The revenge games || 001 - Speeltopics

- T H E R E V E N G E G A M E S - •

- U I T L E G -
Katniss en Peeta hebben de opstand verloren, het Capitool is weer aan de macht gekomen en de genadeloze moorden beginnen weer. Na een tijdje lijkt de stilte en koelte terug te zijn gekeerd, tótdat er bekend wordt gemaakt dat de jaarlijkse Hungergames weer voor de deur staan. Maar plots, één dag vóór de reaping komt er een verplichte uitzending die iedereen moet kijken, waarbij iedereen's hart in zijn keel stokt. The revenge games. Vol afschuw moeten de bewoners te horen krijgen hoe verschrikkelijk de spelen dit jaar zullen worden..

WAAR BEGINNEN WE?
1 dag voor de spelen; in het Capitool's verblijf gebouw; iedereen is zich lichamelijk en geestelijk aan het prepareren. Iedereen mag vrij non-stop trainen in de trainingszalen van het Capitool's gebouw. Er worden geen cijfers gegeven, waardoor de strijd nóg onvoorspelbaarder wordt. Wanneer de tributen in de Arena moeten, zal er een melding worden gemaakt door de spelmaker/topicbeheerdster.

- R E G E L S-
~Strategieën of manieren om te overleven mogen NIET openbaar in het topic worden gepost, doe dit via PB! Zo blijft alles onvoorspelbaar. (de kaart wordt naar alle tributen gestuurd, zodat jullie zelf jullie koers kunnen beslissen)
~Noem GÉÉN namen van de plaatsen waar je naar toe trekt, hou het bij 'bos' of 'bergen' of 'grot' 'meer', etc.
~Iemand tegenkomen zonder toestemming van de ander mag. Maar ga geen wonderen tafereel uitvoeren waarbij je doet alsof je gelijk al kunt winnen!
~Spreek niet voor de ander. Hou het bij je EIGEN personage.
~Vermoorden mag alleen met toestemming van de ander.
~Alleen de spélmaker mag voor het bovennatuurlijke gevaar zorgen. Hierbij horen ook dingen zoals Mutilaten, vuur, onweer, etc.
~De dagen, tijden en nachten worden bepaald door de spelmaker.
~Aan het eind van de avond zal er boven aan de lucht, zoals ook in het boek wordt geschreven, te zien zijn wie er zijn vermoord. Dit wordt gepost door de spelmaker.
~Over de uitslagen en doden kan niet worden gecorrespondeerd.
~Tributen kunnen sponsoren krijgen. Dit wordt beoordeeld door de spelmaker aan de hand van actitiviteit, spraakzaamheid en manier van spelen. Per 5 sponsoren kunnen de mentoren er voor kiezen om een gift te sturen, dit doet de spelmaker.
~De spelmaker houdt via PB contact met mentoren.
~Vanaf het moment dat de spelen begonnen zijn en de tributen de arena in zijn, kunnen mentoren géén contact met de tributen krijgen.
~16+ toegestaan, alleen overdrijf niet.

[ bericht aangepast op 13 feb 2012 - 16:15 ]

"like i'd follow you around like a dog that needs water."

[ Mijn topics, wie begint?]

The duty of youth, is to challenge corruption.

[Reactie zodat het topic in mijn topics komt te staan ]

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Yoëlla Ann Miya Blake || District 8

Wazig staar ik voor me uit. Ongeduldig kijk ik op de klok, totdat iemand op mijn deur moet kloppen om aan te kondigen dat de trainingen van start zijn gegaan. Een zucht verlaat mijn lippen terwijl ik naar de kast loop en er een zwart, langmouwig shirt uithaal en een strakke, flexibele broek.
Mijn lange, rode haar dat tot mijn kont valt knoop ik op tot een paardenstaart. De bijpassende handschoenen doe ik ook om. Mijn ketting, waar een gebroken ijshart aanhangt, gekregen van mijn broer, doe ik veilig onder mijn shirt. Dan loop ik de deur uit en ga met de lift naar de trainingszaal.

