Yes, ik was twee minuten stil.
Was onderweg naar huis vanuit Londen, en de bus ging even aan de kant staan voor de herdenking.
Een paar buitenlanders achterin leken het echter niet te begrijpen, ze kletsten gewoon door 
Life is hard and then we die
ik was stil, ik kreeg alleen wel in de 2e minuut de slappe lach om de gezichten van mijn broertje, maar die heb ik wel ingehaald 
“Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever.”
Ik ben echt erg :o
Ik weet sowieso al bijna nooit data, ook niet de datum van vandaag, dus ik was gisteren gewoon helemaal vergeten dat we twee minuten stil moesten zijn.
Ik weet niet wat ik op dat moment aan het doen was, dus misschien was ik wel stil, maar ik vind het nog steeds nogal respectloos van mezelf 
Dit keer sprak ik wel, maar ik was alleen met mensen die er toch niet aan meededen enzo, dus dan is het okay 
In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.
Archimedes schreef:
Ik vroeg om een kaartje voor Gooische vrouwen van half negen.
Was in de bioscoop en het totaal vergeten, nu vind ik mezelf ook respectloos..
Lol dan waren die kaartverkopers ook niet stil dus. 
Crush crush you're my sugar rush. ~ <333
