[RPG] The Host |Part 3| - Speeltopics

Gebaseerd op het boek "The Host" van
Stephanie Meyer.

Zielen zijn buitenaardse wezens die naar
planeten gaan om deze over te nemen. Ze nemen
de lichamen van de inwoners van de planeet
over en leven daar dan in harmonie met elkaar.
De zielen zijn ook op aarde gekomen om beter
gebruik te maken van deze prachtige wereld. Er
zijn een paar mensen die het overleefd hebben
en zich verschuilen in een grote grot. Daar leven
ze samen van de dingen die ze nog hebben. Ze
gaan zo nu en dan naar buiten om vers voedsel
te stelen. Alles gaat om overleven. Natuurlijk
ontstaat er van alles als je constant op elkaars
lip zit. Haat, irritatie maar ook liefde en
vriendschap.

"Ignite, my love. Ignite."

Dean
'Ik zie wel hoe mooi je bent bij het altaar,' glimlachte ik en ik gaf Katherina een kus. 'Het maakt niet uit welke jurk je draagt. Je bent en blijft mooi.' Ik sloeg mijn armen om haar een en drukte haar dicht tegen me aan. 'Waar hadden Zoey en jij het eigenlijk over?'

Zoey
'Dat is je geraden,' zei ik lachend. Ik keek naar hoe James overeind kwam. 'Voorzichtig,' waarschuwde ik. Ik keek James een minuut aan en glimlachte toen. 'Voel je je nu wel goed genoegt voor een knuffel?' vroeg ik grijnzend.

"Ignite, my love. Ignite."

Katherina glimlachte en streek door zijn haren. "Over meisjesdingen." zei ze geheimzinnig.

"Het gaat prima. Ik kan wel een knuffel gebruiken." glimlachte James en bij boog zijn bovenlichaam naar Zoey toe en sloeg zijn armen om haar middel.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
'Je maakt me nieuwsgierig,' zei ik tegen Katherina. 'Wat is er zo geheim dat ik het niet mag weten?'

Zoey
Ik glimlachte toen ik zijn armen om me heen voelde en ging iets dichterbij zitten en sloeg mijn armen om zijn hals. Ik voelde me veilig bij James, op mijn gemak. Alsof hij me beschermde.
'Ga nooit meer weg, beloof je dat?' fluisterde ik in zijn oor.

"Ignite, my love. Ignite."

Dana
Ik pakte mijn tekenblok en begon te tekenen. Ik moest gewoon afleiding hebben. Na ongeveer een uur getekent te hebben besefte ik dat ik Jonathan had getekend. Maar dan ook echt elk detail precies uit gewerkt. Het spleetje tussen zijn tanden, zijn haar precies uitgewerkt op hoeveel lokken hij heeft. Ik keek er even na. Wat maakte het toch uit? Jonathan kwam niet zomaar mijn kamer binnen.

"Ignite, my love. Ignite."

Jonathan
Ik open mijn ogen, ik rek me uit. Ach het zal nog wel avond zijn ofzo?
Ik heb geen besef meer van de tijd, het boeit me ook niet.. Ik pak mijn boek, de foto van Dana valt eruit..
Toen het nog zo normaal was om buiten te leven zonder die rot zielen! Samen lachend op de schommel, mijn arm om haar schouder. Een kriebelende gevoel in mijn buik.. Dana die Dana.. Ik wordt er een beetje warm van binnen..

Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

Dana
Ik zette de laatste puntjes op die I van de tekening. Ik was er best trots op. Helaas zou ik hem nooit aan iemand kunnen laten zien. Dan zou ik moeten uitleggen waarom ik Jonathan had getekend. Ik zuchtte terwijl ik naar de tekening keek. Was ik maar nooit verliefd geworden.

"Ignite, my love. Ignite."

Ben zo weg, naar gala. Dus als ik opeens weg ben weten jullie why. Dan reageer ik vanavond pas weer.

"Ignite, my love. Ignite."

"Ik zal er altijd voor je zijn." glimlachte James en hij liet haar langzaam los en keek haar aan. "Dat beloof ik."

Katherina lachte. "Lig er maar niet wakker van. Het ging gewoon over jou en mij, en over dat Zoey ook maar snel een vriendje moet vinden."

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
'Zoey wilt een vriendje?' vroeg ik. Ik wist dat ik James had beloofd niet te helpen maar dit moest hij weten. 'Heeft ze al iemand op het oog?'

Zoey
'Ah,' zei ik en ik gaf hem nog een knuffel. 'Jij bent echt mijn aller beste vriend.' Ik keek hem grijnsend aan. 'Ik ben zo blij dat ik hier ben.' Ik glimlachte.

"Ignite, my love. Ignite."

"Nee niet echt." zei Katherina en ze keek hem aan. "Ze is heel kieskeurig, ze wil dat het perfect is."

James glimlachte terug. "En jij de mijne, ik heb je gemist meid."

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
'Wat zijn haar eisen? Er is vast wel een jongen.' Ik duimde in mijn gedachte voor James. Hij verdiende het echt. Ik keek vragend naar Katherina.

Zoey
Ik glimlachte. 'Ik jou ook,' zei ik. 'Ik dacht al die tijd dat je dood was,' gaf ik zacht toe. 'Je moet eens weten hoe opgelucht ik ben dat je dat niet bent.'

"Ignite, my love. Ignite."

Weten jullie btw nog een mooie naam voor een ziel?

"Ignite, my love. Ignite."

Hoi ;$

"Ignite, my love. Ignite."

"Waarschijnlijk net zo opgelucht als ik ben dat jij nog leeft." glimlachte James en hij keek haar aan. "Alles komt goed, met de overige mensen bouwen we een nieuw bestaan en ik ben blij dat jij daar deel van bent."

Katherina glimlachte. "Een beetje standaard dingetjes zoals ouder en groter, etc." zei ze en ze noemde de rest van de eisen op.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Zoey
'Ah,' zei ik. Ik gaf James een vriendschappelijke kus op zijn wang 'Snel beter worden. Dan kun je me rond leiden.' Ik lachte.

Dean
Met elke eis die Katherine vertelde werd mijn grijns groter. Toen ze eenmaal klaar was stond ik te grijnsen. Alle eisen van Zoey sloegen op James. Ik wist wel dat ze perfect voor elkaar waren.

"Ignite, my love. Ignite."