• Sorry als het onduidelijk is, ik snap t zelf ook niet.

    Gister was ik met mn vriendje aan het smsen en opeens begon hij raar te doen. Dus ik vroeg wat er was. Bleekbaar zei ik iets wat hem terug deed denken aan 2/3 jaar terug. ''Ik weet niet wat ik voel'' ''ik was een beetje boos op je, maar ik kan niet boos op je zijn'' ''niet boos.. gewoon.. denkend'' is wat hij zei. Ik vroeg wat ik verkeerd zei, wilt hij niet zeggen. Vanaf toen begon hij alleen maar met ''schatje er is niks, maak je geen zorgen om mij, ga lekker slapen'' (was onderhand al half 2). En ik heb nu dus echt een tering groot schuldgevoel, ik ga er kapot aan. Ik sliep slecht, ik heb al de hele dag barstende hoofdpijn. Hij zei, ''ik vertel het je nog wel, is te lang voor mobiel gesprek''

    normaal na school als we op msn zijn zegt ie meteen heeeey enzo. Vandaag.. niks. Ik wachten.. dus toen net een uur geleden ofzo begon ik maar met ''je bent boos op me he''. Nee, zei hij. Nu zit hij nog steeds vol te houden dat er niks is. en nu legt hij ook niks meer uit, hij ontwijkt vragen, negeert het en weet ik veel.

    Wat moet ik doen, hij wilt niks zeggen. Ik ga kapot hier aan dit schuld gevoel..

    EDIT: ''En je negeert het...'' (hij zei niks meer).. en nu zegt hij opeens ''Ik ga''.

    [ bericht aangepast op 15 nov 2011 - 19:57 ]


    I live for the applause, you will die for it.

    Ik herken het gevoel. Als er niets aan de hand is zou ik er ook niets meer achter gaan zoeken als ik jou was.


    26 - 02 - '16

    Zeg tegen hem wat je hier zei.
    Dat je aan de wanhoop eronder doorgaat.


    You don't run, not when you're with us. You stand your ground and fight.

    Ik denk zeker niet dat er iets is door jou maar er is duidelijk iets aan de hand. Zeur er niet om, misschien is hij er nog niet klaar voor om het te vertellen, gun hem die tijd. Probeer de draad met hem weer op te pakken zoals het was.


    Your make-up is terrible

    Ik zou m'n wenkbrauw ophalen en 'm verder laten als ie niet normaal kan doen. Jij kan toch ook niet ruiken wat hem dwars zit. What the fuck. Je hoeft geen schuldgevoel hebben om iets wat zijn probleem is en niet 't jouwe.


    No growth of the heart is ever a waste

    Misschien is het beter om het nu te laten rusten en met hem proberen te praten als je bij hem bent? In het echt gaat dat allemaal veel beter en vlotter. Het heeft nu toch geen zin om er op door te gaan, want hij wil het duidelijk niet vertellen. Ik zou ook van alles beginnen denken, maar je moet je er nu gewoon gaan over zetten. De tijd dat hij het jou vertelt, komt nog wel


    Stop being afraid of what could go wrong and start being positive about what could go right

    C18 schreef:
    Ik zou m'n wenkbrauw ophalen en 'm verder laten als ie niet normaal kan doen. Jij kan toch ook niet ruiken wat hem dwars zit. What the fuck. Je hoeft geen schuldgevoel hebben om iets wat zijn probleem is en niet 't jouwe.


    Amen.


    A friend is one who believes in you when you have ceased to believe in yourself.

    OH WHAT THE HELL MEN
    Ik zeg ''Sorry ik zit je hier bijna te dwingen iets te vertellen, (naam) het spijt me''
    en hij gaat ineens offline.

    Nee, nou voel ik me pas lekker...


    I live for the applause, you will die for it.

    C18 schreef:
    Ik zou m'n wenkbrauw ophalen en 'm verder laten als ie niet normaal kan doen. Jij kan toch ook niet ruiken wat hem dwars zit. What the fuck. Je hoeft geen schuldgevoel hebben om iets wat zijn probleem is en niet 't jouwe.


    ^^ Dit.

    Maar probeer 't anders even te laten rusten en vraag het later nog eens? Misschien weet hij zelf ook nog even niet hoe er mee om te gaan?

    [ bericht aangepast op 15 nov 2011 - 20:11 ]


    Het is niet ongewoon dat mensen hun hele leven wachten met beginnen te leven. - Eckhart Tolle

    Het laten rusten:
    Ja, dit heb ik vanaf vannacht half 2 tot ong 7 uur vanavond gedaan. En alleen toen ging ik de hele morgen en middag al kapot.

    Ik kan er niet tegen dat ik nu niet meer tegen hem durf te praten omdat ik bang ben dat ik hem irriteer. Dat als ik niks meer zeg, hij ook niks zegt en we maybe dagen niet meer praten. Ik voel me echt ontzettend klote.
    Ik kan het niet laten rusten omdat ik nu niks weet, ik heb dit veroorzaakt terwijl ik niet snap hoe en wat..


    I live for the applause, you will die for it.

    Hound schreef:
    OH WHAT THE HELL MEN
    Ik zeg ''Sorry ik zit je hier bijna te dwingen iets te vertellen, (naam) het spijt me''
    en hij gaat ineens offline.

    Nee, nou voel ik me pas lekker...


    Waarom neem je nog de moeite? Als hij zich zo gedraagt... hij moet zelf maar z'n excuses aanbieden. Hij laat jou achter met zo'n 'raadsel'. & jij moet je sws níet schuldig voelen.


    A friend is one who believes in you when you have ceased to believe in yourself.

    Bel hem anders een keer? Of ga langs?


    Aye, brother! 4 8 15 16 23 42

    Als hij het kwijt wil zegt hij het vanzelf wel. Laat hem rusten, anders wordt hij alleen maar gek van je is-er-iets gedrag.


    "Your life. Your choice. Think about what you want."

    Er een schuldgevoel over hebben is echt onzin, want jij kan er waarschijnlijk niets aan doen. Gewoon afwachten tot hij iets laat weten.


    Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.