• Thriller # Onbekende personen # Romantiek



    Proloog

    'Dwing me niet je pijn te doen, Riona.’ Zijn stem klonk dreigend, maar desondanks ook liefhebbend waarschuwend. In het openbaar zou hij het nooit laten blijken, maar ze was zijn favoriete meisje die hij voor de rest van zijn leven aan zijn zijde wou hebben. En juist daarom probeerde hij haar nu te overtuigen haar benen voor hem te spreiden.
    ‘Laat me dan eerst bij mijn baby.’ Koppig staarde ze hem aan. Ze zou niet toegeven aan zijn verlangens als zij haar zin niet kreeg. Nog geen jaar geleden had ze Conner een meisje gebaard, maar sinds de dag van de geboorte had ze Bellona niet meer te zien gekregen. Conner weigerde zelfs haar wens om haar kind zelf te zogen.
    ‘Je weet hoe ik daarover denk.’ Zijn stem klonk plots erg kil, het volgende moment duwde hij haar benen uit elkaar. Gillend probeerde ze zich uit zijn greep te rukken, maar hij was veel te sterk voor haar. (...)




    Hoofdstuk 1
    Hoofdstuk 2



    De man moet worden getraind voor de oorlog
    en de vrouw voor de ontspanning van de strijder.

    [ bericht aangepast op 12 aug 2011 - 15:56 ]

    DirtyGame schreef:
    (...)

    Ik vergroot sowieso de personages wat uit, maar dat doet iedere schrijver normaal wel, juist zodat de lezers erin kunnen meegaan. Ze moeten natuurlijk ook wel geloofwaardig blijven, daarom steek ik er altijd bewust een stuk van mezelf in. Ik ben iemand die plots van stemming kan wisselen, of gewoon van gedacht. Dat kan heel wit-zwart zijn in mijn geval, en dat vinden mijn lezertjes ook terug in mijn verhalen.
    The Sadist Nation is niet echt een realistisch verhaal, omdat ik beslist heb het in een andere tijd te laten afspelen, waarin alles anders is. Mede daardoor vind ik het zelf een gok hoe het hoofdpersonage reageert op alle gebeurtenissen, maar ik laat m'n fantasie de vrije loop (:

    Als je al een stuk gelezen hebt, wat vond je ervan?

    Hey! Ik had gisterenavond een deel gelezen, en ik vond het écht heel mooi geschreven. Je hebt een heel dynamische schrijfstijl en het leest ook vlot en kleurrijk.
    Wat ik wel een beetje storend vond was dat de hoofdpersoon eerst dòòdsbang was toen ze in de kast verstopt zat en toen ze Conner ontmoette begon ze moppen te tappen en wilde ze zich naar hem toedraaien op het paard. En toen zag ze haar moeder halfdood en vreselijk misbruikt! Als het aan mij lag dan had ik ze met het laatste van mijn krachten allemaal zòveel pijn gedaan, ik zou ze gewoon kapot hebben gemaakt, of tenminste dénken dat ik ze schade heb aangericht, dan zou het me tenminste wat rust geven. Maar wat zij doet, in plaats van haar dierlijk instinct te gebruiken, is hem omhelzen...
    En op sommige momenten gedraagt ze zich ook te speels. Ik vind het best ontoepasselijk voor de omstandigheden rondom het verhaal. Toen ze op zijn achterste sloeg!? Ik zat daar echt van: "whuuuuuuut?!!!" Hahaha.
    Ik heb wel nog niet zoveel delen gelezen, en het ziet me wel een verhaal uit waar ik me op zou abonneren ongeacht al die dingen die ik net gezegd heb (ik abonneer me op héél weinig verhalen).
    Maar ik moet zien dat ik al die delen die je al geschreven hebt eerst lees, dan abonneer ik me pas, anders heb ik er toch niks aan. ^^
    Het kan natuurlijk ook zijn dat ze gewoon al in een andere tijdperk leven waarin het normààl is om zich zo recessief te gedragen, maar haar moeder wilde haar beschermen, dus waarom zij niet? Waarom niet zo ijverig, bedoel ik dan. (:
    Maar ik vond het wel een goed verhaal hoor, daar niet van. (:

    [ bericht aangepast op 31 okt 2011 - 10:47 ]


    Where there is a sea there are pirates...

    Captain schreef:
    (...)
    Hey! Ik had gisterenavond een deel gelezen, en ik vond het écht heel mooi geschreven. Je hebt een heel dynamische schrijfstijl en het leest ook vlot en kleurrijk.
    Wat ik wel een beetje storend vond was dat de hoofdpersoon eerst dòòdsbang was toen ze in de kast verstopt zat en toen ze Conner ontmoette begon ze moppen te tappen en wilde ze zich naar hem toedraaien op het paard. En toen zag ze haar moeder halfdood en vreselijk misbruikt! Als het aan mij lag dan had ik ze met het laatste van mijn krachten allemaal zòveel pijn gedaan, ik zou ze gewoon kapot hebben gemaakt, of tenminste dénken dat ik ze schade heb aangericht, dan zou het me tenminste wat rust geven. Maar wat zij doet, in plaats van haar dierlijk instinct te gebruiken, is hem omhelzen...
    En op sommige momenten gedraagt ze zich ook te speels. Ik vind het best ontoepasselijk voor de omstandigheden rondom het verhaal. Toen ze op zijn achterste sloeg!? Ik zat daar echt van: "whuuuuuuut?!!!" Hahaha.
    Ik heb wel nog niet zoveel delen gelezen, en het ziet me wel een verhaal uit waar ik me op zou abonneren ongeacht al die dingen die ik net gezegd heb (ik abonneer me op héél weinig verhalen).
    Maar ik moet zien dat ik al die delen die je al geschreven hebt eerst lees, dan abonneer ik me pas, anders heb ik er toch niks aan. ^^
    Het kan natuurlijk ook zijn dat ze gewoon al in een andere tijdperk leven waarin het normààl is om zich zo recessief te gedragen, maar haar moeder wilde haar beschermen, dus waarom zij niet? Waarom niet zo ijverig, bedoel ik dan. (:
    Maar ik vond het wel een goed verhaal hoor, daar niet van. (:


    Wow, van een reactie gesproken ^^
    Ik ben blij dat er eindelijk iemand alles zo eens op een rijtje zet, want zo'n feedback kan ik best gebruiken. Het is nu te laat om alles aan te passen, dat wel. Het verhaal krijgt echter een bepaalde wending, en ik voel zelf ook aan dat ik mijn personages beter leer kennen, ook hun wereldje dat ik nota bene zelf verzonnen heb. Toch, ja... Groei ik er als schrijfster in mee.
    Ik heb onlangs een boek gekocht van mijn eigen favoriete schrijfster die haar tips vrijgeeft, en zij raadt voor het schrijven een soort van profiel per belangrijk personage te maken, zodat je hem of haar onmiddellijk goed leert kennen. In de toekomst ga ik me daar wrs wat meer mee bezighouden (:
    Bedankt voor al je feedback en hopelijk heb je nog veel plezier aan het verhaal (flower)