Ik zou ook graag meedoen (:
(ik heb het al aan Vluuv gevraagd en ze is akkoord 
)
Naam: Tristan Wright
Roepnaam: Tristan
Leeftijd: 21
Geslacht: man
Uiterlijk: Klik.
Tristan laat zijn bruine haar groeien tot het bijna aan zijn schouders komt en laat het dan weer erg kort knippen, dus de lengte varieert. Hij heeft groene ogen en een baardje. Twee grote lange littekens lopen recht over zijn rug. Tristan heeft een normale lengte, niet abnormaal groot en niet abnormaal klein en is ook maar gemiddeld gespierd.
Hij draagt gewoon laarzen en een zwarte broek, een rood hemd, een riem met een pistool en een rapier aan, een gouden ringetje in zijn rechteroor en meestal een rode sjaal om zijn haar uit zijn ogen te houden
Karakter: Tristan heeft een vlotte babbel (soms gewoon een grote mond) en een messcherp verstand, maar dat laatste laat hij niet opvallen. Hij kan situaties goed beoordelen en heeft het talent om zichzelf uit onaangename situaties te helpen/praten, waar hij een beetje te veel naar zijn zin in verzeilt raakt. Hij is plichtsbewust, nobel en charmant, niet in te schatten en op zichzelf, slordig en onhandig (behalve met zijn rapier), een optimistische levensgenieter en een goede leugenaar. Hij geloofd in een god, niet diegene waar brave burgers in geloven, maar de Naamloze. Tristan is bijna verslaafd aan gevaar. Mensen voelen zich snel op hun gemak bij hem, maar hij trekt problemen aan en is niet extreem geduldig. Tristan heeft het hart op de juiste plaats. Meestal.
Likes: Drank, dronken zijn, zijn rapier ‘Jane’, winnen, avontuur, vrouwen, uitdagingen, lachen
Dislikes: Verveling, verliezen, wachten, koude, zeurende mensen, slecht eten
Liefde: Tristan zou alles doen voor het meisje waar hij van houdt, maar tot nu toe is hij nog nooit echt verliefd geworden. Hij kende wel meisjes, maar die trokken hem geen van allen romantisch aan en gezien zijn verleden wil hij zich niet meer te hard aan iemand hechten.
Verleden; Tristan is wees geworden op zijn vijfde, door de pest. Hij is gelukkig niet bij slavenhandelaars terechtgekomen, maar in het huis van een rijke, jonge weduwe die zich over hem heeft ontfermt. Ze verplichtte hem lessen te volgen in talen, wiskunde en leerde hem zelf fijne manieren. (Nu heeft hij dat laatste wel een beetje verwaarloost.) Daar is hij tot zijn 16e gebleven, tot ze hertrouwde met de eigenaar van een katoenplantage in Guyana en naar daar verscheepte. Tristan kon de man niet uitstaan en liep weg terwijl ze inscheepten. Daarna kwam hij terecht bij een niet-alledaagse, supergesofisticeerde dievenbende, the brothers of deception, waar hij naast zakkenrollen ook een beetje worstelen en messenwerpen leerde, niet meer, omdat hij helemaal tegen geweld was. Van het leven op zee weet Tristan bijna niets, waardoor hij (samen met zijn aangeboren onhandigheid) waarschijnlijk een van de slechtste piraten ooit aan boord is. Tristan had bij de bende naast een vriendengroep ook een god gevonden, namelijk de Naamloze. De Naamloze is er voor iedereen die buiten de wet staat; hij geeft en neemt en is prima als je een houvast nodig hebt. Hij is tot zijn 18e in de bende gebleven, tot ze werden verraden en allemaal opgehangen. Behalve Tristan dus, omdat de verrader nog bij hem in de schuld stond. Toen de bende was opgerold, is Tristan het fortuin van de bende gaan ophalen in hun geheime kluis. Door dit voorval is hij nogal op zichzelf geworden. Daarna is hij beginnen rondtrekken, maakte hier en daar vrienden, smokkelde en stal soms nog eens wat om zo uiteindelijk met een paar bevriende smokkelaars in Tortuga te strandden.
Extra: Tristan heeft in die jaren van smokkelen en zwendelen één man tot aartsvijand gemaakt: luitenant Edward Henry Haugh. Hij was degene die the brothers of deception oprolde: hij kende de leider van zijn jeugd en wilde hem kapotmaken. Haugh kon het ook niet kon verkroppen dat er blijkbaar één lid meer was dan het aantal dat hij had doorgespeeld gekregen van de verrader, want dat maakt zijn werk incompleet en als er iets is waar hij niet tegen kan… Ook Tristans illegale praktijken na de bende, maakten hem een doorn in het oog van de luitenant.
Toevallig liep Haugh Tristan tegen het lijf tijdens het enteren van een smokkelaarschip. Haugh bezorgde hem toen de 2 wonden op zijn rug (hetgeen wat misliep was dat Tristan, die zich naar goede gewoonte altijd uit problemen uitpraatte, voor de eerste keer geen gehoor kreeg en zich nog niet kon redden met een zwaard). Tristan heeft Haugh op het laatste moment nog kunnen afstraffen (eigenlijk geheel toevallig, door uit te glijden op het natte dek) met een litteken in zijn hals, net voor hij zichzelf overboord wierp/struikelde. Sindsdien zit Haugh achter hem aan, om finaal met Tristan af te rekenen, zoals hij “in het begin al had moeten doen.”
Toen Tristan maanden later weer hersteld was, is hij als een gek beginnen oefenen met een rapier om nooit meer zoiets mee te maken en ondertussen is hij zijn gelijke nog niet tegengekomen.
Tristan Wright is ook niet zijn echte naam, maar de naam die hij van de weduwe kreeg. Zijn echte naam heeft hij nooit tegen iemand willen zeggen, net zoals wie zijn ouders precies waren en wat ze deden.
Het kan nog wel even duren voor ik hem laat opduiken, want ik ga hem niet gewoon het schip laten opwandelen, zoals May (:
[ bericht aangepast op 16 april 2011 - 19:22 ]
Home is now behind you. The world is ahead!
