te koppig ben geweest, te snel heb opgegeven en foute beslissingen heb gemaakt. Maar desondanks zou ze het ook goed vinden dat ik nu eindelijk terug op het goede spoor begin te geraken.

---

Always be yourself; Unless you can be Pikachu. Always be Pikachu.

5 jaar geleden, dus toen was ik tien jaar... Aan de ene kant zou ik tevreden zijn met ik geworden ben. Ik haal goede cijfers, zit op een goede school, heb een groep vrienden enzovoort. Maar ik had ook nooit kunnen denken dat ik mezelf zo diep de put in zou werken. Als ik als 10-jarig meisje naar mezelf zou kunnen kijken, vanbinnen, zou ik teleurgesteld zijn.
Ik was altijd verlegen, of wat het ook maar wezen mocht/mag. De verlegenheid is meer en meer onzekerheid geworden en hoewel ik nu iets meer durf te praten, aan de andere kant is het alleen maar erger geworden.

---

Cause there'll be no sunlight if I lose you, baby.

Ik denk dat mijn 12 jarige ik me wel leuk zou vinden. Achteraf veranderd je karakter nooit helemaal. Je word gewoon wijzer.

---

Alleen maar tranen van geluk

11-jarige ik:

"woah... je ziet er zo normaal uit!
en je kunt toneelspelen!
en je mag op je eentje naar nederland! waah! kwil da ook!
en zo'n lekker, lief, grappig lief dat je hebt!"

---

Maybe we should doubt our fears instead our dreams.

Mijn negenjarige ik zou me veel groter en zelfverzekerder vinden, en ze zou blij zijn dat ik niet meer bij de kinderen van de basisschool ben blijven hangen maar mijn eigen vriendinnen heb gemaakt. Dat ik een echte hobby heb, schrijven, dat ik beter ben geworden in Engels, dat ik iets aan het doen ben.

---

It probably had more to do with the hurled bombs, thrown down by humans hiding in the clouds...

Rivendell schreef:
(...)

En haar oudere zelf niet?

Dank je, Mara en Alwin, voor deze fantastische complimenten. Ik ben altijd zeer onder de indruk van mensen die mij zo... hoog schatten. Vooral omdat mensen niet weten wat ik met deze mensen ga doen in de toekomst. Zo leuk. (bloos)

---

"Well, well. Look who we've got here!"

Mijn achtjarige ik zou ontzettend tegen me opkijken. Waarschijnlijk zelfs bang voor me zijn. Ik zou haar alleen maar schattig vinden, en wensen dat ik haar gebleven was.

---

Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

De 12-jarige ik zou verbaasd zijn van het feit dat ik nog leef, aangezien de 12-jarige zich niet zou voor kunnen stellen dat ik na al die ellende die ik heb meegemaakt nog steeds kies om te leven. Ze zou trots op me zijn, maar bang zijn voor de toekomst die haar nog te wachten staat. Ze zou me echter niet herkennen, ze zou zelfs bang van me worden.
this kinda makes me wanna cry

[ bericht aangepast op 1 maart 2012 - 19:02 ]

---

I'll lick the poison from right off your kiss

Achilles schreef:
(...)
Dank je, Mara en Alwin, voor deze fantastische complimenten. Ik ben altijd zeer onder de indruk van mensen die mij zo... hoog schatten. Vooral omdat mensen niet weten wat ik met deze mensen ga doen in de toekomst. Zo leuk. (bloos)

Altijd tot uw dienst. (: Ehmn, sinds wanneer was jij trouwens van plan door te gaan met je wereldoverheesplannen zonder mij?

---

Have you ever been alone in a crowded room?

Rivendell schreef:
(...)

Altijd tot uw dienst. (: Ehmn, sinds wanneer was jij trouwens van plan door te gaan met je wereldoverheesplannen zonder mij?

Hoe kan ik mensen vertrouwen die achter mijn rug samenspannen met de vijand?

---

"Well, well. Look who we've got here!"

Achilles schreef:
(...)
Hoe kan ik mensen vertrouwen die achter mijn rug samenspannen met de vijand?

Sorry
Ik zal je grote vijand Mara per direct executeren met een slabbetje

---

quidquid excusatio prandium pro

Achilles schreef:
(...)
Hoe kan ik mensen vertrouwen die achter mijn rug samenspannen met de vijand?

Sinds wanneer is Alwin de vijand? Ik zag hem niet echt als bedreiging, meer als mislukte clown die random opduikt om mensen te beledigen. Maar hij heeft uiteraard geen recht om zijn toekomstige leider zo te behandelen. Straf naar uw behoeven.

---

Have you ever been alone in a crowded room?

Ik ben 14, dus mijn 5 jaar jongere ik was 9.
Ze zou me raar vinden, that's for sure. Ten eerste zit ik op het gymnasium en ik vond iedereen altijd maar een stomme nerd die op het gymnasium ging. Ze zou mijn muziek smaak vreselijk vinden. Sowieso zou ze me niet begrijpen, daar was ze nog veel te naïef voor. Ik ben heel erg naïef geweest. Ze zou het jammer vinden dat ik pas deze zomer op dansen ga, maar vooral jammer, dat ik niet eerder heb bedacht dat dansen veel leuker is dan hockey. Ze zou het raar vinden dat ik zo veel op de comp zit, want ik mocht altijd maar 1 keer in de week een uurtje op de comp. Ook zou ze het raar vinden, dat ik twijfel om Grieks te nemen, aangezien ik al sinds ik klein ben Duits wil leren, dus waarom doe ik zo moeilijk. Wel zou ze me heel veel stoerder vinden en op zich wel op een goede manier veranderd.

Raar maar ik ben alles geworden waar mijn 9 jarige ik tegen op zou kijken, wrs zou ze me niet eens aan durven spreken, terwijl ik tegenwoordig gwn zeg wat ik vind etc.

[ bericht aangepast op 1 maart 2012 - 19:15 ]

---

"Your life. Your choice. Think about what you want."

Ik was dan elf en toen keek ik altijd heel erg op tegen meisjes die 16 waren. Ik denk dat mijn elf jarige ik, blij zou zijn dat ze nog geen ellende had, nog even van haar kindertijd kon genieten en niet keer op keer een klap krijgt te verwerken. Dat ze gewoon rust en orde heeft in haar leven, veilig op de bassischool. Maar ik denk ook wel dat ze ergens trots op de 16 jarige ik zou zijn. Omdat ik mezelf heb gevonden, dat ik weet wie ik ben. wat heel veel jongeren nog niet weten. Ik heb een schrijftalent en weet ook dat ik die richting op wil. Ik denk dat de 11 jarige ik dat wel heel leuk zou hebben gevonden. Ik ga het maken in het leven, ondanks alles wat me tegen heeft gezeten of me nog gaat zitten. Ik denk dat ik als 11 jarig meisje daar heel veel respect voor zou hebben gehad

---

If the compass breaks then follow your heart and I hope it leads you right back into my arms.