[RPG] Pirates -Exchange- 3. - Speeltopics

Abby (Abigail) ~ Pirate.
'Of moet ik Jacqueline zeggen?' ik grinnikte zachtjes, die arme zielen begrepen het niet.
''Neehoor. Abigail Rosaline Valence, maar zeg maar Abby.'' met een grijns stak ik mijn hand naar hem uit en schudde die.
''En je hoeft niet zo te staren want ja ze zijn echt en nee dat ga ik niet bewijzen.'' voegde ik eraan toe toen ik hem had zien kijken. Dit was vast een deuk op zijn ego, dat hij er niet achter was gekomen. Even keek ik naar Maxime, mijn grijns kreeg ik niet van mijn gezicht. Geweldig die verbaasde gezichten, ik had niet gedacht dat ik het zo leuk zou vinden.

[ bericht aangepast op 7 april 2011 - 18:19 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Josephine
Als we aan het ontbijt zitten komt er ineens een man naar ons tafeltje toe. Hij beschuldigt Ace van een plundering en ik kijk hem geschrokken aan. Dat zou best eens waar kunnen zijn. Hij trekt me aan mijn hand mee en ik slaak een klein gilletje. "Ace, wat ga je doen?" piep ik benauwd, maar hij duwt me acher zich en waarschuwt me daar te blijven. Er komt een tweetal mannen op hem af. Hij smijt ze tegen elkaar aan, en ik zie nog net hoe het zwaard van de een de ander doorboort. Ik sla mijn hand voor mijn mond, maar Ace trekt me al weer mee. Ik ren achter hem aan, voor zover dat wil op mijn hoge hakken. Na ik een straat lang onhandig heb lopen hobbelen trap ik ze uit en ren harder. Het doet me verdriet om ze achter te laten, omdat ik echt aan ze gehecht was. Maar dat moet nu maar even. Ik ren hijgend met Ace mee, die duidelijk geen probleem heeft met het snelle tempo. "Waar gaan we heen?" vraag ik tussen twee hijgen in.

Olivier
Ik glimlach verontschuldigend naar Felix en Maxime. "Tja, eh.. Ik ben tot de ontdekking gekomen dat Jack Abby heet. En een vrouw is." Ik kijk even opzij naar Abby, die met een grote grijns op haar gezicht naar Felix staat te kijken. Ik leg opgelaten mijn hand op haar schouder. "Maar ze hoort nog wel bij de crew."

[ bericht aangepast op 7 april 2011 - 21:33 ]

Ace - Piraat.

'Daarheen, snel!' Ik vlieg een zijstraat in waar we verdwijnen in de mensenmassa. Dit gaat problemen opleveren. 'Snel, daarheen!' Ik trek haar een huis in, vlieg een gang door, de trap op naar boven en ruk de kamerdeur open, waar ik haar in trek en de deur sluit.
'Mijn excuses,' zeg ik buiten adem en sluit de ramen. Ik hoop dat Josephine niet al te boos op me is. Maar het is rennen of hangen en dan kies ik toch zeker wel voor de eerste optie. 'Mag ik weten wat jullie in mijn kamer doen? Ik heb nog geen dienst.' 'Aah!' Ik schrik op en kijk in de ogen van een vrouw die ons kwaad aanstaart.
'Ace. Ben jij dat? Niet te geloven, wat ben jij erop vooruit gegaan.' Ze komt overeind en omhelst me. Josephine kijkt me wat verward aan. 'Tsja ik eh.. het hoerenhuis was het eerste dat in me opkwam,' leg ik haar uit en krab wat beschaamd achter mijn hoofd. 'Goeiemorgen Anna,' zeg ik tegen de vrouw.

No growth of the heart is ever a waste

Josephine
Hijgend kom ik op adem. Ik kijk naar de vrouw die Ace aanspreekt. Door het model van haar jurk puilen haar borsten zowat naar buiten. De stoffen zijn duidelijk niet van hoge kwaliteit. Ze heeft zich overdreven opgemaakt, en haar haar ziet er niet erg mooi uit. Maar goed, dat van mij waarschijnlijk ook niet. Ik kijk verbaasd naar Ace. Waar zijn we? "Tsja ik eh.. het hoerenhuis was het eerste dat in me opkwam." legt hij uit. Aha, dat verklaart waarom de vrouw, die blijkbaar Anna heet, er zo uit ziet. "Aangenaam." zeg ik koeltjes. "Ik ben Josephine."

Olivier
Ik glimlach verontschuldigend naar Felix en Maxime. "Tja, eh.. Ik ben tot de ontdekking gekomen dat Jack Abby heet. En een vrouw is." Ik kijk even opzij naar Abby, die met een grote grijns op haar gezicht naar Felix staat te kijken. Ik leg opgelaten mijn hand op haar schouder. "Maar ze hoort nog wel bij de crew."

Trouwens, ik heb het idee dat er mensen missen in beginbericht.. is dit waar? ;o

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Volgens mij niet.. maar het zou kunnen :p
Als iemand zich zelf er niet bij ziet staan moeten ze het even zeggen

Ace - Piraat.

