Ik voel me zo fucking verrot. Gister begon het al, ik kwam uit school en was al chagrijnig. Ik zou eigenlijk maandag met een vriendin naar Utrecht gaan, maar toen sms'te ze dat ze niet kon. Dus ik echt boos, omdat het al de derde keer is dat ze afzegt. En daarna was koninginnenacht met 2 andere vriendinnen. Ik was dus na een tijdje hartstikke bezopen.. hoef geen reacties in dit topic dat dat dom is daar gaat het niet ommaarja ik zei echt duizend keer dat ik naar huis wilde. En niemand luisterde, uiteindelijk waren we aan de hele andere kant van de stad. Ik kon haast niet meer lopen, alles wazig.. Hun stonden uiteindelijk bij allemaal jongens, lieten mij daar alleen met een paar anderen die we onderweg tegen waren gekomen. Na een tijdje gingen we terug, we wilden naar huis, maar toen moesten ze perse nog nummers van die jongens hebben. Dus ik flipte, en ben naar huis gefietst, hartstikke bezopen in mn eentje. Toen haalden ze me nog in, heb ik geschreeuwd dat ze op moesten rotten. Nu zijn ze boos. En ik heb ook ruzie met die andere vriendin, die werd boos omdat ik zei dat ik het idee had dat zij geen zin meer in me had. Sorry, medelijden dat jullie mijn zeikverhaal moesten lezen, maar ik kan echt gewoon niet meer.
Destiny is what you're supposed to do. Fate is what kicks you in the ass to make you do it.
later zal het heus wel weer leuk worden!