haai,
ik ben een nummer aan het schrijven perfect moet zijn volgend jaar.
ik wil er nu al aan beginnen,zodat het perfect is voor als het af moet zijn,maar het gaat over de gevoelens van die ik nu heb en over de toekomst die er beter uitziet dan nu,dat men moeder weer beter word(prive)
maar er komen best veel gevoelens op tijdens het schrijven,zelfs een beetje tranen,ik vind het moeilijk om daardoor verder te schrijven,heeft iemand tips dat ik toch door kan schrijven?
p.s hier een klein stukje:
Ik kijk je aan,ik zie je daar staan,je glimlacht zo mooi naar mij.
Ik heb je al zo vaak zien lachen in mijn gedachten,je kon zo mooi lachen.
Je was zo gelukkig,gewoon ineens uit het niets
Telkens eindigde deze droom uit op verdriet,erge verdriet.
Ineens was je er niet,je was weg helemaal verdwenen uit mijn zicht.
Dan word ik wakker en mis ik je,je mooie lach,je geluk dat je uitstraalde.
Toen pas besefte ik dat het niet echt was maar een droom,een hele mooie droom.
Where words fail, music speaks