'Wat doe je hier? En wie is dat?' Josephine stelt zich voor. 'Aangenaam, Anna,' zegt ze met een glimlach en schudt haar hand. Ik gluur naar buiten en kijk of de kust veilig is. 'De plundering van het huis van de gouverneur's zoon. Daarom zijn we op de vlucht. Ik wist niet dat ze daar nog moeilijk over deden.' Anna kijkt me geschokt aan.
'Ben je gek! Ze hebben er al tien opgehangen. Als je daaraan hebt meegeholpen ben je mooi de pineut. Wat ik overigens best jammer vind.' En ze begint te giechelen. 'Ik heb je gemist, Ace.' 'Sorry, ik heb vandaag helaas geen tijd en het spijt me voor het storen. Maar ik ben zo weer weg.' Anna werpt een blik op Josephine.
'Ga me nou niet vertellen dat je de nacht bij haar hebt doorgebracht,' zegt ze vol verbazing. Ik grinnik en knik dan. 'Niet te geloven. Overloper,' zegt ze met een quasi-beledigd stemmetje. 'Ik moet er weer vandoor, voor ze me te pakken krijgen.' 'Maar Ace, wacht. Hoe zit het dan met vanavond? Kom je nog?' 'Ik denk het niet. Nog een goede ochtendrust gewenst.' Ik geef een knikje naar Josephine dat ze mee kan komen en we glippen weer naar beneden. Als we weer op de straat zijn hollen we naar de pier, waar het schip staat aangemeerd. Mijn blik valt op Felix en zijn dame, de kapitein en een jonge vrouw. Dit ga je niet menen. Heeft hij er een aan de haak geslagen op Tortuga?
'Kapitein,' zeg ik en hol op hem af. 'Heeft u toevallig een paar bewakers rond zien rennen met geweren op zak? Zo ja, dan mag ik me heel rap gaan verstoppen. Ik zweer het u, ik heb niks gedaan. Althans.. niet vandaag. Hallo jongedame.' Ik maak een korte buiging. 'Jij komt me.. bekend voor. Ergens. Of ik heb weer te veel alcohol gehad. Wacht. Dat kan niet, ik ben nuchter. Maar waar ken ik jou van?'

No growth of the heart is ever a waste

Abby (Abigail) ~ Pirate.
Felix en Maxime leken nog steeds verbaasd, het zou nog wel even duren tot ze eraan gewend waren. Plotseling kwam Ace aangehold en hing een verhaal op over bewakers en richtte zich toen tot mij. 'Hallo jongedame' zei hij met een korte buiging, iets wat me verbaasd.
''Wie had ooit gedacht dat jij meer manieren zou hebben dan Felix.'' zei ik met grijnsje, doelend op het feit dat Felix me nogal vreemd begroette. Iets wat eigenlijk ook niet zo vreemd was. Ace vroeg waar hij me van kende en ik stak mijn hand naar 'm uit.
''Abigail Rosaline Valence, bij jullie bekend als Jack.'' ik keek 'm met ondeugend grijnsje aan en schudde kort zijn hand.
''Maar je mag me gewoon Abby noemen hoor.'' voegde ik er toen nog aan toe met onschuldig glimlachje. Trouwens, was Ace naar de kapper geweest? Ik bekeek 'm kort en kwam tot de conlusie dat hij inderdaad naar de kapper geweest was, toen pas zag ik Josephine. Ace moest echt verandert zijn, anders had ze het vast niet bij hem uitgehouden. Hij was ook niet dronken meer, hij hield het leven zonder alcohol al langer vol dan ik gedacht had.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ace - Piraat.

"Abigail Rosaline Valence, bij jullie bekend als Jack. Maar je mag me ook Abby noemen." De jonge vrouw schudt mijn hand, die er wat slapjes bij hangt. Jack.. Abby.. Wat? 'Aangenaam Abby. Wacht. Jack..? Abby? Ben jij..?' Ik sta met mijn mond vol tanden en werp een blik op Felix. 'Eh.. huh? Je hebt tieten,' zeg ik met oprechte verwondering.
'Of loop je me in de maling te nemen? Kapitein,' zeg ik als een kreet om hulp. Is Jack nu een vrouw?! Ik kijk naar Josephine en vervolgens naar Abby. Allebei vrouwen. Maar hoe kan het dat ik dat nooit eerder heb doorgehad? Mijn gedachten schieten terug naar de momenten op het dek, dat hij - zij - het steevast weigerde om haar shirt uit te trekken. Het verklaart haar eigen kamer. Net te geloven dat ik dat nooit doorhad! Maar ik ben niet de enige. Ze had iedereen in de waan weten te houden, tot Felix en de kapitein toe.

