Ik heb een nieuw gedicht gemaakt en ik zou graag jullie mening willen weten. c: -als jullie niet te lui zijn om het te lezen, of course-
Ik praatte die dag,
over zeeën en gelach.
Maar niemand die me hoorde,
niemand die me zag.
Ik hield van hem,
zijn bruine zoekende ogen.
Maar hij zag het niet,
mijn liefde was gelogen.
Ik voelde het gras,
onder mijn voet.
Het voelde raar,
het voelde bitterzoet.
Ik zag het dat moment,
alle vreugde en verdriet.
Het bonken van hun hart,
en hoe het me zo achterliet.
Ik wenste altijd,
voor iets mooi en lang.
Maar het was onmogelijk,
ik was bang.
Ik hoorde de lucht,
fluisteren in mij.
‘Is het al tijd?’
‘Ben je al vrij?’
Ik droomde die nacht,
vrede en oneindigheid.
Ik gaf op,
het was een afscheid.
[ bericht aangepast op 22 april 2011 - 17:21 ]
wth.
