Mijn ouders vertrouwen mij niet - Liefde, Vriendschap & Familie

Heej mensen,
Ik zit al een tijdje met iets en ik kan er niet meer tegen.
Mijn ouders vertrouwen me niet. Ze zeggen van wel, maar ik geloof het niet. Ze doen heel erg achterdochtig en geven mij geen kans om af te spreken met mijn vriendje. Ze doen al moeilijk over cammen e.d. Vandaag ben ik met wat vrienden naar Harry Potter 7 part 2 geweest. Het heeft me ongelooflijk veel moeite gekost om daar heen te kunnen, want mijn ouders deden ongelooflijk moeilijk. Toen mijn moeder me ophaalde begon ze ook helemaal een verhaal te vertellen dat ze bezorgd om me was. Hallo, ik ben bijna 16 en ik mag niet eens met mijn vriendje afspreken!
Mijn moeder haalt dan telkens het verhaal aan van een familielid dat op mijn leeftijd zwanger werd. Maar ik ben nog lang niet klaar voor zoiets. Ik wil nog niet eens zoiets. Maar mijn ouders zijn gewoon te eigenwijs om dat te geloven. Volgens mij denken zij gewoon dat ik een af andere slet ben dat met iedereen naar bed gaat. Maar dat is niet zo, en als ik dat uit wil leggen begint mijn moeder weer met zo'n verhaal waarvan ik denk 'laat maar'. Mensen, wat moet ik hiermee. Hoe zou ik hun vertrouwen terug kunnen winnen?
Sorry voor de verspilling van 2 of 3 minuten van je leven...

---

26 - 02 - '16

Ga een kuisheidsring dragen ofzo? Dan lijkt het alsof je geen seks tot het huwelijk wilt hebben en als je doet alsof je daar echt voor gaat vinden ze het misschien een fijner idee? -oké best raar idee maarja-

---

Be here, be alive, and be the means to a worthwhile end. Head down, chin up, eyes on the horizon. Don’t blow it.

Ik denk dat je een keer tegen je ouders moet zeggen dat als éen iemand in je familie op jonge leeftijd zwanger raakt dat niet meteen betekend dat jij dat ook zal worden en dat je het lastig vind dat ze je niet vertrouwen.
En als ze je dan een beetje loslaten moet je dat goed gebruiken en niet te laat komen oid.

---

Hope goes lost but never dies.

Hebben je ouders je vriendje al gezien?
Als zij hem mogen, dan heb je een grote kans dat je mag afspreken met hem.

---

"Don't look back, don't look to tomorrow, just go straight through your life."

Dat is een lastig probleem ja. Het enige wat je kunt doen is praten en bewijzen dat ze je kunnen vertrouwen. Ik weet het anders ook niet.

---

Gradually, then suddenly..

FireDust schreef:
Hebben je ouders je vriendje al gezien?
Als zij hem mogen, dan heb je een grote kans dat je mag afspreken met hem.

Ze zeggen de hele tijd dat hij eerst naar mij toe moet voordat ik naar hem toe mag. Maar als ik daar om vraag doen ze moeilijk en zeggen ze dat ze het eerst willen overleggen. Ben ik weer een week verder idemdito. Ik ben er echt helemaal zat van. Ik probeer telkens met ze te praten en aan te geven dat ik echt te vertrouwen ben, maar ze willen het volgens mij niet eens horen...

---

26 - 02 - '16

Jemig, da's wel heel ernstig. 't Valt me dan nog mee dat ze niet zegt dat je geen vriend mag hebben O_o Komt basically op hetzelfde neer als je hem toch nooit mag zien.
Ik heb zelf ook wel te maken gehad met dat gebrek van vertrouwen en ben daar altijd heel kwaad om geworden, omdat ik altijd vond dat ze er geen recht toe had en al die jaren dat ik open communicatiewegen vrijvocht voor niks leken te zijn.
Komt je vriend wel eens bij jullie thuis? Zo niet, nodig hem eens uit en als de situatie het toelaat, heb met z'n allen eens een gesprek over wat er nu gaande is. Ik heb vaak gehoord dat 'jij wel te vertrouwen bent, maar de buitenwereld niet'. Toevallig is die buitenwereld wel het leven waarmee een mens te maken krijgt. Je kind afschermen en isoleren van die buitenwereld werkt niet. Het begeleiden en voorbereiden erop wel.

---

No growth of the heart is ever a waste

BatManX schreef:
(...)

Ze zeggen de hele tijd dat hij eerst naar mij toe moet voordat ik naar hem toe mag. Maar als ik daar om vraag doen ze moeilijk en zeggen ze dat ze het eerst willen overleggen. Ben ik weer een week verder idemdito. Ik ben er echt helemaal zat van. Ik probeer telkens met ze te praten en aan te geven dat ik echt te vertrouwen ben, maar ze willen het volgens mij niet eens horen...

