Ik ging naar de Marskramer vanmiddag, en er was één werknemer in de winkel aanwezig en ik was de enige klant. Die werknemer was een jongen van rond de 17 en hij was best knap, al had hij wat veel gel in zijn haar. Vanaf dat ik binnenkwam keek hij naar me en toen ik met een mooi dienblad als cadeautje voor mijn moeder naar de kassa liep, liep hij meteen naar de kassa om mij te bedienen en hij werd knalrood :') Hij praatte echt heel snel tegen me en vroeg of het een cadeautje was en of hij het in moest pakken, en toen zei ik van wel terwijl ik lief naar hem glimlachte (dat doe ik altijd tegen cassières), en met trillende handen begon hij dat dienblad in te pakken waardoor het nu eigenlijk een beetje verpest is maar ja. Ik vroeg hem wat er aan de hand was dat hij zo trilde en weet je wat hij toen zei?
'Ik weet dat het heel dom klinkt, maar eigenlijk zit ik al vanaf dat je binnenkomt te twijfelen of ik je mee uit moet vragen of niet.'
Ik moest giechelen en blozen en ik zei dat hij me best mee uit mocht vragen. Ik wist gewoon echt even niet wat ik anders moest zeggen. Toen vroeg hij mijn naam en vertelde hij dat hij Twan heet, en hij heeft me zijn nummer gegeven en zei dat ik hem maar moest smsen zodat hij mijn nummer zou weten en dan kon hij me een keer bellen.
Nou heb ik dus het nummer van ene Twan in mijn telefoon staan, en ik heb geen idee wat ik nu moet doen :')
Is dat niet heel raar dat een werknemer van een winkel zomaar een wildvreemd meisje mee uitvraagt? En zal ik hem nu smsen of niet?
Ik heb btw al een vriend met wie ik helemaal happy ben.
[ bericht aangepast op 29 aug 2011 - 16:08 ]
This is the part of me, that you're never ever gonna take away from me.
