• Volgens mij hebben de meesten van jullie onderhand wel door dat ik een echte spraakwaterval ben, ongeacht het onderwerp. Er zijn er echter maar een paar onder jullie, ik geloof niet meer dan een stuk of vijf, die weten dat het leven voor mij niet altijd heeft meegevallen. Hierdoor ben ik ook niet makkelijk geweest in de omgang, wat veel ruzies veroorzaakte en waardoor ik veel relaties met dierbaren verpest heb. Mijn vriend heeft me nu een ultimatum gegeven: of ik zou naar de psycholoog gaan en samen zouden we alles uitzoeken en rechtzetten, of hij zou verdwijnen uit mijn leven omdat het niet meer te doen was voor hem om ‘machteloos toe te kijken terwijl ik eraan onderdoor ga’.
    Uiteraard heb ik voor de eerste optie gekozen, omdat dat tweede haast ondenkbaar zou zijn, ondanks de vele ups en downs die we gekend hebben. Daarbij heb ik zelf al voor een lange tijd geweten dat ik geen andere keuze heb dan hulp zoeken. Maar ik durfde niet, ik kon het niet. Nu had ik geen keuze en ben ik uiteindelijk naar een psycholoog gegaan. En ondanks dat ik het zo graag wil, kan ik het niet om me te openen voor hem. Ik ben gewoon zo bang. Niets tegen die man, hij is erg aardig en geduldig, maar ik kan niet anders dan hem als een vijand zien. Iemand die mijn gedachten tegen me kan gebruiken. Ik heb erg veel moeite met het delen van mijn gedachten, zelfs met mezelf. Maar erover nadenken is maar één ding, het meegemaakt hebben veel erger. En toch vind ik ’t het allerengst om het hardop uit te spreken. Wanneer ik het namelijk met andere mensen deel dan met mezelf is het plotseling zo definitief en echt.
    Een vriendin zei dat het tijd nodig had en het vanzelf wel beter zou gaan. Ik geloofde haar. Dus ik wachtte af, maar het ging niet beter. Ik kan niet tegen hem praten, hoe klein en simpel de vraag ook is. Ik wil zo graag geholpen worden, echt waar, maar het lukt me niet.
    Is er alsjeblieft iemand die weet wat ik hieraan kan doen? Het is niet dat ik ’t niet wil, maar ik vind het gewoon zo ontzettend moeilijk. Please?


    Have you ever been alone in a crowded room?

    Miss kun je het eerst opschrijven voor jezelf, dat dat makkelijker is.
    Ik zelf heb altijd gehad dat als ik het in een andere taal zeg, het minder dicht bij me klinkt. Echt vaag, maar is zo, dus meestal als k zoiets heb vertel ik het in het Engels bijv. Hoe persoonlijker het is hoe verder de taal van me afstaat vaak, dus NL, dan Engels, dan Frans of Duits en dan Latijn of Grieks. Miss werkt dat ook bij jou^^??


    "Your life. Your choice. Think about what you want."

    dance4ever schreef:
    Miss kun je het eerst opschrijven voor jezelf, dat dat makkelijker is.
    Ik zelf heb altijd gehad dat als ik het in een andere taal zeg, het minder dicht bij me klinkt. Echt vaag, maar is zo, dus meestal als k zoiets heb vertel ik het in het Engels bijv. Hoe persoonlijker het is hoe verder de taal van me afstaat vaak, dus NL, dan Engels, dan Frans of Duits en dan Latijn of Grieks. Miss werkt dat ook bij jou^^??


    Engels is mijn eerste taal en die gebruik ook meestal als ik me emotioneel voel, dat sowieso. Maar ik vind het al moeilijk genoeg om het voor mezelf op te schrijven, laat staan wanneer het bedoeld is voor iemand anders om het te lezen..


    Have you ever been alone in a crowded room?

    Ahw, ik vind het echt heel erg voor je, vooral omdat ik wel weet wat je meemaakt. En juist daarom weet ik niet wat je er aan kan doen. En eerlijk gezegd denk ik niet dat een psygiater gaat werken eigenlijk, als je het niet durft te vertellen..
    Iniedergeval veel succes en sterkte!

    [ bericht aangepast op 19 feb 2012 - 15:57 ]


    “Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever.”

    Ik ben hier echt zó slecht in D: Dan bedoel ik dus mensen met problemen helpen
    Maar goed, ik heb één tip (Goh, wat veel zeg.): Schrijf het van je af. Op papier, op de computer, maar uit je gevoelens met onuitgesproken woorden.
    Deze tip faalt echt O_O
    + héél véél sterkte, en een cyberhuuuuuuuug (:


    Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

    Schrijven is even moeilijk voor me als praten, zeker als ik weet dat iemand anders het vervolgens zal lezen. En ik weet dat 't waarschijnlijk niet helpt, maar dit is mijn enige optie die ik nog overheb.


    Have you ever been alone in a crowded room?

    Heb je er niet over gedacht om naar iets anders te gaan dan een psycholoog? Haptonomie (zeg ik het zo goed?) is bijna hetzelfde, maar de sfeer is daar volgens mij iets relaxter (je wordt namelijk gemasseerd ^^), ze focussen zich erop dat je je op je gemak voelt.. En misschien helpt het als je een vrouw tegenover je hebt, mannen kunnen, tja, nou eenmaal 'eng' zijn..