No growth of the heart is ever a waste

beste mensen,

helaas moet ik mijn rol als Rosalie Noa opzeggen.
Zoals jullie misschien gemerkt hebben upload ik al een heel tijdje geen stukjes meer en ik voel me daar ook best lullig over:(. Ik heb:

-Veel te weinig inspiratie (ook voor mijn andere stories)
- Niet meer zo veel motivatie (komt niet door jullie ofzo maar ik heb de laatste tijd gewoon overal nergens zin in)

Ik snap dat dit niet leuk is voor jullie (ook niet voor mij om dit te zeggen) en ik hoop dat jullie niet boos of iets anders zijn.

xxx SpookyAthena

Every word written is a victory against death | Michel Butor

Dat is oké, begrijp het wel. We kunnen desnoods doend at ze vermoord is ofzo, komt er weer wat leven in. of dat ze terug moet, we verzinnen er wel wat op. Don't worry, be hippie

Abby (Abigail) ~ Pirate.
'Eh.. huh? Je hebt tieten,' Ik rolde even met mijn ogen.
''Net was je nog zo beleefd.'' zei ik plagerig en grinnikte zacht om zijn kreetje om hulp.
''Ik ben écht een vrouw ja.'' ik keek Ace aan, die moest zich vast kut voelen.. Ik, een rijke kakker nota bene, had hem voor de gek weten te houden, en niet alleen hem. Zelfs Felix, want me nog steeds verbaasde, had het niet opgemerkt. Waarschijnlijk was niemand er ooit echt mee bezig geweest, ze vonden me een vreemde snuiter en bleven het liefst uit mijn buurt, iets wat in mijn voordeel had gewerkt.
''Sorry voor de leugens, maar nood breekt wet.'' verontschuldigde ik mezelf en keek de rest aan. Het was rot om te liegen, maar het had ook een kick gegeven. Maar ach, zoals ik zei. Nood breekt wet.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Clara - dame

Terwijl ik mijn jurk betaalde hoorde ik opeens een overvloed van geroezemoes buiten. Met een glimlach bedankte ik de man voor de jurk en liep daarna nieuwsgierig naar buiten. Daar zag ik Olivier en de andere staan met naast Olivier een onbekende vrouw. 'Wacht is even, ben jij de tweelingzus van Jack of zoiets?' vroeg ik met een glimlach aan haar terwijl ik me bij de groep voegde.

A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

Abby (Abigail) ~ Pirate.
Opeens kwam Clara naar buiten toe, was zij er al die tijd al geweest? Oh, waarschijnlijk in de winkel. ''Ah nee..'' ik frunnikte aan mijn haren. ''Ik bén Jack, of beter gezegt. Ik ben Abigail, Jack was een dekmantel.'' legde ik haar uit, ze leek ten minste iets minder geschrokken dan de rest was geweest, misschien omdat ze dacht dat ik een tweelingzus was geweest.
''Zeg, gaan we nog naar binnen?'' vroeg ik toen aan de Kapitein, als we buiten bleven staan kwam ik nooit meer aan kleding.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Josephine
Verbaasd kijk ik naar de nieuwe vrouw. Is dat die matroos van eerder? Niet te geloven... Ik knipper met mijn ogen en kijk opnieuw. Maar het is toch echt een vrouw. Aan de overkant van de gracht die door de straat loopt verschijnen ineens soldaten. Ik zie ze wijzen naar Ace, en ik bijt op mijn lip. "Ehm, Ace..?" zeg ik zacht terwijl ik zijn hand vastpak. "Ze zijn er weer."

Olivier
Ik slik even als Clara bij ons komt staan. Ik was de hele dag bij Abby, en heb niet aan haar gedacht.. Op de een of andere manier voel ik me daar schuldig over, want nu ik haar zie voel ik toch weer vlinders in mijn buik. Ik glimlach naar haar en kijk dan op als Abby wat zegt. "Tuurlijk. We moeten trouwens even kijken of het handig voor je is om een jurk te dragen." Ze kijkt me een beetje bevreemd aan en ik haal mijn schouders op. "Tja, het lijkt me niet zo handig om in de masten te klimmen met zo'n ding. Maar ik houd je niet tegen als dat is wat je wilt."

Abby (Abigail) ~ Pirate.
Ik zag de Kapitein even slikken toen Clara erbij kwam, ik besloot er maar niet naar te vragen. Opeens begon hij over jurken en ik schudde gauw mijn hoofd.
''Alsjeblieft niet zeg, die jurken zitten voor geen meter.'' zei ik hem verbaasd. ''Ik zoek gewoon wat andere kleren.. Heb alleen maar shirts met lange mouwen en lange broeken en ik vrees dat het nogal warm gaat worden de komende tijd. Dus mijn garderobe wat vullen met minder warme kleding kan geen kwaad.'' ik zag Josephine Ace's hand pakken en hoorde haar zeggen dat 'ze' er weer waren. Ze doelde vast op de soldaten van toen straks.
''Ga de winkel in dan, daar gaan ze vast niet zoeken en als ze het wel doen glip je in een hokje.'' zei ik met glimlach. (ze hadden toch wel pashokejs vroeger..? o-o Of niet? xd)

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.