• Het begon allemaal met Lititia Dion, de zorgzaamste elf van de rare wereld Erakulus, en Cedric Dion, haar man. Op een dag was ze op aarde, en daar vond ze de twee meisjes Filia en Morwen. Lititia had elvenstof bij, en liet dat op de twee meisjes vallen. Vrijwel meteen veranderden ze in elfen, net zoals Lititia. Ze nam ze mee, terug naar Erakulus, waar door verschillende heksen, trollen, geesten en vampiers een oorlog was ontstaan. Jaren later is die oorlog nog steeds bezig. Lititia heeft toen bondgenootschappen met verschillende ‘stammen’ gesloten. Na twee jaar was de oorlog opgehouden, maar nu smeden die heksen, trollen, geesten en vampiers nog steeds plannen om deze wereld te vernietigen.



    Jullie hebben de regels waarschijnlijk al gelezen. Zo niet: Je kan die vinden bij de Rollenlijst. Zo ja: lees verder.
    Hier kom je in de RPG, dus je gaat In Character. Zoals je hebt gezien: Groen is altijd zachtaardig en behulpzaam. Grijs is middelmatig, en zou gewonden echt niet helpen. Rood is dat je altijd iedereen afsnauwt en niemand mag. Zet dat alsjeblieft boven je naam, de kleur, aub.
    Als je on-topic gaat, moet je het [tussen haakjes] zetten. Zo dus (:.
    Ik begin wel.


    iUser - Lititia Dion.
    iUser - Margriet Miranli, de koninklijke postelf. 2de x.
    BleuEyesGirl – Filia Dion.
    LightUp – Luna Liakasc.
    SuperCookie – Kate Simal.
    Leave – Morwen Dion.
    SuperCookie - Shanti Omsag.

    Leave – Nimf, Séryl. 2de x.
    TheDirection – Elf, Liam.
    MustacheMe - Fee, Lazza.
    MustacheMe - Fee, Mint. 2de x.

    Trouwens: Niemand anders dan ík mag een Fantasy RPG topic aanmaken zonder mijn toestemming, anders raakt het allemaal in de war.


    Lititia Dion
    Ik vloog vrolijk met mijn paars-blauwe vleugels naar mijn huis, een boom, waar Cedric, Morwen en Filia volgensmij waren. Ik landde voor de deur, maakte die open en liep naar binnen. Achter me zweefde de deur dicht, en ik keek rond of ik Morwen of Filia zag.

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 30 okt 2011 - 21:15 ]


    I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

    Lititia
    'Ik ben Lititia Dion, de meest bekendste elf uit Erakulus,' lachte ik. Ik steek mijn hand vrolijk uit, maar dan heb ik opeens een gevoel dat Morwen en Maddi hier wergens waren..


    I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

    [Heleuw ^-^]

    Séryl
    Ze keek op naar een jongen die naar haar toe liep. Het was duidelijk geen Elf of Fee, gezien zijn gebrek aan vleugels. Een geïnteresseerde glimlach speelde met haar lippen, terwijl ze een hand door haar lokken haalde. Ze sloeg haar benen over elkaar en ging wat rechter op zitten. De jongen was een vampier. En toch wel een heel leuke vampier. Ze had hem eerder bij haar zusters gezien. Wat wilde hij van haar? Ach, eigenlijk kon het haar niets schelen. Hij was leuk, gevaarlijk en trok de aandacht. Alles wat ze nodig had voor perfectie.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    [Ben ondertussen wel bezig met huiswerk (:]

    Ylian
    Ik negeerde de blikken van bozige Elfen, en richtte me op het aantrekkelijke Nimfje op het podium. Zij had dus zo mooi gezongen. Ik hield mijn hoofd wat schuin en knipoogte naar een andere Nimf. De muziek speelde door terwijl de meeste andere gasten ook weer begonnen te dansen. Nonchalant plaatste ik mezelf een stukje van het meisje af op het podium. ''Wat doet zo'n mooie meid hier zo alleen?'' Ik grijnsde schuin. Één van mijn vele trucjes, en vaste openingszin.

    [ bericht aangepast op 30 okt 2011 - 14:59 ]


    • Come as you are.

    - Mint
    Ik knik en glimlach naar haar. Ik zucht licht en zou willen dat Lazza hier nu was om de stilte te verbreken. 'Nou... ik ga maar weer eens.' Zeg ik en draai me om lopend naar mijn boomhut.


