• Ik heb het perfecte einde voor mijn storie geschreven en ik heb het idee al helemaal in m'n hoofd. Maar nu moet ik het begin dus schrijven en lukt dat niet, want ik wil het niet verpesten omdat ik niets weet dat goed genoeg is.
    Dat haat ik zo :/ Hebben jullie dat ook wel eens en wat doen jullie dan?


    Be here, be alive, and be the means to a worthwhile end. Head down, chin up, eyes on the horizon. Don’t blow it.

    Heb ik ook. En dan ga ik het toch schrijven en achteraf verbeteren of zo laten staan als het toch beter uitgepakt is dan gedacht.


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    Dat heb ik ook altijd ;d


    Has no one told you she's not breathing?

    Dat heb ik ook wel eens, ja. Ik schrijf dan gewoon wat, en dan lees ik het later nog eens door. En dat doe ik soms meerdere keren, en dan voeg ik gewoon steeds dingen aan toe enzo, tot ik er tevreden over ben. (:

    heb ik ook, en ikbegin gewoon van waar ik wel weet hoe ik het moetdoen.
    Of ik schrijf het gewoon een paar keer. Of verander de zinnen de hele tijd.


    Food.

    Gek worden, nee, grapje. Ik probeer dan in grote lijnen op te schrijven hoe ik het wil en ik schrijf op wat er wel al goed aan is. De delen daar tussen vul ik dan op en dan breng ik de nodige verbeteringen aan en dan is het vaak wel oké.
    Succes ermee!


    “Love is a contradiction.”