Dit heeft mij aan het denken gezet - Multimedia

-

[ bericht aangepast op 11 april 2011 - 19:44 ]

---

Bloedspetters besmeuren de muren van de ruïnes, van iets wat men ooit een beschaving noemde maar al lang is vernietigt.

respect_O_

---

Shoganai i ne~

[ bericht aangepast op 11 april 2011 - 20:02 ]

---

Bloedspetters besmeuren de muren van de ruïnes, van iets wat men ooit een beschaving noemde maar al lang is vernietigt.

Sadistic schreef:
(...)

Besef je dan vooral dat er op dit moment veel meer mensen zijn die dit ook denken of er ooit aan dachten ... Er is veel waar we niet stil bij staan, vooral als we iemand uit het oog verliezen.

Goed gezegd.

---

ars moriendi

Sadistic schreef:
(...)

Ja en nee.

Je hebt gelijk, maar als iemand op een bepaald moment zichzelf verliest ... Verliest diegene zichzelf ook echt (bijna) volledig.
Ik heb er gelukkig nooit de kans voor gehad en heb het feit dat andere mensen ook onschuldige wezens zijn altijd in mijn achterhoofd gehouden om mezelf tegen te houden ... Maar wie weet wat er gebeurd was, als mijn leven niet veranderd was en/of het verder was gegaan.
Een mens kan veel hebben, maar ooit houd het op en dan kunnen zich de meest onmenselijke, onverwachte situaties voordoen.

Ik weet het & ik weet ook hoe verschrikkelijk sommige mensen kunnen zijn, maar beeindig dan alleen je eigen leven, dan krijgen hun misschien ook het besef van wat ze hebben gedaan in al die jaren. Het is meestal zo dat mensen achteraf spijt hebben en als ze er niet meer zijn, word de schuld dan natuurlijk gelegd op de persoon die tot het punt gedreven is ze af te maken.
Maar oke, wat een onderwerp om over na te denken..

Het spijt me, maar ik blijf die gestoorde gek een moordmachine vinden. Hoewel ik wel respect heb voor jou.

---

"Well, well. Look who we've got here!"

Ik weet wat je bedoeld, ik ben altijd gepest op de basisschool. Mijn moeder is overleden toen ik nog een baby was, ik heb me altijd schuldig en niet gewenst gevoeld omdat mijn vader gewoon niet liet merken dat hij van me hield. Op mijn twaalfde zijn er dingen voorgevallen waar ik liever niet over praat, en ik heb een persoonlijkheidsstoornis ontwikkeld. Maar het is niet dat ik mezelf aan zie om iemand iets aan te doen. Behalve de mensen die mij ooit pijn gedaan hebben in mijn leven. Ik zou wel iemand zijn die zichzelf iets aandoet.

Buitengesloten worden is gewoon een hel, en mensen gaan roekeloze dingen doen om toch aandacht te krijgen. En dat heb ik geweten.
Ik vind het goed dat je dit zegt liefje<3

---

'Jesus said love one another, He didn't say love the whole world.

[ bericht aangepast op 11 april 2011 - 20:02 ]

---

Bloedspetters besmeuren de muren van de ruïnes, van iets wat men ooit een beschaving noemde maar al lang is vernietigt.

Sadistic schreef:
(...)

Wederom geef ik je wel gelijk, maar zoals gezegd ... Iemand die zo ver is denkt heel anders na dan jij en ik nu doen.
Ik heb ook momenten gehad dat ik dacht dat ik iedereen met me mee zou nemen naar de diepste pit van de hel, 'onschuldig' of niet. Je moet je ook beseffen dat mensen sowieso al anders denken, laat staan als je buiten je eigen gedachten gedreven wordt ... Terwijl ik juist iemand ben die altijd iedereen vergeeft en nooit (zomaar) een ander kwaad zal doen.
Iedereen heeft een pit van hel in zich, die ze tot de meest bizarre denkwijzes en/of acties zet als ze daartoe gedreven worden.
Dan is rationaal denken iets dat onmogelijk lijkt/is ...

Jup, je hebt gelijk.
Achja, het blijft een tragische gebeurtenis voor de nabestaanden.

ergens denk ik dat iedereen wel eens zo'n moment heeft - maar als het je hele leven duurt, is dat... ja... niet normaal meer? ik weet niet hoe ik het moet verwoorden, eigenlijk. ik weet gewoon niet wat ik hier moet neerzetten, maar ik vind dat ik niet kan doen alsof ik dit niet heb gelezen - daar is het denk ik te waar voor. Die mensen die aan zoiets beginnen, die zo'n winkelcentrum of zoiets binnenlopen, om zich heen kijken en weten dat ze sommige mensen die daar lopen gaan doodschieten, die doen dat ook niet voor niks, die zitten ook gigantisch met zich in de knoop, denk ik. en als dat te erg word, dan doe je zoiets gewoon, I guess.

---

A punk rock song won't ever change the world, but I can name a couple that changed me.

[ bericht aangepast op 11 april 2011 - 20:02 ]

---

Bloedspetters besmeuren de muren van de ruïnes, van iets wat men ooit een beschaving noemde maar al lang is vernietigt.

Sadistic schreef:
(...)

Wat heb je te verliezen, als je leven toch al over is voor het überhaupt begonnen is?

Dat is het eerste wat ik dacht toen ik dit las ... Nu zou ik het waarschijnlijk (niet snel) meer zo kunnen voelen, in de daadwerkelijkheid ervan, maar ik kan me er (weer) in inleven, en me voorstellen hoe iemand zo ver gedreven kan worden.
Ik weet niet of het zo ook was met deze man, maar het deed/doet me er wel aan denken over wat ik zelf heb meegemaakt ... en met mij vele anderen.

mensen vinden het dan slecht van zoiemand, maar hij of zij doet het echt niet voor niets - ergens zou je het ook als een soort noodkreet kunnen zien.

---

A punk rock song won't ever change the world, but I can name a couple that changed me.

Respect en nu je dit allemaal verteld kan ik ergens wel geloven waarom mensen dat doen. dit doet me zohard denken aan Kim Van Gelder, de man die in Antwerpen begon te schieten. Misschien ken je hem wel,misschien niet. Maar toch lijkt het me dan ' vreemd' dat je andere mensen erbij betrekt,dan de mensen waardoor je het 'hebt' of waardoor je dit allemaal voelt.

[ bericht aangepast op 9 april 2011 - 19:33 ]

[ bericht aangepast op 11 april 2011 - 20:02 ]

---

Bloedspetters besmeuren de muren van de ruïnes, van iets wat men ooit een beschaving noemde maar al lang is vernietigt.

Ehm, ben even sprakeloos, dat heb je heel mooi opgeschreven

---

None but ourselves can free our minds.

Clueless schreef:
Ik ben even helemaal sprakeloos.
Ik vind van mezelf dat ik wel een reactie moet geven, aangezien ik niet kan doen alsof ik dit niet gelezen heb.
Ik vind het echt heel verschrikkelijk wat er is gebeurd in Alphen a/d Rijn, maar als ik dit zo lees, dat jíj je ook zo hebt gevoeld (of voelt?) dat maakt me echt een beetje, ja, ik weet het niet.. In shock? Bang?
Ik heb geen idee. Ik weet ook niet hoe ik kan vertellen dat ik het echt heel erg vindt, wat jij doormaakte (of doormaakt), dus ik hoop dat dit een beetje duidelijk maakt... Beetje vaag, maar ik kan het echt niet anders verwoorden.

---

your eyes are like stars in the night.