Oke, klinkt misschien vreemd om aan te raden, maar zet ze voor het blok.
Bel je vriend op en geef hem aan je ouders, zo van: 'Kijk mams, paps, dit is 'm. Kan hij zaterdag hier komen? Hij kan je ook zo doorgeven aan z'n ouders, als dat makkelijker ligt.'
Oke, awkward misschien, maar ik zou het serieus op die mogelijkheid wagen als ik in jouw situatie zat :'D

---

No growth of the heart is ever a waste

BatManX schreef:
(...)

Ze zeggen de hele tijd dat hij eerst naar mij toe moet voordat ik naar hem toe mag. Maar als ik daar om vraag doen ze moeilijk en zeggen ze dat ze het eerst willen overleggen. Ben ik weer een week verder idemdito. Ik ben er echt helemaal zat van. Ik probeer telkens met ze te praten en aan te geven dat ik echt te vertrouwen ben, maar ze willen het volgens mij niet eens horen...

Zeg tegen je ouders dat je vriendje hun wil ontmoeten.
En blijf samen kletsen met zijn alle, zorg dat hij een goede indruk maakt.
Laat hem niet binnen als hij verkleed is als player
En dan is het goed. :p

[ bericht aangepast op 18 juli 2011 - 23:11 ]

---

"Don't look back, don't look to tomorrow, just go straight through your life."

C18 schreef:
Jemig, da's wel heel ernstig. 't Valt me dan nog mee dat ze niet zegt dat je geen vriend mag hebben O_o Komt basically op hetzelfde neer als je hem toch nooit mag zien.
Ik heb zelf ook wel te maken gehad met dat gebrek van vertrouwen en ben daar altijd heel kwaad om geworden, omdat ik altijd vond dat ze er geen recht toe had en al die jaren dat ik open communicatiewegen vrijvocht voor niks leken te zijn.
Komt je vriend wel eens bij jullie thuis? Zo niet, nodig hem eens uit en als de situatie het toelaat, heb met z'n allen eens een gesprek over wat er nu gaande is. Ik heb vaak gehoord dat 'jij wel te vertrouwen bent, maar de buitenwereld niet'. Toevallig is die buitenwereld wel het leven waarmee een mens te maken krijgt. Je kind afschermen en isoleren van die buitenwereld werkt niet. Het begeleiden en voorbereiden erop wel.

Mijn ouders deden in de eerste instantie ook al moeilijk over het hebben van een vriendje. Ze zeiden een tijdje terug, toen ik 4 weken met hem had, dat ik het uit moest maken. Ik heb het idee dat ze een soort muur om me heen bouwen, en me afschermen voor de grote boze buitenwereld. Ik zou gewoon willen dat ze realiseren dat hun kleine meisje groot wordt en eens om de muren heen wil kijken. Hoe kan ik me voorbereiden op gevaar dat ik niet eens met mijn eigen ogen gezien heb? Hallo! Ik word groot. Ze kunnen me niet langer thuis houden en zeggen dat ik niet met mijn vriendje mag afspreken.
Ik wou dat ze dit lazen, of dat ze me eens uit lieten praten. Ik ben verdomme niet dat meisje uit de familie dat op haar 15e een kind had!

---

26 - 02 - '16

Ze zijn gewoon overbezorgd , ze zijn bang dat je iets gaat gebeuren , het is moeilijk voor ouders om hun 'kleine' meisjes los te laten (;
Ze denken dus zeker niet dat je een slet ofs bent (:
Heb gewoon is een goed gesprek met je ouders of laat een ouder van 1 vn je vrienden is met haar praten , misschien brengt hun dat meer tot het besef dat ze je moeten proberen loslaten , en dat je wel al oud genoeg bent voor is af te spreken met vrienden of je vriendje (:
Je moet ook wel verstaan dat je ouders nog is extra veel angst hebben door wat er in je familie is gebeurd, stel je ook is in hun plaats , het enige wat ze willen is jou beschermen (:
Dus probeer een rustig gesprek te hebben , zonder te gaan uitvliegen of te beginnen roepen , veel succes (:

---

I'm in love with cities I've never been to and people I never met.

Ten eerste; ze denken niet dat je een slet bent maar ze zijn gewoon bezorgd om je... -zoals Brooklyn al zei- Je moet eigenlijk blij zijn dat ze nog op je willen letten enzo want sommige ouders boeit het niet eens wat hun kind doet... maar ik begrijp wel dat je dit niet leuk vindt, zou ik ook niet vinden trouwens. Praat er even heel duideijk over en zorg ervoor dat ze je vriendje beter leren kennen. Dan zullen ze je wss meer vertrouwen als ze zien met wat voor persoon je samen bent. Probeer hen ook een beetje te begrijpen. Mijn ouders zouden al flippen met alleen het idee dat ik een vriendje zou hebben, dus wees nog blij :')

---

Without You: No Love, No happiness, No Laughing..In Short: No Life!

Ik zou daar zo gestoord van worden hè. Maar zoals C18 zegt, je moet ze gewoon voor het blok zetten. Dan gebeurt er tenminste iets.

---

"She was fury, she was wrath, she was vengeance."