• Het is al heel lang geleden sinds Bastian het vreemde boek The Never Ending Story gelezen heeft. Sinds hij volwassen is, is het voor hem onmogelijk om Fantasia nog te bezoeken, maar hij heeft zijn belofte aan de The Childlike Empress om Fantasia te redden niet opgegeven. Hij is een jonge, succesvolle schrijver en merkt op een dag dat de bladeren van zijn gepubliceerde boeken leeg zijn. Het Niets probeert opnieuw zijn geliefde Fantasia over te nemen. Bastian neemt de beslissing om een wel heel speciaal boek te schrijven, eentje dat zijn lezers naar Fantasia brengt zodra ze de eerste zin lezen...
    Hoe zorg jij dat Fantasia uit de klauwen van het allesoverheersende Niets blijft?
    En nog belangrijker; wie kan je vertrouwen?


    Rollen

    Mensen (die de boeken lezen en in Fantasia terechtkomen)
    - Cosette | Arion O'Leary
    - BlueOrbs | Dean James Sadler
    - Cybele | Elizabeth Josey Willows
    - Flounder | Evanna McGailynn
    - Swanson | Valeria Giverny Jae
    Tegenstanders van Het Niets (fantasiewezens in Fantasia)
    - Roosevelt | Destiny Hope, Elf
    - xMirrorman | Melodie, Centaur
    - HurtedHeart | Fay Valentina Rush, Half (Duistere) Engel
    - thePineapple | Mindra Redknapp, Kind van de lucht
    - xPadfoot | Minerva May Dawney, Meermin
    Voorstanders van Het Niets (fantasiewezens in Fantasia)
    - Cosette | Story, Waternimf
    - Mombasa | Laís Mineiro, Zeemeermin
    - xMirrorman | Devin, Griffioen
    - Swanson | Shantay Reine Tyssem, Nimf



    Regels:
    - Geen drieregelposts . Doe moeite om meerdere zinnen te schrijven, anders is het niet fijn.
    - Je mag tot 3 personages, maar je moet ze wel actief houden.
    - Ga elkaar niet uitschelden als er iets fout loopt, hou het aangenaam.
    - Gebruik geen personages uit The Neverending Story zelf, verzin zelf iets.
    - Wees creatief


    Het begin: de mensen hebben hun boek gekocht/gekregen. De wezens voelen dat er iets op til is. De mensen hoeven niet allemaal tegelijk naar Fantasia gezogen te worden.

    [ bericht aangepast op 9 april 2012 - 12:35 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Arion

    Zodra ik aan het lezen ben krijg ik een vreemd gevoel. Mijn benen beginnen te tintelen, alsof ze verdwijnen. Mijn ogen worden zwaar en ik word heel slaperig. Zonder dat ik het kan tegen houden vallen ze dicht. Met een schokje word ik wakker. Maar ik ben niet meer in mijn eigen zetel. Ik kijk verwilderd om me heen en zie dat ik op een open grasvlakte sta.
    "What the-? Waar ben ik?"
    Ik wandel een eindje maar zie geen spoor van leven.
    Droom ik?

    Story

    "Waar zijn de andere?" vraagt Laís dan.
    "Geen idee, voor zover ik weet zijn er geen andere waternimfen. En ik heb geen idee of de bosnimfen aan ons kant staan of aan die van de meeste Elven."
    Ik haal mijn schouders op en wil me omdraaien wanneer een zoete lucht mijn neusgaten binnendringt. Er verschijnt een lach op mijn gezicht en ik kijk op naar de meermin voor me.
    "Ze zijn er," zeg ik terwijl mijn handen in elkaar sla. "Als je me ooit nodig hebt, roep mijn naam dan in het water. Ik heet Story."


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Evanna

    Wanneer ik enkele pagina's ver zit, voel ik een soort kracht me het boek in trekken. Ik breng het boek dichter bij mijn gezicht en voel me wat wegzakken. Alsof ik net uren heb geslapen word ik wakker, en ik merk dat ik niet meer in het park ben. Ik sta net aan iets wat lijkt op water. Ik kijk verbaasd om me heen. Hier las ik net over. Wat is dit? Voorzichtig zet ik wat stappen dichter naar het water, en zie dat er mensen zijn. Mensen? Die een staart hebben? Waar ben ik in terecht gekomen?


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Laís.
    "Geen idee, voor zover ik weet zijn er geen andere waternimfen. En ik heb geen idee of de bosnimfen aan ons kant staan of aan die van de meeste Elven," Zegt de Nimf.
    Bij 'Elven' zucht ik diep.
    Elven, bah.
    "Ze zijn er," zegt de Nimf. "Als je me ooit nodig hebt, roep mijn naam dan in het water. Ik heet Story."
    Ik lach.
    "Zal ik doen," grijns ik naar Story.
    "Mensen," fluister ik zachtjes. Bij het woord alleen al krijg ik honger.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Dean

    Ik laat mijn vingers even over de kaft van het boek glijden en kijk dan even op de achterkant. "Een fantasie verhaal," murmelde ik zacht waarna ik de kaft omsloeg. De eerste twee bladeren die niks met het verhaal te maken hadden sloeg ik over. Bij het eerste hoofdstuk zakte ik onderuit in de zetel en begon het boek te lezen. In mijn gedachten kwamen de beelden tot leven als in een film.


