Every day. Dan dwing ik mezelf om te schrijven, maar het wil niet lukken. Meestal komt het dan om 2uur 's nachts, net wanneer ik wil gaan slapen. Ach, dat is dan nog maar een uurtje langer oplbijven. (:
Dat heb ik nu, al maandenlang. Dat overkomt mij altijd als mijn eigen leven te druk wordt, mijn gedachten raken daar dan zo vol van omdat ik over alles honderd keer nadenk en dan schrijf ik wel uren in mijn dagboek, in plaats van aan mijn verhalen. Nu heb ik ook al twee weken niks meer geschreven
This is the part of me, that you're never ever gonna take away from me.
Ik heb daar een paar dagen last van gehad, maar het gaat alweer beter. Ik heb vandaag tenminste toch al iets geschreven waar ik redelijk tevreden mee ben, alleen hier en daar wil ik het nog wel aanpassen. Maar het is weer een begin (:
Het is niet ongewoon dat mensen hun hele leven wachten met beginnen te leven. - Eckhart Tolle