[stelling] Mensen denken niet meer voor zichzelf - Oude Stellingen

De stelling van vandaag luidt:
Mensen denken niet meer voor zichzelf

(dit is niet mijn mening, ik plaats alleen de stelling)

"I shut my eyes in order to see.'

Iedereen doet het wel een beetje, achter de meute aanlopen. Maar je hebt daarin verschillende niveau's. Je hebt het 'ik doe deodorant op net als iedereen want anders stink ik' en je hebt het 'ik koop dat jasje ook want dan vindt iedereen me aardig'. Tussen deze twee soorten zit een enorm verschil. Niet voor jezelf denken hoeft dus niet altijd slecht te zijn, immers spreken sommige dingen voor zich; daar hoef je niet over na te denken. Echter, mensen die niet nadenken over de kleding die ze dragen of het gedrag wat ze vertonen, daar heb ik wel altijd mijn twijfels over..

Life is hard and then we die

Oneens.

You are the poetry Shakespeare was missing.

Wie du mir, so ich dir.

DerMeister schreef:
Eigenlijk ben ik het grotendeels eens.
Ik probeer voor mezelf te denken, maar je betrekt toch automatisch mogelijkheden die anderen kunnen veroorzaken in de keuzes die je maakt. Of wat mensen daarbij kunnen denken.
Niet dat het altijd zo is, maar vaak wel, meer als mensen denken/toe willen geven...

I'm a lover, not a fighter. But I fight for what I love!

DerMeister schreef:
Eigenlijk ben ik het grotendeels eens.
Ik probeer voor mezelf te denken, maar je betrekt toch automatisch mogelijkheden die anderen kunnen veroorzaken in de keuzes die je maakt. Of wat mensen daarbij kunnen denken.
Niet dat het altijd zo is, maar vaak wel, meer als mensen denken/toe willen geven...

Failure is the opportunity to begin again, more intelligently.

gedeeltelijk eens, al je meningen zijn uiteindelijk toch gebaseerd op de meningen van je (directe) omgeving en ervaringen over de jaren. Maar iedereen heeft wel elk een unieke omgeving/ervaringen, dus gedeeltelijk is het toch van jezelf.

SALVATORE BROTHERS - because two hot guys are better than one

Eens, je kijkt er toch altijd naar wat andere ervan denken.

I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.