[ bericht aangepast op 12 feb 2012 - 19:09 ]

"like i'd follow you around like a dog that needs water."

Darius schreef:
[Reactie zodat het topic in mijn topics komt te staan ]

The whole world is changing, but I stay myself!!

Destiny Alexia Fernandes Rodriguez || District 1

Ik staar voor me uit in de spiegel en maak me klaar, ik trek een zwart langmouwig shirt aan die tot over mijn heup komt en trek een niet al te strakke broek aan. Ik strik de veters van mijn schoenen en stop ze daarna in mijn lage gympen. Tevreden kijk ik voor me uit. Mijn haar doe ik in een warrige maar toch strakke knot en laat een paar sliertjes langs mijn gezicht vallen. Ik pak mijn korte vingertop loze handschoenen en loop weg, op naar de trainingszaal.

[ bericht aangepast op 12 feb 2012 - 19:14 ]

The duty of youth, is to challenge corruption.

Valor Milan Vigorously-Véternea • District 1.
De aangewezen kamer ruikt naar nieuw en staat vol glimmende meubels. Mijn keel is droog en ik heb dikke wallen onder mijn ogen. Ik probeer de droogte in mijn keel weg te slikken, maar tevergeefs helpt het niet. Voorzichtig schuifel ik naar iets wat lijkt op een ingebouwde koelkast. Aarzelend druk ik op een knopje met het symbool van een beker met ijsblokjes. Uit de zilveren machine schuift een bekertje en minder dan een seconden later is het plastic bekertje gevuld met ijskoud water. Ik gris het bekertje uit de ijzeren houder en drink de vloeistof gulzig op.

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Freya Aprilynne Persyn, district 11:
Zuchtend sta ik op, dit was de laatste dag voor de spelen, misschien wel de laatste volledige dag van mijn 15 jarige leventje. Ik bind mijn honingbruine haar in een los knotje en pruts mijn kleren recht.
Ik kom niemand tegen op mijn weg naar de liften, het was nog erg vroeg, maar ik had nog een paar dingen te leren...
Een ping-geluidje laat me weten dat ik aangekomen was in de trainingszaal, ik liep meteen door naar het boogschieten, hier had ik nog veel werk aan.

Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

Noëmi || district 12.

Snel haalde ik nog een borstel door mijn lichte haren heen. Met mijn handen vormde ik een hoge staart en bond er een bandje omheen. Nu werden mijn blonde lokken bijeen gehouden door een vuurrood lint: één lok was echter aan de gevangenschap ontsnapt en hing brutaal langs mijn blanke gezicht.
Ik draaide me om naar de spiegel. Mijn bambi bruine ogen werden omgeven door donkere, sensuele wimpers en stonden bezorgd. Ik was gekleed in een strakke zwarte sportbroek en een lang wit topje. Daarover had ik een sportvest heen gegooid. Zuchtend en lichtelijk afwezig plukte ik aan de zoom van het vest.
Een harde klop op de deur deed me opschrikken uit mijn gedachten.
Trainingstijd.
Ik wandelde naar de deur en begaf me naar de trainingszaal.

[ bericht aangepast op 12 feb 2012 - 19:21 ]

Yoëlla Ann Miya Blake || District 8

In de trainingszaal blijf ik staan bij het plantenonderdeel. Dat had ik nodig. Geen idee waarom, maar mijn instinct zei het me.
Nader de minuten voorbij sluipen, wordt het wat drukker in de trainingszaal. Ik zie een meisje bij het boogschieten, district 11, herinner ik me. Ik glimlach wazig, waar ik gelijk spijt van heb. Vriendschap was hierbij niet besteed. Maar ergens wou ik contact met anderen, weten hoe zij nu zouden denken, hoe zij deze verschrikkelijke spelen zouden ervaren en proberen te overleven.

"like i'd follow you around like a dog that needs water."

