Dit is mijn eerste en waarschijnlijk mijn laatste klaag topic.
Want wat ik te klagen heb is te serieus, te erg, te zwaar.
Ik hou een leven in mijn hand. Ik kan het vasthouden, maar het ook laten gaan. Kiezen tussen leven en dood. Tussen verdriet en nog meer verdriet. Als ik het laat gaan, dan heeft het rust. Maar als ik het vasthou zal het nog meer lijden. De problemen zijn niet te repareren en niet om te praten. Te diep zit het in het hart, te zwaar drukt het op die persoon.
Een ander gaat kapot, omdat ze niet meer weet wat ze wilt. Waar ze heen moet, wat ze hier doet, wat ze hier moet. Ze breekt telkens weer, maar weet niet waarom ze door gaat. Zwaar drukt het op haar en ik heb geprobeert wat ik kan, maar ik kan niks meer doen. Zelfs ik ben machteloos en het lukt me niet haar te helpen. Ik doe zoveel, maar het is niet genoeg. Ik kan hun niet laten gaan.
En dit is nog meer een deel van mijn leven
Ik weet het gewoon niet meer...
[ bericht aangepast op 5 juni 2011 - 2:15 ]
I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.