Ik heb vannacht zo vreemd gedroomd ... Terwijl het eigenlijk ook weer heel erg logisch is. :')
Ik droomde dus dat mijn ogen naar binnen gekeerd werden en ik blind werd voor wat er nog buiten mijn eigen gedachten om gebeurde. Het enige wat ze nog konden zien waren woorden en zinnen, waarin ik ook heel veel dingen van bekende en nieuwe inspiratie voorbij zag komen, in een compleet veranderde wereld. Volgens mij gewoon een verwerking van hoe belangrijk het hebben van inspiratie is voor me, of om aan te tonen hoeveel er nog zit en hoeveel mijn "ogen" daarmee bezig zijn. Whatever. Echt zo vaag, maar tegelijkertijd, zoals ik al zei, weer zo duidelijk. :')
Nog meer mensen die zulke vage dromen hebben, maar die ze toch herkennen als een deel van henzelf?
Bloedspetters besmeuren de muren van de ruïnes, van iets wat men ooit een beschaving noemde maar al lang is vernietigt.
