• Vroeger had ik regelmatig last van woedde aanvallen, die ik inmiddels tebaas ben. Maar de laatste tijd haalt iedereen in huis het bloed onder mijn nagels vandaan. Ik moet me wel in hún standpunt verplaatsen, maar naar hoe ik me voel word niet gekeken. En ik mag niets terug zeggen, want anders gaat er vanalles weer niet door.
    Ik ben echt in staat om ze een flinke mep te geven.

    Hoe gaan jullie om met agressie? En hoe onderdrukken jullie het?
    In een kussen oid slaan helpt bij mij niet.


    Let it come and let it be

    Ik zal maar niet zeggen wat ik dan doe :X

    Ik heb nooit last van zulke extreme emoties, tot s'nachts eigenlijk, maakt niet uit wat er in mijn omgeving gebeurt.. En je moet sowieso geen advies van mij aannemen :'D

    Als ik boos ben negeer ik gewoon de mensen waarop ik kwaad ben. (:


    If we had not a soul, music would have created it.

    Ik kan echt heel erg boos wordne en dan ga ik alles en dan ook echt ales wat me dwars zit van hier tot Tokio op papier zetten en dan een potje erbij huilen en dan als alles eruit is naar buiten met mijn oortjes in en dan naar mijn lievelingspark en elke persoon, dier of wat dan ook negeeren en als er iemand praat helemaal uitschelden en dan weer huilen.. En als alles eruit is probeer ik te klameren en ff wat water drinken.

    Ik ram altijd keihard tegen de muur aan. En dat dan niet een keer, maar gewoon meerdere keren. Gewoon lekker hard tot mijn knokkels het niet meer leuk vinden (bloos)


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Raveleijn schreef:
    Ik heb een kort lontje en ben heel agressief, als ik héél boos ben en ik mag diegene niet slaan, bijvoorbeeld mijn ouders, dan ga ik naar mn kamer en zet muziek op, pak mijn tablet erbij, en ga zitten tekenen, nogal ruige dingen. Maar het helpt wel.

    Oh ja, die ongeschreven regel hanteer ik ook: geen ouders slaan. De ellende is alleen wel dat m'n moeder 9/10 keer verantwoordelijk is voor zo'n aanval :']
    En zeg zelf, je bent behoorlijk ziek als je je dochter met een mes gaat staan bedreigen. Maar ja, ik dwaal af.


    No growth of the heart is ever a waste

    C18 schreef:
    (...)
    En zeg zelf, je bent behoorlijk ziek als je je dochter met een mes gaat staan bedreigen. Maar ja, ik dwaal af.


    Wow...


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Door mijn agressie ben ik bijna twee keer naar een kliniek gestuurd. Ik kan nog niet omgaan met mijn agressie, want de therapie begint dinsdag pas.


    Ik ben gemeen xoxo

    Geen idee, ik heb daar eigenlijk ook last van... Ik kan mezelf ook niet beheersen en ben meestal gestresst. (cat)


    Without You: No Love, No happiness, No Laughing..In Short: No Life!

    I troll <3


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Oohja, ik onderdruk het door bv. Slipknot te luisteren en door haat gedichten te schrijven zoals Insanity.


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Als het om iets ergs gaat wat me kwetst begin ik gewoon te huilen, en anders ga ik naar mijn kamer , zet muziek op en begin gewoon supperhard mee te zingen en dat helpt wel (:
    of buiten een eindje gaan lopen kan ook nog wel helpen (:


    I'm in love with cities I've never been to and people I never met.

    Soundeffect schreef:
    Ik heb dat niet zo extreem, maar als het wel eens een keer zo is, dan ga ik naar mijn kamer, zet ik keihard mijn muziek op en sluit ik me even helemaal af van de omgeving om me heen. Want slaan in kussens en gooien met dingen en zo werkt bij mij ook niet. Muziek wel. Dat kan me altijd kalmeren :')


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Ik sloeg altijd met m'n hoofd tegen de muur, maar doe dat maar niet :')


    Gradually, then suddenly..

    Ik ren naar mn kamer en ren een paar keer door de gang ga naar mn kamer gooi met alles wat ik tegenkom ga hard muziek luisteren ga keihard huilen en dan ben ik meestal moe en ga op mn bed liggen om na een Paar minuten weer normaal te zijn


    Enjoy the little things of life, one day you look back and realize they were the big thing