Ha!
Ik werk dus (als jonge vrouw) in de techniek, in een klein, ouderwets winkeltje, waar nog échte vakkennis bestaat (wat vrij zeldzaam aan het worden is/aan het uitsterven is). Daarbij heb ik regelmatig dat mensen niet naar me willen luisteren omdat ik een vrouw/jong ben en dan automatisch m'n collega's aan spreken of het niet van me aan willen nemen als ik iets vertel (navragen e.d.) ... En elke keer ga ik dan me extra uitsloven om alsnog mezelf te bewijzen. Net ook weer zo'n typetje, die meteen naar m'n baas boog. Die zag de bui al hangen en stond op, maar toen heb ik hem eens piekfijn uitgelegd wat hij moest doen en hoe, waardoor hij het niet meer kon volgen en mijn baas alleen maar trots knikte in de trant van; 'Ja, dat is ons meisje.' -Wat hij ook zei vervolgens.-
Toen moest ik het voor hem uit gaan tekenen en 6x uitleggen hoe hij het moest doen, voor hij het eindelijk eens begreep.
Bitch, who owns who now? >D
Ik hou van zulke momenten!
Maken jullie ook wel eens zoiets mee?
[ bericht aangepast op 15 april 2011 - 16:47 ]
Bloedspetters besmeuren de muren van de ruïnes, van iets wat men ooit een beschaving noemde maar al lang is vernietigt.