RPG | Totum Sisos Institute | 6 - Speeltopics

Proprius schreef:

Informatie vooraf: In het land Sisos is het normaal dat iedereen op zijn/haar twaalfde een dier krijgt toegewezen. In dat dier zit de andere helft van de ziel van de persoon verborgen, wat ervoor zorgt dat de persoon en zijn/haar dier een ongelofelijke band hebben met elkaar. Ze kunnen met elkaar praten, al kunnen anderen ze niet horen. Het dier en de persoon zijn onafscheidelijk en wijken nooit van elkaars zijde. Deze dieren worden ook wel totums genoemd, elke persoon bezit maar één totum. Iedere totum heeft ook een kracht (dit kan van alles zijn, van dromen beïnvloeden tot vuur spuwen).

Het verhaal: Iedereen die een totum krijgt toegewezen moet hiermee om leren gaan. Dat leer je natuurlijk op de beste kostschool van het land. Het Totum Sisos Institute leert jongeren van twaalf tot twintig jaar hoe ze een goede band op kunnen bouwen met hun totum en hoe ze moeten omgaan met de krachten van hun totum. Natuurlijk is dit makkelijker gezegd dan gedaan.

Je zit dus als jongere op een Instituut samen met je totum. Hoe ga jij om met je totum en met je medemens? Heb je vrienden, ben je gemeen, misbruik je je totum, zet je de krachten van je totum in voor het goede? Bedenk het allemaal zelf. (;

Lessen: Er zijn in totaal 5 vakken. Verzorging van Totums (hoe verzorg je je totum), Sport (dit kan vanalles zijn, je doet het samen met je totum en met medeleerlingen en totums), Verdediging (hoe leer je je te verdedigen als andere totumdieren je aanvallen, of als je eigen totumdier je -per ongeluk- aanvalt), Training (hoe leer je omgaan met je totum?), Nachtspel (Dit is heel apart, 2 avonden per week worden de kinderen met hun totumdieren in een doolhof gezet, waar ze moeten zien te "overleven". Elke keer ziet de omgeving er weer anders uit -zie het als een soort "lasergamen"-. Als de persoon "het niet overleeft" wordt hij "teruggezoomd" naar de ruimte waar hij zijn score kan zien. Hierna is de les voorbij)

Maandag;
Sport
Verdediging
Dinsdag;
Verdediging
Verzorging van Totums
Training
Avond: Nachtspel
Woensdag;
De hele dag vrij!
Donderdag:
Training
Verdediging
Sport
Vrijdag:
Verzorging van Totums
Sport
Avond: Nachtspel
Zaterdag:
Sport
Zondag:
De hele dag vrij!

(...)

everything, in time

Katherine - 18 - Fret > Momo
'Heel graag zelfs, anders zal ik je wel helpen herinneren,' lach ik en ik kijk hem terug aan. De punten van onze neuzen raken elkaar net en ik voel zijn warme adem.
'Ik..' Alsof we allebei aan hetzelfde denken komen onze gezichten nog dichter bij elkaar en voor ik het besef, kussen Liam en ik elkaar.

everything, in time

Liam Oliver Sanz

Voor ze wat zegt drukken onze lippen tegen elkaar. Het duurt niet lang ik denk een minuut maar we kussen toch echt.

Luke Charles Sanz

Ik open vermoeid mijn ogen door een geluid. Ik kijk naar het bed rechts maar dat is leeg. Dan draai ik me naar links. Ik kan een geschrokken schreeuw nog net binnen houden en kijk naar hoe Liam en Katherine dicht tegen elkaar aan liggen en kussen.

Katherine - 18 - Fret > Momo
Ik weet niet wat het precies is, maar Luke maakt overduidelijk een geluidje en direct laat ik Liam los. Betrapt. Beiden schieten we overeind.
'O God, Luke! Sorry, we, eh, ik dacht dat je sliep. Dit is niet wat lijkt!'

everything, in time

Luke Charles Sanz

'O God, Luke! Sorry, we, eh, ik dacht dat je sliep. Dit is niet wat lijkt!'
Liam schrikt zo dat hij uit het bed valt. 'Ohh dus je bent niet met mijn bloed eigen broer aan het zoenen dicht tegen elkaar in een ziekehuis bed?' Ik voel me veradden. Tuurlijk ik weet niets meer van ons maar waarom deden ze dit? Ik sla de dekens van me af en stap het bed uit. Gelukkig had ik gewoon mijn eigen kleren aan maar mijn witte shirt zag wel wat rood door het bloed van de operatie.

Katherine - 18 - Fret > Momo
Terwijl ik Liam overeind help blijf ik Luke aankijken.
'Nee, jawel, maar zo is het niet bedoeld. Ik kan het je uitleggen!' Zowel paniekerig als verbaasd kijk ik toe hoe hij zijn bed ui stapt, gelijk doe ik hetzelfde en pak zijn pols vast. 'Luke, waar ga je heen? Niet weglopen nu,' probeer ik om hem tegen te houden.

everything, in time

Luke Charles Sanz

Katherine grijpt mijn polsen vast. 'Luke, waar ga je heen? Niet weglopen nu,' 'Blijf van me af.' Sis ik en trek mijn armen los. Ik voel me trillerig maar weet niet of dat komt door de boosheid of door mijn conditie. Ik loop de deur uit over de gang.

