[RPG] The Host - Speeltopics

Gebaseerd op het boek "The Host" van Stephanie Meyer.

Zielen zijn buitenaardse wezens die naar planeten gaan om deze over te nemen. Ze nemen de lichamen van de inwoners van de planeet over en leven daar dan in harmonie met elkaar. De zielen zijn ook op aarde gekomen om beter gebruik te maken van deze prachtige wereld. Er zijn een paar mensen die het overleefd hebben en zich verschuilen in een grote grot. Daar leven ze samen van de dingen die ze nog hebben. Ze gaan zo nu en dan naar buiten om vers voedsel te stelen. Alles gaat om overleven. Natuurlijk ontstaat er van alles als je constant op elkaars lip zit. Haat, irritatie maar ook liefde en vriendschap.

Dubbelrol of meer mag, alleen dan ook graag een jongen!

Naam:
Leeftijd:
Innerlijk:
Uiterlijk:
Verhaal:
Extra:
Door:

[ bericht aangepast op 5 dec 2011 - 18:08 ]

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Katherina keek hem aan. "Maar waarom probeer je het dan te verbergen?" vroeg ze zacht. "Als je merkt dat het niet gaat moet je het echt zeggen he, kan je me dat beloven?"

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
Ik zuchtte. 'Ik wil gewoon niet dat jij je onnodig bezorgd gaat voelen. En ik ga je de walging besparen om er naar te kijken.' Ik had ze gezien, de wonden, in een spiegel. Het was afschuwelijk, walgelijk. Ik keek Katherina aan. 'Het is niet een of ander klein schaafwondje.' Ik ging op de grond staan en keek Katherina aan. 'Maak je nu maar geen zorgen.'

"Ignite, my love. Ignite."

"Om dat soort dingen maak ik me altijd zorgen, en zeker bij jou. Dat weet je toch." zei Katherina met een klein glimlachje. "Maar ik hou je in de gaten, als ik vind dat je er teveel last van hebt ga ik er zelf naar kijken, ik heb wel is vaker akelige wonden gezien." vervolgde ze streng maar op een liefhebbende manier.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
'Ja, maar als je dit ziet dan ren je gillend voor me weg.' Ik tilde haar op, negeerde de pijn en draaide haar rond. Daarna zet ik haar met alle twee de voeten op de grond. Ik sloeg mijn armen om haar heen en zoende haar.

[ bericht aangepast op 8 dec 2011 - 19:07 ]

"Ignite, my love. Ignite."

Katherina begreep dat dit het einde van de discussie was en ze sloeg haar armen om zijn hals en zoende hem zacht terug. Haar hart ging tekeer en de vlinders vlogen door haar buik, dit gevoel zou nooit meer stoppen, dat wist ze zeker. Na een tijdje stopte ze weer en ze keek hem aan. "Ik dacht dat we zouden gaan eten." zei ze.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
'Klopt,' zei ik en ik pakte haar hand beet. 'Maar als we opschieten kunnen we James uit zwaaien want die gaat zo op strooptocht. Die wilt vast ook weten dat je wakker bent.' Ik keek haar grijnzend aan. 'Kom.' En ik trok haar mee door de gangen.

"Ignite, my love. Ignite."

Katherina glimlachte vrolijk en ze liep een beetje mank met hem mee. Haar been deed nog een beetje pijn maar ze kon er op zich goed op staan. "Is James hier ook?" vroeg ze nieuwsgierig.

James was nog in de openbare zaal en hij at wat zodat hij goed klaar zou zijn,

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
'Hij heeft me zelfs geholpen om die worm uit je te halen.' Ik keek naar haar been. 'Gaat het?' Zonder op antwoord te wachten pakte ik onder haar knieën en tilde ik haar op. Ik keek haar glimlachend aan. 'Nu heb je hopelijk geen pijn meer?' En ik begon verder te lopen.

"Ignite, my love. Ignite."

Katherina keek hem lachend aan. "Je bent een schat." zei ze glimlachend en ze sloeg haar armen om zijn hals en keek naar hem terwijl hij liep. Ze merkte hoe lang het duurde. "Het is hier werkelijk gigantisch he?" vroeg ze verwonderd. "Ik ben blij dat je dit hebt kunnen vonden, het zal wel goed verscholen zitten lijkt me."

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
'Klopt, hier hoeven we niet bang te zijn omgevangen genomen te worden.' Ik liep de grote ruimte in en zag James staan. 'James!' riep ik. Ik liep naar hem toe en een meter voor hem zette ik Katherina neer. 'Kijk eens wie er weer is.' Ik glimlachte breed.

"Ignite, my love. Ignite."

james keek op en zag katherina. Het was gelukt. Hij omhelsde haar. 'welkom terug!' zei hij grijnzend.
Katherina glimlachte. 'ik hoorde dat je geholpen hebt. Bedankt' zei ze.
'graag gedaan.' zei james. 'dit is geweldig! We kunnen meer wormen meenemen en ze ook terugbrengen!'

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Ðean
'Het is niet zeker dat alle mensen er nog zijn,' zei ik tegen James. 'Sommige zijn al bezweken. Alleen de sterkste kunnen het doorstaan.' Trots sloeg ik mijn arm om die van Katherina.
'Wanneer ga je op strooptocht?'

"Ignite, my love. Ignite."

"Maar de sterkste kunnen we redden, we komen er vanzelf achter of ze sterk zijn of niet." zei James glimlachend. "We vertrekken over een uurtje als we compleet zijn."

Katherina legde haar hoofd tegen zijn schouder. Ze wilde alleen maar bij hem zijn. Hem aanraken. Weten dat het echt was.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
Ergens, diep van binnen, bedachte ik me dat ik wel mee kon gaan. Ik was fit genoeg. Maar toen keek ik naar Katherina.
'Succes,' zei ik tegen hem. 'Blijf leven.' Ik glimlachte naar hem. 'Het lukt je wel. Zou je er trouwens op bezwaar hebben als Katherina bij mij op de kamer in trekt?'

"Ignite, my love. Ignite."

James grijnsde. "Daar had ik al op geregeld. Er staat zelfs al een extra matras voor haar klaar. We hebben namelijk niet eindeloos veel kamers dus ik ging er al vanuit dat jullie samen wilde slapen." zei James.

Katherina glimlachte. "Bedankt James." zei ze stralend.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow