• En ik weet niet waarom. Ik was gitaar aan het spelen in mijn kamer, toen plotseling mijn moeder binnen kwam stormen in mijn kamer. Ze riep dat ik 'Het moest opruimen' en verbaasd ben ik haar gevolgd, terwijl ze helemaal in paniek naar buiten vluchtte. De hele keuken, de inkom, de eetkamer, woonkamer en de gang liggen vol met bloed. Het is sowieso mijn vader, want aan mijn moeder leek niks te markeren. Ze zijn nu naar het ziekenhuis en ik heb geen idee wat er met hem aan de hand is.

    Ik zit hier helemaal te trillen van de schrik en ik durf echt niet naar de keuken om het op te ruimen, omdat mijn hoofd begint te draaien door de hoeveelheid en ik ben iemand die heel goed tegen bloed kan. Mijn kleine broer zit helemaal te wenen naast me, omdat hij bang is dat er iets verschrikkelijks is gebeurd...

    Oke, iemand nog in zo'n situatie gezeten of is mijn familie de enigste waar zoiets overkomt...


    Olive

    Omg, zo erg en raar tegelijk. Wat was er dan mis met je vader? ;s


    Moonshine, take us to the stars tonight ~

    Laat me weten als je wat hoort van je vader. Ik ben er voor je hé, wat klote voor je. <3


    We accept the love we think we deserve.

    Wow, heftig!
    Ik hoop dat alles goed komt?


    Happy girls are the prettiest ~ Audrey Hepburn

    OMG scary :|

    Hopelijk komt alles weer goed(flower)

    Mijn vader had ook een keertje heeeele erge buikpijn. Na een paar dagen kon hij alleen nog maar kreunen en niet meer bewegen. Mijn moeder heeft toen het ziekenhuis gebeld en toen kwamen ze hem met de ambulance ophalen. De tocht van de slaapkamer naar de gang waar de brancard (!!) stond, was denk ik een van de pijnlijkste momenten uit zijn hele leven. Er waren ook ambulancebroeders en hij werd zo meegenomen. Buren natuurlijk allemaal kijken hoe hij in de ambulance werd gelegd.

    Toch heb ik nooit echt gevreesd voor zijn leven. Het is mijn vader. Die gaat niet dood. Nog lang niet. Het is zo'n lieve sterke gezonde man, dat kan gewoon niet. Natuurlijk was het de eerste dagen heel spannend omdat ze niet konden ontdekken wat het was. Het bleek een alvleesklierontsteking te zijn. Hij mocht niks meer eten en was ook heel erg afgevallen in het ziekenhuis. Dat zag je vooral in zijn gezicht.

    Toen hij thuiskwam was het een groot feest natuurlijk. Ik weet ook nog wel dat ik wel heb gehuild, maar ik wist dat hij in het ziekenhuis in goede handen was.

    Een half jaar later werd hij opnieuw opgenomen. Nu wisten ze meteen wat het was, en mocht hij na een paar dagen alweer naar huis. Toen hebben we sinterklaas ook in het ziekenhuis gevierd. Sinterklaas kwam toen samen met zwarte piet het ziekenhuis binnen.

    Maar sorry dat ik dit lange verhaal opschrijf hierzo. Ik wil je alleen laten zien dat je niet de enige bent. (H)


    Alis volat propriis

    Oh, dat klinkt echt eng. Zelf zou ik waarschijnlijk al lang helemaal geflipt zijn.
    Ik hoop dat het niets ernstigs is.
    Veel sterkte. (flower)


    I know there's a way so I promise: 'I'm gonna clean up the mess I made'

    ooshit :o.
    ik had dat soort van gisteren ook;
    ik was met mensen in het zwembad en mn broertje was daar ook met zijn vrienden,
    en ik loop langs de EHBO soort van, dat zat gelijk naast het zwembad, zie ik daar mn broertje zitten helemaal onder het bloed! kschrok me dood, maar het viel uiteindelijk mee, hij had zn hoofd gestoten en er moesten 2 hechtingen in, en die mogen er volgende week maandag uit (:

    maarja; sterkte!

    Whoa, hefig =s
    Sterkte (:


    Give a girl the right shoes, and she can conquer the world.

    Native schreef:
    wow, heftig...
    succes nog!


    When words fail music speaks

    Ai, dat is niet fijn. Veel sterkte voor je vader. (flower)

    Oohww :S Sterkte met je vader (flower)

    Eh nu ben ik bang, mijn vader heeft gisteravond laat een hardinfarct gehad:S


    What is youre favo scary movie?

    Een keer toen ik heel klein was en een scheermesje te pakken kreeg. /alles zat onder en ik heb er nog littekens van
    En ook een keer dat mijn broer met spoed naar het ziekenhuis moest en ik thuiskwam en van niks wist. Ze hadden geprobeerd me te bellen, maar mijn mob stond uit


    L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

    Inanimate schreef:
    Dat is best eng.
    Ik hoop voor jullie dat er niks ergs is gebeurt <3
    Niet té veel nadenken, gewoon rustig proberen te blijven en probeer straks je moeder even te bellen ofzo.
    Sterkte [:


    Noem mezelf baas, want ze weten wie ik ben.

    lorreborre schreef:
    ocharme jij
    nee, niet herkenbaar


    It's going to be difficult, but not impossible.

    Siriusly schreef:
    Wow, raar ;o
    Mijn broertje is een keer met zijn kin of de rand van de tafel geflikkerd. Ook naar de eerste hulp. Ik kan niet tegen al die paniek ;P


    Sorry. Stiekem moest ik lachen om hoe je het zegt,:$ met geflikkerd enzoo ;4

    O.o sterktee

    Native schreef:
    wow, heftig...
    succes nog!


    <3