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    [Nevermind ik heb geduld ^^]

    Séryl
    Ze trok één wenkbrauw op, en glimlachte toen wat minachtend. ‘‘Ik wacht op vermaak, iets dat tegenwoordig duidelijk ver te zoeken is.’’ Ze bekeek haar groengelakte nagels, en grijnsde om de verwarring, en ook uidagendheid die ze hem had toegespeeld. Hij was het vast niet gewend om als vampier een halve afwijzing te krijgen. Maar ach, ze was hard to get. Want ze was immers nog altijd Séryl. Het meisje met de kobaltblauwe ogen, het meisje met de gouden stem. Arrogant en moeilijk, dat ook.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    ~ Lazza
    Ik grijns en zwaai naar mijn broer als hij naar mij zwaait. Ik zucht en eet mijn Muffin op. Ik werp nog een laatste blik naar buiten en kleed me dan uit. Ik stap onder de douche en kleed me vervolgens om in een kort groen jurkje dat strak om mijn taille klemt. Ik glimlach en maak me lichtjes op, dan wandel ik naar buiten genietend van de vrolijke muziek.


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Liam

    Ik keek op toen ik Kate aan zag komen vliegen. Ik streek neer op een tak en wachten tot zij geland was. "Hey." Zei ik en glimlachte naar haar terwijl ze vanonder haar lange wimpers naar me keek. Ze was prachtig.

    ~ Lazza
    Het liedje neuriënd vloog ik de dansende menigte door naar de linker kant van het podium. Ik keek om me heen of ik een leuke fee of elf om een praatje mee te maken kon vinden, maar tot mijn spijt was diegene of in gesprek of totaal onaantrekkelijk. Ik zucht en frunnik aan mijn jurkje. Ik ga aan de kant van de openplek zitten en pluk wat madeliefjes. Ik rijg er een krans van en zet hem op mijn hoofd. Ik zucht en kijk naar de wezens die plezier hebben.


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Kate
    Ik zuchtte hij is nog steeds perfect, ook al had ik me voor gehouden om gewoon met hem om te gaan, ik keek naar hem. Hij keek ook naar mij,
    waarom zou iemand je zo aandachtig bekijken als hij je niet eens leuk vond?
    Moest ik me er bij neerleggen?
    'Hey' zei ik terug. Ik toverde een klein glimlachje op mijn gezicht, maar dat verhulde niet mijn droevige blik.

    Liam
    Ik glimlachte ook niet wetend wat anders te doen. "Hoe is het met je?" Vroeg ik om de ijzige stilte te verbreken die nu heersde. Ik was nog lang niet moe en wilde eigenlijk wel de buurt even verkennen.

    Kate
    'O, zijn gangetje,' zei ik, 'En met jou?'
    'Goed hoor.'
    Ik draaide mijn ogen zodat ik niet meer naar zijn gezicht keek maar naar de bomen naast hem.
    Ik zuchtte duidelijk hoorbaar.
    En hij merkte het want hij ging er ongemakkelijker bijstaan.
    Ineens kon ik hem niet meer uitstaan.
    'Wat is toch jou probleem?! Je kijkt naar me alsof ik super mooi ben, alsof je verliefd bent, en je maakt me helemaal gek, waarom?!' de laatste waarom gilde ik bijna, alles wat ik boos zei klonk nog steeds alsof ik bijna zong, ik kreeg tranen in mijn ogen, huilen kende ik niet.

    Liam

    'Wat is toch jou probleem?! Je kijkt naar me alsof ik super mooi ben, alsof je verliefd bent, en je maakt me helemaal gek, waarom?!' Ze gilt naar me en ik val bijna om. "Kate?" Ik probeer haar aan te kijken. Ik zie tranen in haar ogen. "Kate ik kijk naar je omdat ik je mooi en lief vind maar om verliefd te zijn moet je elkaar toch eerste beter kennen?" Vraag ik zachtjes. "Ik vind je echt heel leuk." Voeg ik daar aan toe.

    Kate
    Ik keek hem met betraande ogen heel ongelovig aan.
    'Maar je voelt dat toch meteen, liefde op het eerste gezicht?' fluister ik.
    Ik keek naar hem, mijn ogen nog steeds betraand, ineens was ik geen perfecte nimf meer, ineens voelde ik me net een klein meisje.
    Waarom weet ik niet. Ik keek naar de grond , zijn blik brandde in mijn huid.

    Liam
    'Maar je voelt dat toch meteen, liefde op het eerste gezicht?' Ze had daar wel een punt. Toen ik haar zag voelde ik wel gelijk een klik een contectie iets waardoor ik wist dat ze anders was. Ze keek naar de grond. Ik sloeg mijn armen om haar heen en drukte haar tegen me aan terwijl haar tranen mijn shirt nat maakte. Het kon me niets schelen ik voelde me vreselijk dat ik haar aan het huilen had gemaakt.

    Kate
    Ik huilde op een melodieuze manier, ik had nog nooit gehuild.
    Vroeger had mijn moeder altijd gezegt dat het ongemanierd was om te huilen.
    Maar ik huilde, en ik maakte zijn hele shirt nat.
    Ik raakte alleen maar verwarder, als hij me niet leuk vond, waarom stond ik dan nu tegen hem aan.
    Ik maakte mijn gezicht los van zijn shirt en keek omhoog recht in zijn prachtige ogen.