    Take me to wonderland

    Elizabeth

    De eerste woorden, de eerste regels, ze slokken me direct op en vormen een beeld in mijn hoofd. Geboeid zak ik verder onderuit en raak het tijdsbesef kwijt. Het boek neemt me weg van mijn eigen wereld, letterlijk en figuurlijk. Geschrokken vlieg ik overeind en kijk verward om me heen. 'Huh?' bracht ik uit en wrijf even over mijn slapen heen. Waar is het boek gebleven? En waar ben ik? Volgens mij ging m'n fantasie met me aan de haal want een paar minuten geleden zat ik nog in mijn vensterbank en nu zat ik tegen een boom aangeleund. 'Okay, this is kinda weird..' mompel ik weer terwijl ik overeind ga staan en om me heen kijk of ik iets bekends zag.

    [ bericht aangepast op 4 feb 2012 - 22:56 ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Arion

    Wanneer ik me omdraai staat een meisje achter me.
    "Godver!"
    Ik schrik zo hard dat ik mezelf achteruit gooi en op de grond terecht kom. Ik krabbel zo snel mogelijk weer overeind en neem een defensieve houding aan terwijl ik het meisje argwanend aankijk.
    "Waar in godsnaam kom jij vandaan!"

    [ bericht aangepast op 4 feb 2012 - 23:27 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [ik ga slapen.]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [Slaapzacht ^^. Arion heeft het trouwens tegen Elizabeth.]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Elizabeth

    Vlak voor me zie ik een jongen staan, misschien wist hij wel waar we waren beland. Als hij zich omdraait vloekt hij en duidelijk hard geschrokken gooit hij zich naar achtere om vervolgens op de grond terecht te komen. 'S-sorry! Het was niet de bedoeling dat je zou schrikken,' zei ik tegen hem terwijl hij zo vlug mogelijk weer overeind komt en me met een argwanende blik aankijkt. 'Waar in godsnaam kom jij vandaan!' roept hij naar me. 'Ehm...' breng ik uit en probeer nogmaals te bedenken hoe ik hier beland was. 'Ik zou zeggen vanuit mijn vensterbank.. Denk ik? Tenminste, daar zat ik,' vervolg ik met een peinzende blik. 'Waar kom jij vandaan?' vraag ik hem dan.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Arion

    "S-sorry! Het was niet de bedoeling dat je zou schrikken. Ehm... Ik zou zeggen vanuit mijn vensterbank.. Denk ik? Tenminste, daar zat ik. Waar kom jij vandaan?"
    Ik ontspan een beetje wanneer ik merk dat ze net zo verloren is als ik. Ik hou echter mijn afstand en zeg een beetje emotieloos,
    "Uit de zetel." Ik kijk even om me heen, naar de grond. "Ik had een boek."


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Elizabeth

    Ik merkte dat hij iets ontspande maar wel enige afstand hield. 'Uit de zetel,' zei hij emotieloos en keek even om zich heen en naar de grond. 'Ik had een boek.'
    'Een boek.. ik was ook aan het lezen,' reageerde ik terug en beet even op mijn onderlip. 'Welk boek las je?' vroeg ik daarna, waarschijnlijk de meest stomme vraag die er was maar misschien hielp het iets.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Arion

    "Een boek... Ik was ook aan het lezen. Welk boek las je?"
    Ik zucht en probeer me de kaft voor ogen te halen. Er stond een draak op met de kop van een hond. Met een jongentje op zijn rug.
    "Falco, vliegen, vlucht,..." probeer ik even. "De vlucht van Falco," zeg ik dan. "En de auteur was Bastian Nogietsdatiknietmeerweet."


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Elizabeth

    Hij zuchtte even voordat hij antwoordde. 'Falco, vliegen, vlucht... De vlucht van Falco,' zegt hij waarop mijn wenkbrauwen licht omhoog gaan. Dat boek was ik ook aan het lezen! 'En de auteur was Bastian Nogietsdatiknietmeerweet,' vervolgde hij en ik knikte. 'Bastian Balthazar Boeckx, ik was hetzelfde boek aan het lezen,' reageerde ik en keek weer even om me heen. 'Maar dat zou nog niet verklaren waarom ik vanuit mijn vensterbank hier ben beland.'


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Mindra Redknapp
    Ik rende zo snel als de wind door de bossen met mijn lantaarn in mijn hand. Hij verspreidde een licht over het donkere pad. Ineens hoorde ik een oorverdovend gekraak. Geschrokken keek ik om. Het niets! Het niets verwoestte het pad achter me, ik moest rennen voor mijn leven! Ik rende zo snel als ik kon en al snel klonk er een harde knal wat betekende dat ik mijn snelste punt had bereikt. Mijn lantaarn schommelde onhandig in mijn hand. Zo rende ik een paar minuten door tot ik op een open veld kwam. Er stonden twee mensen op! Ik rende naar ze toe. Ze leken niet van hier te komen, waren het de krijgers waar moeder het over had gehad? Ik rende in elk geval snel naar ze toe. Ze moesten naar het paleis!


    Cookies!

    Destiny

    Ik loop het bos uit zo snel ik kan, wanneer ik een verschrikkelijk lawaai hoor. Ik kom uit op een veld en kijk met grote ogen achterom, en zie mijn lievelingsbomen allemaal verdwijnen. Ik doe nog enkele stappen achteruit en zie Mindra weglopen. Ik volg haar met mijn ogen en zie haar naar twee mensen lopen. Is het dan echt zo erg gesteld met Fantasia? Behendig loop ik haar achterna, en de wind door mijn haren doet me voor een keer niet goed voelen.
    "Het is tijd," zeg ik zacht tegen Mindra wanneer ik bij hen ben aangekomen.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.