DirtyGame schreef:
(...)
Ik vergroot sowieso de personages wat uit, maar dat doet iedere schrijver normaal wel, juist zodat de lezers erin kunnen meegaan. Ze moeten natuurlijk ook wel geloofwaardig blijven, daarom steek ik er altijd bewust een stuk van mezelf in. Ik ben iemand die plots van stemming kan wisselen, of gewoon van gedacht. Dat kan heel wit-zwart zijn in mijn geval, en dat vinden mijn lezertjes ook terug in mijn verhalen.
The Sadist Nation is niet echt een realistisch verhaal, omdat ik beslist heb het in een andere tijd te laten afspelen, waarin alles anders is. Mede daardoor vind ik het zelf een gok hoe het hoofdpersonage reageert op alle gebeurtenissen, maar ik laat m'n fantasie de vrije loop (:
Als je al een stuk gelezen hebt, wat vond je ervan?
Hey! Ik had gisterenavond een deel gelezen, en ik vond het écht heel mooi geschreven. Je hebt een heel dynamische schrijfstijl en het leest ook vlot en kleurrijk.
Wat ik wel een beetje storend vond was dat de hoofdpersoon eerst dòòdsbang was toen ze in de kast verstopt zat en toen ze Conner ontmoette begon ze moppen te tappen en wilde ze zich naar hem toedraaien op het paard. En toen zag ze haar moeder halfdood en vreselijk misbruikt! Als het aan mij lag dan had ik ze met het laatste van mijn krachten allemaal zòveel pijn gedaan, ik zou ze gewoon kapot hebben gemaakt, of tenminste dénken dat ik ze schade heb aangericht, dan zou het me tenminste wat rust geven. Maar wat zij doet, in plaats van haar dierlijk instinct te gebruiken, is hem omhelzen...
En op sommige momenten gedraagt ze zich ook te speels. Ik vind het best ontoepasselijk voor de omstandigheden rondom het verhaal. Toen ze op zijn achterste sloeg!? Ik zat daar echt van: "whuuuuuuut?!!!" Hahaha.
Ik heb wel nog niet zoveel delen gelezen, en het ziet me wel een verhaal uit waar ik me op zou abonneren ongeacht al die dingen die ik net gezegd heb (ik abonneer me op héél weinig verhalen).
Maar ik moet zien dat ik al die delen die je al geschreven hebt eerst lees, dan abonneer ik me pas, anders heb ik er toch niks aan. ^^
Het kan natuurlijk ook zijn dat ze gewoon al in een andere tijdperk leven waarin het normààl is om zich zo recessief te gedragen, maar haar moeder wilde haar beschermen, dus waarom zij niet? Waarom niet zo ijverig, bedoel ik dan. (:
Maar ik vond het wel een goed verhaal hoor, daar niet van. (:
[ bericht aangepast op 31 okt 2011 - 10:47 ]
Where there is a sea there are pirates...