Katherine - 18 - Fret > Momo
Ik twijfel, wat moet ik doen? Staanblijven of er toch achteraan? Ik kies voor het tweede en ren toch achter Luke aan.
'Luister nu naar me! Ik hou niet van Liam, niet zoals ik dat van jou doe. Maar hij was er voor me toen jij er niet kon zijn, het was een ongeluk. Luister je wel?' Jezus, wat kon hij hard lopen. 'Doe dit nu niet, je hebt dagenlang in bed gelegen. Waar ga je in godsnaam heen? Doe niet zo dom en kom mee terug.'

everything, in time

Luke Charles Sanz

'Doe dit nu niet, je hebt dagenlang in bed gelegen. Waar ga je in godsnaam heen? Doe niet zo dom en kom mee terug.' Een zuster die ik herken komt een kamer uit lopen ze gaat voor me staan en pakt mijn polsen. 'Wat doe je uit bed ga terug dit mag je nog helemaal niet doen.' Ze draait me boos om maar ziet dan de blik tussen mij en Katherine.

Katherine - 18 - Fret > Momo
Zodra de zuster onze blikken ziet, laat ze Luke los.
'Goed dan, tot hier en niet verder. En zo snel mogelijk weer terug naar bed jij.'
Luke kijkt me zo boos aan, dat ik nu niet eens meer iets durf te zeggen. Bang dat hij me, als ik één ding verkeerd zeg, zal slaan. Ik zou dan sowieso terugslaan, denk ik.
'Luke,' begin ik, nog steeds niet wetend wat ik moet zeggen. Het ergste is, dat ik de kus met Liam fijn vond en ondanks dat het niet eerlijk is tegenover Luke, heb ik er dus geen spijt van. 'Kom terug naar bed,' is het enige wat ik zeg.

everything, in time

Luke Charles Sanz

'Kom terug naar bed,' Ik zucht boos. 'Ik denk dat het tijd is dat je weg gaat Katherine.' Ik spreek haar naam boos uit en loop dan wat wankel teurg naar mijn kamer waar ik Liam met grote ogen naar me zie kijken.

Katherine - 18 - Fret > Momo
'Ik denk dat het tijd is dat je weggaat Katherine,' bam, de woorden hakken erin. Dat is niet eerlijk, waar moet ik heen? Ik kan onmogelijk lopen en het openbaar vervoer rijdt intussen al niet meer. Ik verman mezelf snel.
'Prima, wat jij wil.' Omdat het duidelijk is dat hij me niet meer wil zien, neem ik niet de moeite om mijn jas en schoenen nog te halen, maar loop zodra ik beneden ben, zo naar buiten. De sneeuw is ontieglijk koud aan mijn voeten en doodstil, alsof ik in shock ben, loop ik richting het einde van de straat. Morgen ben ik waarschijnlijk ziek, maar dat is mijn eigen stomme schuld.

everything, in time

Luke Charles Sanz

'Ga weg! ' roep ik boos en wordt door de zusters in bed geduwd. 'Brengen der naar school kunnen jullie lekket verder gaan. ' Liam zegt niets maar pakte alle spullen en rente achter haar aan. De zusteroverste verlaad mijn kamer en mu kan ik de tranen laten lopen. Ik druk mijn handen tegen mijn pijnlijke hoofd en laat geruisloze tranen. Waarom weet ik zeker ook niet precies. Het zou niets met me moeten doen toch?

Katherine - 18 - Fret > Momo
Het gevoel in mijn voeten is weg, sokken zijn bij lange na dus niet genoeg om de sneeuw te bestrijden. Een auto blijf naast me rijden en pas na een tijdje durf ik erin te kijken, het is Liam. Door het raam kijken we naar elkaar en niemand van ons zeg iets, toch stap ik uiteindelijk in. Mijn tanden klapperen en mijnhelenlichaam trilt, maar dit lijkt me niet het beste moment om om zijn warmte te vragen. Ik kijk Liam stilletjes aan. Hoe zou hij zich over de kus voelen? Zo fout was het toch niet wat we deden?

everything, in time

Liam

Ik ben blij als ze instapt zonder wat te zeggen mooi ik onze hadden over jaar heen. Het was niet goed van me haar te kussen. Wie de zien ook gestart was het was vreselijk tegenover Luke.

[ Batterij bijna leeg + oplader vergeten, dus ik ben hierna foetsie. Slaap lekker.<3 ]

Katherine - 18 - Fret > Momo
Pas als Liam de auto op school heeft geparkeerd, begin ik te praten.
'Technisch gezien hebben we niets fout gedaan, toch? Luke weet maar half wie ik ben en hij kan zich jet dus niet voorstellen dat hij een relatie heeft met mij en dus bestaat die relatie niet eens echt.' Ik zeg het meer tegen mezelf dan tegen Liam.
'Heb jij we spijt van?' vraag ik dan plotseling en blaas in mijn handen in een poging ze warm te krijgen.

everything, in time