    [ bericht aangepast op 19 feb 2012 - 16:54 ]


    I solemny swear I'm up to no good.

    Intractable schreef:
    Heb je er niet over gedacht om naar iets anders te gaan dan een psycholoog? Haptonomie (zeg ik het zo goed?) is bijna hetzelfde, maar de sfeer is daar volgens mij iets relaxter (je wordt namelijk gemasseerd ^^), ze focussen zich erop dat je je op je gemak voelt.. En misschien helpt het als je een vrouw tegenover je hebt, mannen kunnen, tja, nou eenmaal 'eng' zijn..


    Nee, daar heb ik nog niet aan gedacht, nee. Maar ik heb juist speciaal gezocht naar een man omdat ik me daarbij beter op m'n gemak voel. Dat is altijd al zo geweest.


    Have you ever been alone in a crowded room?

    Rivendell schreef:
    (...)

    Nee, daar heb ik nog niet aan gedacht, nee. Maar ik heb juist speciaal gezocht naar een man omdat ik me daarbij beter op m'n gemak voel. Dat is altijd al zo geweest.

    Ik ben ook naar een haptonoom geweest maar voor mij hielp dat niet. Het was mij wat te 'zweverig' maar het zou voor jou wel kunnen helpen. En als jij niet durft te praten met die vent dan zou het best kunnen dat je er nog niet klaar voor bent. Heb je ook tegen hem verteld dat je niet durft te praten met hem?


    -

    Genius schreef:
    (...)
    Ik ben ook naar een haptonoom geweest maar voor mij hielp dat niet. Het was mij wat te 'zweverig' maar het zou voor jou wel kunnen helpen. En als jij niet durft te praten met die vent dan zou het best kunnen dat je er nog niet klaar voor bent. Heb je ook tegen hem verteld dat je niet durft te praten met hem?


    Ik hou inderdaad niet zo van zweverig, hahah. Ja, dat weet hij en hij doet erg z'n best. Hij begint rustig en stelt relatief makkelijke vragen, alleen vallen deze bij mij heel zwaar omdat ik het zo moeilijk vind. Dat ligt niet aan hem of zijn methode, gewoon echt aan mij. Zodra hij me iets vraagt, wat dan ook, dan val ik gewoon stil.


    Have you ever been alone in a crowded room?

    Sommige mensen hebben meer moeite met zich openstellen dan anderen. Sommige mensen kunnen gelijk hun verhaal vertellen, anderen hebben daar dagen of weken of maanden voor nodig. En anderen tientallen jaren en dan lukt het nog niet.

    Het is denk ik ook raar om opeens iemand toe te laten tot je gedachten en emoties, terwijl je die ander nauwelijks kent. Het heeft inderdaad tijd nodig, maar ook een behoorlijke dosis wilskracht van jezelf. Want (aannemend dat je redelijk gesloten bent over emoties) moet je iets doen wat helemaal tegen je aard ingaat. En dat is een behoorlijke sprong in het diepe.


    quidquid excusatio prandium pro

    Discord schreef:
    Sommige mensen hebben meer moeite met zich openstellen dan anderen. Sommige mensen kunnen gelijk hun verhaal vertellen, anderen hebben daar dagen of weken of maanden voor nodig. En anderen tientallen jaren en dan lukt het nog niet.

    Het is denk ik ook raar om opeens iemand toe te laten tot je gedachten en emoties, terwijl je die ander nauwelijks kent. Het heeft inderdaad tijd nodig, maar ook een behoorlijke dosis wilskracht van jezelf. Want (aannemend dat je redelijk gesloten bent over emoties) moet je iets doen wat helemaal tegen je aard ingaat. En dat is een behoorlijke sprong in het diepe.


    You are making me feel so much better. ._. I don't like jumping unless I'm sure no one gets hurt. And I'm not.


    Have you ever been alone in a crowded room?

    Wat Intractable al zegt, misschien helpt haptonomie wel.
    Je hebt trouwens ook Maatschappelijk werkers (of Social workers), ik weet niet of je daar misschien iets aan hebt?

    Iniedergeval heel veel succes en sterkte! <3


    Inspiration can hit you any time

    Volgens mij moet je het toch maar opschrijvne, 'k denk dat je het zo wat leert =/. Begin een dagboek en neem die overal mee of verstop hem ergens zo goed dat niemand het vindt.=) En tja, misschien ngewoon eerst er proberen wat in te schrijven, of het nu gaat over wat je denkt of iets heel anders doet er niet toe. Maar op den duur, ga je wel wat schrijven wat er scheelt enzo, en zo kan je je misschien geleidelijker openstellen?
    Werkte voor mij wel.


    If you had never come out of the blue, I would've stay

    Rivendell schreef:
    (...)

    You are making me feel so much better. ._. I don't like jumping unless I'm sure no one gets hurt. And I'm not.


    I'm detecting sarcasm. Wat wil je dan dat ik zeg? Jij bent de enige die dit kan doen, en dat word natuurlijk moeilijk.


    quidquid excusatio prandium pro

    Discord schreef:
    (...)

    I'm detecting sarcasm. Wat wil je dan dat ik zeg? Jij bent de enige die dit kan doen, en dat word natuurlijk moeilijk.


    Dat weet ik, alleen nog niet hoe..


    Have you ever been alone in a crowded room?