Jonathan Walker || District 11
Ik ga rechtopzitten en probeer de eerste verschijnselen van een slechte nachtrust te onderdrukken, ik kijk in de spiegel en zie hoe moe ik eruit zie. ik trek een grijs v-hals t-shirt aan (ik ben er net achtergekomen dat het voor me klaargelegde strakke zwarte t-shirt een beetje erg nichterig staat) en trok met een zwarte joggins broek eronder, 'dit is niet het moment om indruk op meisjes te maken'zeg ik tegen mezelf. ik kies een paar simpele gympen uit, en laat de handschoentjes ook maar zitten. ik kijk op de klok en zie dat ik nog genoeg tijd heb, maar loop toch naar de trainingszaal.

Friendship is like peeing on yourself: everyone can see it, but only you get the warm feeling that it brings.

Valor Milan Vigorously-Véternea • District 1.
Een opgeluchte zucht ontsnapt mijn mond. Ik mik het bekertje in een kleine prullenbak die naast een groot tweepersoons bed staat. Ik gaap, het was nog vroeg, maar ik moest vroeg op. Trainen was het enige wat ik nog kon doen om me voor te bereiden op de nieuwe spelen. De gedachte alleen al deed de haartjes op mijn armen omhoog staan. Ik slikte en liep toen naar de gigantische deur die mijn kamer met de gang verbond. Ik drukte op een licht blauw knopje en de deur schoof open. Ik keek van links naar rechts en vluchtte toen snel naar de lift.

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Castor Pollux Solace || District 12

Een kleine zucht verlaat mijn mond wanneer ik de veters van mijn zwarte schoenen strik.
Rustig sta ik op en kijk nog een keer in de spiegel, ik haal mijn hand door mijn zwarte haren, ik slik en sluit mijn ogen voor een klein moment.
Elke dag was tot nu toe het zelfde en het irriteerde me mateloos.
Rustig loop ik richting de liften, wanneer de lift tot stilstand komt begeef ik me naar de traingszaal.

You keep breathing, that doesn’t mean you’re alive - TABLO (Tommorrow)

Destiny Alexia Fernandes Rodriguez || District 1

Zuchtend kwam ik de liften uit. Er waren al enkele mensen, een meisje uit het 8e district en eentje uit het 11e. Ik keek om me heen en liep naar de zwaarden. In mijn ooghoek zag ik het meisje uit district 11 bij het boogschieten staan. Ik vond het verschrikkelijk om eraan te denken dat dit de laatste dag was, de laatste dag dat mijn tot zo verre rustig leventje om zou slaan in een bloeddorstige nachtmerrie.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Noëmi || district 12.

Ik zonk neer bij het knopen-onderdeel, ook al had ik er meer dan een hekel aan. De basisknopen gingen me prima af, maar de geavanceerde strikken gingen me niet bepaald makkelijk af. Terwijl ik een touw naar me toetrok, keek ik om me heen.
ER waren al twee anderen aan het trainen: een meisje die ik kende als Yoëlle en het meisje met het bruine haar dat Freya heette.
Ik draaide met een geïrriteerd hoofd terug. Ik wilde graag écht contact zoeken omdat ik graag mensen om me heen heb - en niet alleen halfschachtig een ongemakkelijk praatje maken -, maar ik wist dat het moeilijk zou worden om hen los te laten. Ik was behoorlijk easygoing en sloot snel vriendschappen met de mensen om me heen.

Frederick Smith, district 5:

Ik haalde mijn hand door mijn warrige, rode haar. Ze vormden een scherp contrast met de zwarte kleren die ik uit de kast gezocht had, een straks T-shirt en trainingsbroek.
Ik glimlachte even tegen Violet, ze was nog bezig met haar haar, dus vertrok ik al zonder haar. Ik mocht mijn mede-tribute wel, maar ik wist niet of het slim was om een verbond te sluiten, de spelen waren hard, nu zelfs nog harder...
Eerlijk: ik was een kluns met wapens, het enige waarmee ik me kon redden was een mes, dus liep ik meteen naar dat onderdeel door. De training verliep vrij vlot, maar ik wist dat ik niet met vechten zou kunnen overleven...

Everybody wants forever, I just want to burn up bright...